Σπανούλης: «Αν δεν έχεις ”σκοτώσει” τον παίκτη, δεν μπορείς να κάνεις τον προπονητή»

Αναλυτικά μέρος όσων είπε ο Kill Bill στην παρουσίασή του από το Περιστέρι.

Για το αν έχει ”σκοτώσει” τον παίκτη μέσα του: «Τον έχω σκοτώσει από τη μέρα που σταμάτησα να φοράω αθλητικά παπούτσια. Το έχω ξαναπεί, είμαι πολύ γεμάτος από την καριέρα μου, δεν έχω απωθημένα, ξεκουράστηκα έναν χρόνο, πέρασα χρόνο μαζί με την οικογένειά μου. Το τάιμινγκ ήταν ιδανικό για μία νέα

Για τις προπονητικές του επιρροές: «Σίγουρα έχω πάρει πάρα πολλά από πολλούς προπονητές, ήμουν ευλογημένος να δουλέψω με τους δύο καλύτερους στην Ευρώπη και με πολλούς καλούς Έλληνες. Σίγουρα έχω επιρροές, ξέρω τι μου ταιριάζει και τι όχι, έχω δική μου φιλοσοφία, είναι είναι μίγμα, σημαντικό είναι η αφοσίωση και η πειθαρχία».

Για το χτίσιμο της ομάδας: «Όταν ολοκληρώσουμε το ρόστερ θα έχουμε πιο ξεκάθαρη εικόνα. Το ρόστερ έχει μία φιλοσοφία, αλλά θα τα πούμε αργότερα».

Για το αν έχει στο μυαλό του ένα συγκεκριμένο στυλ μπάσκετ: «Δεν μπορείς να διαλέξεις παίκτες αν δεν έχεις φιλοσοφία. Είχαμε την ευλογία χάρη στους προέδρους και το χρονοδιάγραμμα να έχουμε αποκτήσει παίκτες που ήταν οι πρώτες επιλογές μας. Οραματίζομαι μοντέρνο μπάσκετ, ελκυστικό, με ένταση σε άμυνα και επίθεση, μία σκληρή ομάδα, καλά γυμνασμένη, μίγμα έμπειρων και νέων παικτών που να μπορεί να ακολουθεί διαφορετικά τέμπο κατά τη διάρκεια του αγώνα».

Για το αν σκέφτηκε να γίνει ασίσταντ και αν είναι πίεση για την ομάδα που θα έχει ως σταρ τον προπονητή: «Δεν πέρασε από το μυαλό μου να γίνω ασίσταντ, δεν είχα πρόταση. Ίσως υπήρχαν σκέψεις από ομάδες που παίζουν Euroleague, αλλά και τα δύο πόδια μου πατάνε στη γη και θέλω να ξεκινήσω με τον σωστό τρόπο. Το πιο σημαντικό είναι σταρ να είναι η ομάδα. Μπορεί το δικό μου όνομα να είναι αυτό που είναι, αλλά οι παίκτες είναι πρωταγωνιστές, αυτοί παίζουν μπάσκετ, εμείς προσπαθούμε να τους κάνουμε να αποδώσουν το 100%. Όλα τα φώτα πρέπει να πέφτουν στους παίκτες και πώς αγωνίζονται».

Για το αν τον τρομάζει κάτι: «Όχι, δεν υπάρχει κάτι, το αντίθετο. Το μόνο που με τρομάζει στη ζωή μου είναι να έχει υγεία η οικογένειά μου και να έχουμε όλοι υγεία. Στο μπάσκετ δε με τρομάζει τίποτα, όσοι έχουν μεράκι, όραμα, πείσμα και θέληση να δουλέψουν έχουν πολλά θετικά μαζί τους».

Για το γεγονός ότι λίγοι θρύλοι παίκτες έγιναν επιτυχημένοι προπονητές: «Είναι θετικό, γιατί σημαίνει ότι υπάρχουν κάποιοι. Αν δεν έχεις σκοτώσει τον παίκτη μέσα σου και πιστεύεις ότι οι παίκτες πρέπει να κάνουν αυτό που έκανες εσύ, δεν υπάρχει λόγος να κάνεις τον προπονητή. Το πιο σημαντικό είναι να διδάσκεις τους παίκτες, να τους εμπνέεις, να τους δίνεις ποιο είναι το σωστό και ποιο το λάθος για το καλό της ομάδας. Είμαι πιο πολύ του διδάγματος παρά να νομίζω ότι οι παίκτες πρέπει να κάνουν αυτά που έκανα εγώ. Είναι λάθος και δε θα βοηθήσει κανέναν».