Ρομπέρτο Ριβελίνο: Η «διαστημική κλωτσιά»

Ο Ρομπέρτο Ριβελίνο, θεωρείται ευρέως ως ένας από τους πιο χαρισματικούς ποδοσφαιριστές όλων των εποχών και ένας από τους καλύτερους μέσους της γενιάς του.
Ο Βραζιλιάνος επιθετικός μέσος Ρομπέρτο Ριβελίνο (Roberto Rivellino), γεννήθηκε την 1η Ιανουαρίου του 1946, στο Σάο Πάουλο. Φυσιογνωμικά ήταν διάσημος για το μεγάλο μουστάκι του και αγωνιστικά για τα φαρμακερά φαλτσαριστά ελεύθερα λακτίσματα, τις απίστευτες ντρίπλες του, την ακριβή μακρινή πάσα του, τον έλεγχο της μπάλας και την ντρίμπλα του. Τελειοποίησε μια κίνηση στο ποδόσφαιρο που ονομάζεται

το «flip flap», αυτή που έχοντας τον έλεγχο της μπάλας, «δείχνει» να κινείται προς μια κατεύθυνση, αλλάζοντας αστραπιαία αφήνει τον αντίπαλο άγαλμα, κίνηση που αντιγράφηκε εξαιρετικά από τον Ρομάριο (Romário), τον Ρονάλντο (Ronaldo), τον Ροναλντίνιο (Ronaldinho) και τον Κριστιάνο Ρονάλντο (Cristiano Ronaldo) τα τελευταία χρόνια.

Για τον στενό έλεγχο της μπάλας, τις προσποιήσεις και την ικανότητα του με το αριστερό πόδι του, ο Ντιέγκο Μαραντόνα τον θεωρεί μεταξύ των μεγαλύτερων ειδώλων του. Το 2004, ονομάστηκε από τον Πελέ ως ένας από του 125 Εν Ζωή Καλύτερους Ποδοσφαιριστές του Κόσμου για τα εκατοντάχρονα της FIFA. Σήμερα, λειτουργεί ως μια αυθεντία για το βραζιλιάνικο τηλεοπτικό δίκτυο «Cultura».
Γιος Ιταλών μεταναστών, ξεκίνησε από το ποδόσφαιρο σάλας με την Κλαμπ Ατλέτικο Μπαρτσελόνα. Μετά από αυτό, δοκίμασε την τύχη του στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο με το μεγαλύτερο ανταγωνιστή της Μπαρτσελόνα, την Κορίνθιανς, όπου γρήγορα έγινε ένα από τα αγαπημένα παιδιά της κερκίδας, οι οποίοι του έδωσαν το παρατσούκλι «O Rei do Parque» (Ο Βασιλιάς του Παρκέ). Ωστόσο, τα τέλη της δεκαετίας του 1960 και στις αρχές της δεκαετίας του 1970, ήταν μια από τις πιο ταραγμένες περιόδους στην ιστορία του συλλόγου, που δεν κέρδισε παρά ένα μόνο τίτλο πολιτειακού πρωταθλήματος του Σάο Πάολο, το 1966 που ήταν και ο μοναδικός της από το 1954 έως το 1977. Σκόραρε 165 γκολ για την Κορίνθιανς.

Το 1974, μετά την ήττα της Κορίνθιανς από τη αιώνια αντίπαλο Παλμέιρας, στον τελικό του τουρνουά, θεωρήθηκε από τους οπαδούς ως ο κυρίως υπεύθυνος της ήττας. Μετακινήθηκε προς το Ρίο ντε Τζανέιρο, όπου αγωνίστηκε με την Φλουμινένσε μέχρι το 1978. Ήταν αναμφίβολα το μεγαλύτερο αστέρι στην εξαιρετική Φλουμινένσε της δεκαετίας του 1970, που ονομάστηκε «η τρίχρωμη μηχανή», με συμπαίκτες μεταξύ τους Ντοβάλ (Doval), Πιντίνιο (Pintinho), Ζιλ (Gil) και Κάρλος Αλμπέρτο Τόρες (Carlos Alberto Torres). Κέρδισε το πολιτειακό πρωτάθλημα Ρίο ντε Τζανέιρο του 1975 και του 1976. Έπαιξε 158 αγώνες με τη Φλουμινένσε και σκόραρε 53 γκολ. Μέχρι το τέλος της δεκαετίας, έπαιξε για την Αλ Χιλάλ της Σαουδικής Αραβίας και αποσύρθηκε από το επαγγελματικό ποδόσφαιρο το 1981.
Με την «σελεσάο» αγωνίστηκε από το 1965 έως το 1978, πραγματοποιώντας 92 εμφανίσεις και σκοράροντας 26 γκολ. Ήταν βασικό μέλος της ομάδας της Βραζιλίας στο νικηφόρο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1970, η οποία συχνά αναφέρεται ως η καλύτερη στην ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Φορούσε την φανέλα το № 11 και αναπτυσσόταν κυρίως από την αριστερή πλευρά της μεσαίας γραμμής. Σημείωσε 3 γκολ, με χαρακτηριστικότερο αυτό με φάουλ εναντίον της Τσεχοσλοβακίας, η οποία του χάρισε το παρατσούκλι «Patada Atómica» (Διαστημική Κλωτσιά) από τους οπαδούς στο Μέξικο. Αγωνίστηκε επίσης στα Παγκόσμια Κύπελλα του 1974 και του 1978, τερματίζοντας στην 4η και 3η θέση αντίστοιχα.
Μετά την αποχώρησή του από το ποδόσφαιρο ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του ως σχολιαστής ποδοσφαίρου και προπονητής. Πιστώνεται να έχει σκοράρει το ταχύτερο γκολ στην ιστορία του ποδοσφαίρου, όταν υποτίθεται ότι σκόραρε απευθείας από το εναρκτήριο λάκτισμα αφού παρατηρούσε τον αντίπαλο τερματοφύλακα στα γόνατα να προσεύχεται! Σήμερα σχολιάζει ως αυθεντία του ποδοσφαίρου για τη βραζιλιάνικη τηλεόραση Cultura.
ΠΗΓΗ: Ευλογημένο ποδόσφαιρο, Wikipedia, sobrero