Πόσες μεταγραφές σε κάνουν πρωταθλητή Ευρώπης;

Γίνεται κανείς πρωταθλητής Ευρώπης αν σαρώσει στο μεταγραφικό παζάρι; Πόσοι προπονητές πήραν τον τίτλο της Ευρωλίγκας στην πρώτη σεζόν στον πάγκο της ομάδας τους; πόσα χρόνια τους πήρε για να τα καταφέρουν; Δείτε τις απαντήσεις για την 10ετία που διανύουμε στην έρευνα του novasports.gr.

Ρεάλ από 2016-17 σε 2017-18: 4 αλλαγές*

Νέοι Παίκτες: Τσέισον Ραντλ, Φακούντο Καμπάσο, Έντι Ταβάρες, Όγνιεν Κούζμιτς.
Προπονητής: Πάμπλο Λάσο (παρέμεινε, 7η σεζόν)
*Στην πραγματικότητα οι αλλαγές είναι 2, αφού ο Ραντλ είχε σχεδόν διακοσμητικό ρόλο και ο Ταβάρες πήρε τη θέση του Κούζμιτς όταν ο τελευταίος υπέστη ρήξη χιαστών νωρίς στη σεζόν. Η μαγική σεζόν του Ντόντσιτς, η επιστροφή Γιουλ την κατάλληλη στιγμή και η αντοχή της Ρεάλ στους αλλεπάλληλους τραυματισμούς έπαιξε πιο σημαντικό ρόλο από τις μεταγραφές εκείνου του καλοκαιριού.

Φενέρμπαχτσε από 2015-16 σε 2016-17: 3 αλλαγές*

Νέοι Παίκτες: Άντονι Μπένετ, Τζέιμς Νάναλι, Αχμέτ Ντουβερίογλου
Προπονητής: Ζέλικο Ομπράντοβιτς (παρέμεινε, 2η σεζόν)
*Πρακτικά μόνο ο Νάναλι έπαιξε ρόλο στη σεζόν, με 17:54 ανά αγώνα. Ο Μπένετ αποδείχτηκε φιάσκο (06:22) και ο Ντουβερίογλου «ψηνόταν» (06:40). Αλλά ο κορμός που ο «Ζοτς» έφτιαχνε για τρία χρόνια (Μπογκντάνοβιτς, Σλούκας, Ντίξον, Βέσελι, Γιούντο, Κάλινιτς, Ντατόμε) έφτανε και περίσσευε.

ΤΣΣΚΑ Μόσχας από 2014-15 σε 2015-16: 5 αλλαγές*

Νέοι Παίκτες: Νικιτα Κουρμπάνοφ, Τζοέλ Φρίλαντ, Κόρι Χίγκινς, Ντίμα Κουλάγκιν, Μίχαλ Κουλάγκιν
Προπονητής: Δημήτρης Ιτούδης (παρέμεινε, 2η σεζόν)
*Στην πραγματικότητα οι αλλαγές που έπαιξαν ρόλο ήταν 2, οι Κουρμπάνοφ (20:09) και Χίγκινς (20:57), με τους Γουίμς – Κιριλένκο – Κάουν - Μαρκοϊσβίλι να αποχωρούν. Οι δύο Κουλάγκιν έπαιζαν ελάχιστα (Ντίμα 05:24 σε 18 ματς, Μίχαλ 1 παιχνίδι). Ο Λαζάρεφ που επίσης ήρθε εκείνη τη σεζόν έπαιξε συνολικά 04:29 σε 6 ματς.

Ρεάλ Μαδρίτης από 2013-14 σε 2014-15: 5 αλλαγές*

Νέοι Παίκτες: Κέι-Σι Ρίβερς, Αντρές Νοσιόνι, Φακούντο Καμπάσο, Γιόνας Ματσιούλις, Γουστάβο Αγιόν
Προπονητής: Πάμπλο Λάσο (παρέμεινε, 4η σεζον)
*Πλην του Καμπάσο ο οποίος μόλις είχε αποκτηθεί και αμέσως μετά δόθηκε δανεικός στη Μούρθια για το «αγροτικό» του, οι υπόλοιποι 4 νεοαποκτηθέντες της «βασίλισσας» έπαιξαν κομβικό ρόλο στην κατάκτηση του τίτλου στη Μαδρίτη, ειδικά στο F4 του Παλάθιο.

Μακάμπι Τελ Αβίβ από 2012-13 σε 2013-14: 6 αλλαγές*

Νέοι Παίκτες: Ταϊρίς Ράις, Τζο Ίνγκλς, Άλεξ Τάιους, Άντριγια Ζίζιτς, Ντέιβιντ Μπλου, Σοφοκλής Σχορτσανίτης
Προπονητής: Ντέιβιντ Μπλατ (παρέμεινε, 4η σεζόν)
*Με εξαίρεση τον Ζίζιτς, ο οποίος αποκτήθηκε μεσούσης της περιόδου και ουδέποτε έγινε σημαντικό μέλος του ρόστερ, οι υπόλοιποι 5 παίκτες είχαν εμβληματικό ρόλο στην φωτοβολίδα της Μακάμπι ως τον τίτλο. Σημαντικό ρόλο έπαιξε το ότι Μπλου και Σχορτσανίτης επέστρεφαν στην «ομάδα του λαού», συνεπώς γνώριζαν πρόσωπα και καταστάσεις.

Ολυμπιακός από 2011-12 σε 2012-13: 4 αλλαγές*

Νέοι Παίκτες: Στράτος Περπέρογλου, Γκιόργκι Σερμαντίνι, Τζος Πάουελ, Ντορόν Πέρκινς: Προπονητής: Γιώργος Μπαρτζώκας (νέος, 1η σεζόν)
*Στην πραγματικότητα 3, δηλαδή… δυόμισι. Οι Περπέρογλου (16:37) και Σερμαντίνι (10:33) είχαν ενεργό ρόλο στο rotation, με τον Τζος Πάουελ να ξεκινά στην 5άδα και να εξαφανίζεται μετά (12:48 κατά μέσο όρο, έπαιξε 14:02 συνολικά στο F4 του Λονδίνου). Ο Πέρκινς δεν κόλλησε ποτέ, αν και υπήρχε κενό με τον τραυματισμό του Μάντζαρη. Ο Ολυμπιακός εκείνης της σεζόν απορρόφησε γρήγορα τη φυγή του Ντόρσεϊ και βασίστηκε στον κορμό του «θαύματος» της Πόλης.

Ολυμπιακός από 2010-11 σε 2011-12: 10 αλλαγές*

Νέοι Παίκτες: Κέιλιν Λούκας, Πέρο Άντιτς, Τζόι Ντόρσι, Έισι Λο, Ματ Χάουαρντ, Λάζαρος Παπαδόπουλος, Μαρτίνας Γκετσεβίτσιους, Γιώργος Πρίντεζης, Βαγγέλης Μάντζαρης, Κώστας Σλουκας
Προπονητής: Ντούσαν Ίβκοβιτς (παρέμεινε – 2η σεζόν)
*Μια ξεχωριστή σεζόν, από όπου και να το δει κανείς. Οι αποχωρήσεις των σούπερσταρ (Παπαλουκάς, Νεστέροβιτς, Τεόντοσιτς), οι αποχωρήσεις Μπουρούση, Γκόρντον, Μαυροκεφαλίδη, Έρτσεγκ, Χαλπερίν, οι αλλαγές των Λούκας – Χάουαρντ με τους Ντόρσεϊ – Λο άλλαξαν τον Ολυμπιακό, ο Πρίντεζης επέστρεψε με το θρυλικό buzzer – beater, ο Σλούκας γύρισε από το δανεισμό στον Άρη και ο Μάντζαρης πήρε ευρωπαϊκό στην πρώτη του σεζόν. Γουάου.

Παναθηναϊκός από 2009-10 σε 2010-11: 4 αλλαγές*

Νέοι Παίκτες: Άλεξ Μάριτς, Ρομέιν Σάτο, Ίαν Βουγιούκας, Καϊμακόγλου
Προπονητής: Ζέλικο Ομπράντοβιτς (παρέμεινε, 12η σεζόν)
*Και οι τέσσερις νεοαποκτηθέντες εκείνης της σεζόν βρήκαν ενεργό ρόλο στο rotation, αν και μόνο ο Σάτο έπαιζε σαν πραγματικός βασικός (26:09). Καϊμακόγλου (10:19), Βουγιούκας (8:04), Μάριτς (07:38) είχαν βοηθητικούς ρόλους σε ένα Παναθηναϊκό που εκείνη τη σεζόν απορρόφησε διαρροές - μαμούθ από το ρόστερ του (Γιασικεβίτσιους, Σπανούλης, Φώτσης, Πέκοβιτς).

Συμπεράσματα
- Με εξαίρεση τον Ολυμπιακό του 2011-12 και τη Μακάμπι του 2013-14, από το 2011 και έπειτα το τρόπαιο της Ευρωλίγκας κατέληξε σε ομάδες που «έχτισαν» στον ήδη υπάρχοντα κορμό.
- Ο Παναθηναϊκός είχε 4 τεράστιες απώλειες το 2011-12 αλλά επένδυσε στο ήδη πλούσιο υλικό και τα κατάφερε επενδύοντας στην ομοιογένεια και την κλάση του Διαμαντίδη.
- Ο Ολυμπιακός του 2013 έκανε ελάχιστες – και αναπόφευκτες - αλλαγές μετά το θαύμα της Πόλης, η Ρεάλ του 2015 σκλήρυνε και έδωσε βάθος στον πάγκο με Ματσιούλις, Νοσιόνι, Ρίβερς (πέρα από την ποιότητα του βασικού Αγιόν).
- Η ΤΣΣΚΑ ξόρκισε τους δαίμονες με τους Χίγκινς και Κουρμπάνοφ μοναδικές αλλαγές και μικρότερο αλλά περισσότερο πολυμορφικό και ευέλικτο ρόστερ (Κάουν-Γουίμς-Κιριλένκο-Μαρκοίσβίλι είχαν φύγει), η Φενέρ άλλαξε ελάχιστα όταν μετατράπηκε σε σίφουνα το 2017.
- Η Ρεάλ βασίστηκε στην ομοιογένεια της για να τα βγάλει πέρα με την επιδημία τραυματισμών πέρσι.
- Την τελευταία δεκαετία μόνο μία ομάδα κατέκτησε την Ευρωλίγκα στην πρώτη χρονιά προπονητή της στον πάγκο: ο Ολυμπιακός του 2013 με τον Γιώργο Μπαρτζώκα, που τότε γινόταν ο πρώτος Έλληνας που έφτανε σε αυτή τη διάκριση.
- Στον Ολυμπιακό ο Ίβκοβιτς πανηγύρισε στην 2η σεζόν, ο Μπλατ τα κατάφερε επίσης στην 4η σεζόν του στη Μακάμπι, στη Ρεάλ ο Λάσο τα κατάφερε στην 4η σεζόν και μετά τις αποτυχίες σε Λονδίνο και Μιλάνο, ο Ιτούδης έπρεπε να περάσει την ψυχρολουσία της Μαδρίτης απέναντι στον Ολυμπιακό, ο «Ζοτς» χρειάστηκε 3 χρόνια rebuilding στη Φενέρ.
- Φυσικά δεν παραγνωρίζεται το γεγονός ότι δύο από τις ομάδες κατάφεραν να κερδίσουν το τρόπαιο στην πόλη τους: Ρεάλ 2015 και Φενέρ 2017.

Πόσο άλλαξαν οι ομάδες της Ευρωλίγκας στο φετινό μεταγραφικό παζάρι
Αναντολού Εφές (8)
Σέιν Λάρκιν, Ροντρίγκ Μπομπουά, Τζέιμς Άντερσον, Σερτάκ Σανλί, Αντριάν Μοερμάν, Τίμπορ Πλάις, Βασίλιε Μίτσιτς, Μετεκάν Μπιρσέν
Αρμάνι Μιλάνο (5)
Αμεντέο Ντέλα Βάλε, Μάικ Τζέιμς, Νέμανια Νέντοβιτς, Κρίστιαν Μπερνς, Τζεφ Μπρουκς
ΤΣΣΚΑ Μόσχας (3)
Τζοέλ Μπολομπόι, Άλεκ Πίτερς, Ντάνιελ Χάκετ, Ιβάν Ούκχοφ
Μπαρσελόνα (5)
Κρις Σίνγκλετον, Κέβιν Πάνγκος, Ρόλαντς Σμιτς, Αρτέμ Πουστόβι, Κάιλ Κούριτς, Γιάκα Μπλάζιτς
Φενέρμπαχτσε (2)
Τάιλερ Ένις, Ζόφρι Λοβέρν
Χίμκι (5)
Ντι Μποστ, Τόνι Κρόκερ, Κέισι Πράδερ, Μίκι Τζόρνταν, Πετρ Γκουμπάνοφ,
Μπασκόνια (5)
Νταρούν Χίλιαρντ, Σαβόν Σιλντς
Μακάμπι (7)*
Ταρίκ Μπλακ, Τζόνι Ο’Μπράιαντ, Νίμροντ Λέβι, Σκότι Γουίλμπεκιν, Κέντρικ Ρέι, Άντζελο Καλοϊάρο, Τζέρεμι Πάργκο
*Υπό αίρεση είναι η μεταγραφή του Ο΄ Μπραίαντ
Ολυμπιακός (5)
Νάιτζελ Γουίλιαμς – Γκος, Άξελ Τουπάν, Γιάνις Τίμα, Σάσα Βεζένκοφ, Ζακ ΛιΝτέι. Προπονητής: Ντέβιντ Μπλατ
Παναθηναϊκός (5)
Κιθ Λάνγκφορντ, Γιώργος Παπαγιάννης, Ιωάννης Παπαπέτρου, ΝτεΣόν Τόμας, Στεφάν Λάσμε
Ρεάλ Μαδρίτης (2)
Γκαμπριέλ Ντεκ, Κλέμεν Πρέπελιτς

***Δεν έχουν υπολογιστεί οι ομάδες που επιστρέφουν στην Ευρωλίγκα ή πρωτοεμφανίζονται σε αυτή (Μπάγερν, Γκραν Κανάρια, Μπουτούτσνοστ, Νταρουσάφακα).