Το σταυροδρόμι του Καλατράβα

Παίζεις με τη Ρεάλ ή την Μπαρτσελόνα, ξέρεις τι να περιμένεις. Πας στη Βιτόρια και γνωρίζεις ότι αν τους αφήσεις να τρέξουν μπορεί να πέσει ο ουρανός στο κεφάλι σου. Στη Βαλένθια πάλι ο Ολυμπιακός κερδίζει κατ΄ αποκλειστικότητα, επτά επισκέψεις, επτά νίκες. Κάποτε θα σπάσει, αλλά καλύτερα να μην συμβεί φέτος.

Στο σημείο που βρίσκονται, με τις εναπομείνασες αγωνιστικές να είναι τόσο λίγες που μπορεί κανείς να τις θυμάται από μνήμης, οι ερυθρόλευκοι ξέρουν ότι οι τρεις συνεχόμενες έξοδοι κόντρα σε

ομάδες που μπορεί να προλάβουν τα πλέι-οφ (αλλά μάλλον δεν θα το κάνουν) είναι κριτήριο δικής τους εισόδου. Πέρασμα από το Μόναχο, τώρα Βαλένθια, ύστερα Κάουνας, αλλά πολύ ύστερα, είκοσι μέρες και ένα Final-8 Κυπέλλου αργότερα.

Η επιστροφή του Μους Φαλ επαναφέρει τις εργοστασιακές ρυθμίσεις, τόσο σε επιθετικό, κυρίως όμως στο αμυντικό κομμάτι του παιχνιδιού. Με τον Γάλλο παρόντα επιτρέπεται (και μάλλον επιβάλλεται) η ασφυκτική περιφερειακή πίεση κόντρα σε μια ομάδα που δεδομένων των απουσιών της στο «5» (Ντέιβις, Τουρέ), προκρίνει αναγκαστικά ενδιάμεσες λύσεις με έμφαση στην αθλητικότητα και την ταχύτητα (Πραντίγια, Ίνγκλις, Οτζελέγιε, Ρίβερς). Την περασμένη Κυριακή στη Βαρκελώνη ο Ερνανγκόμεθ τους έβαλε 16, αλλά όλη η Μπάρτσα 76: ακριβώς το μέσο όρο της άμυνας τους στην Ευρωλίγκα. Κέρδισαν.

Κόντρα σε μια καλοκουρδισμένη άμυνα που αγαπάει τις επαφές και απαγορεύει το εύκολο τρίποντο (32% αντιπάλων, 1η στη διοργάνωση), ο Ολυμπιακός χρειάζεται ταχύτητα και αποφασιστικότητα σε ισόποσες δόσεις αν θέλει να φύγει νικητής για όγδοη φορά από την πόλη του Καλατράβα. Ο Μπαρτζώκας και οι παίκτες του θυμούνται καθαρά πόσο ταλαιπωρήθηκαν απέναντι στους πορτοκαλί στο Φάληρο, όταν με το ζόρι έβαλαν 56 πόντους. Τότε βέβαια έλλειψε ο Άλεκ Πίτερς, ο Νο.1 παίκτης που ανοίγει το γήπεδο. Τώρα ο Αμερικανός επιστρέφει, ο Ράιτ είναι έξτρα λύση στην θεωρητική υπεροχή των φιλοξενούμενων στο ζωγραφιστό, ενώ και ο Μπραζντέικις προέρχεται από δύο όχι θεαματικά, αλλά σίγουρα θετικά παιχνίδια.

Το αποψινό δύσκολα θα είναι όμορφο στο μάτι, δεν παύει όμως να είναι ένα ματς-σταυροδρόμι. Κερδίζεις και έχεις το δικαίωμα να κοιτάς προς τα πάνω, την εξάδα των πλέι-οφ. Χάνεις και έχεις το νου σου παρακάτω, να κλειδώσεις τα πλέι-ιν.