Παγκόσμιο Κύπελλο: Ο Μέσι(ας) και ο… γήινος MVP, ο Εμπαπέ και ο κορυφαίος όλων!

Και τι δε ζήσαμε σε αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο! Το Κατάρ κατακρίθηκε δικαίως για τα όσα έγιναν εξωαγωνιστικά πριν την έναρξή του, ακόμη και κατά τη διάρκειά του, όμως το θέαμα εντός των τεσσάρων γραμμών ήταν φανταστικό.

Από το αξέχαστο γκολ του Ριτσάρλισον στη φάση των ομίλων, τους… γραφικούς Άγγλους και τα «it’s coming home», την εκπληκτική πορεία του Μαρόκου μέχρι τα ημιτελικά, τους απίστευτους Κροάτες που βγήκαν τρίτοι, ως και τον μοναδικό, Κιλιάν Εμπαπέ.

Κανείς και τίποτα όμως δεν μπόρεσε να

φτάσει το μεγαλείο που επέδειξε ο MVP, Λιονέλ Μέσι! Ήταν επιτέλους το τουρνουά του…

Μέσι(ας)

Πως το είπε ο Χρήστος Καούρης στο κείμενό του μετά την κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου από την Αργεντινή στα πέναλτι; «Ξεκουράσου τώρα, Λέο».

Ναι, είναι η ώρα του να «αναπαυτεί». Ακόμη και (τρόπος του λέγειν) αύριο να σταματήσει, κανείς δεν μπορεί να του προσάψει κάτι. Το «καθήκον» του και αυτό που για πολλά χρόνια «κατηγορούταν» πως δεν έκανε, ανήκουν στο παρελθόν. Όλα του τα όνειρα με την Αργεντινή (τα συλλογικά εδώ και καιρό) έχουν πάρει πλέον «σάρκα και οστά».

Παράλληλα «απάντησε» στα όσα του καταλόγιζαν…

«Δεν είναι ηγέτης και δεν σκοράρει μετά τους ομίλους», φώναζαν οι επικριτές του. Γκολ σε κάθε ματς των νοκ άουτ του Παγκοσμίου Κυπέλλου για πρώτη φορά στην ιστορία του τουρνουά η απάντησή του. Απίθανες ασίστ, όπως εκείνη στον Μολίνα στους «8». Ναι, αλλά…

Group Stage
Last 16
Quarter-Final
Semi-Final
Final

Lionel Messi becomes the first player to score in the group stage, round of 16, quarter-final, semi-final and final in a single edition of a #FIFAWorldCup tournament. pic.twitter.com/HgoLn6P7Cr

— Opta Analyst (@OptaAnalyst) December 18, 2022

«Λυγίζει από την πίεση», άκουγε και διάβαζε δεξιά και αριστερά, ακόμη και μετά το χαμένο πέναλτι με την Πολωνία στην 3η αγωνιστική των ομίλων. Πρώτος εκτελεστής στη διαδικασία των πέναλτι στον προημιτελικό με την Ολλανδία και στον τελικό με τη Γαλλία. Ψύχραιμος ο ίδιος, είπε… κάλμα και σκόραρε και στα δύο, δίνοντας το σύνθημα της νίκης.

«Αποχωρεί γιατί δεν μπορεί να την οδηγήσει σε τίτλο», σχολίαζαν το 2016 όταν είχε αποφασίσει να αποσυρθεί από την Αλμπισελέστε μετά τους συνεχόμενους χαμένους τελικούς σε Παγκόσμιο Κύπελλο και Κόπα Αμέρικα. Ναι, τα απανωτά κτυπήματα τον οδήγησαν σε μια απόφαση που γρήγορα ανακάλεσε, καθώς δεν μπορούσε να διανοηθεί ότι θα αποτύχει με το εθνόσημο της χώρας του. Οι επιτυχίες άργησαν, ο ίδιος πέρασε δύσκολα, αλλά εν τέλει δικαιώθηκε! Κόπα Αμέρικα και Μουντιάλ σε δύο χρόνια, κάτι που άλλοι κυνηγούν (μέχρι πρότινος και εκείνος) και δεν καταφέρνουν σε όλη τους την καριέρα. Όχι και άσχημα τελικά…

Άλλωστε αυτό που βίωσε ο ίδιος όλα αυτά τα χρόνια και εν συνεχεία οι συμπαίκτες του, αποτυπώνεται πλήρως στο πως πανηγύρισαν μετά τη λήξη του τελικού. Κλάμα σαν μικρά παιδιά με τον αρχηγό τους, τον άνθρωπο που κλήθηκε να σηκώσει το βάρος του Ντιέγκο Μαραντόνα και ύστερα από πολλές περιπέτειες στεκόταν εκεί που είχε βρεθεί πριν 36 χρόνια ο εθνικός του(ς) ήρωας. Στην κορυφή του κόσμου…

2 – Only two players have both scored 5+ goals and created 20+ chances in a #FIFAWorldCup tournament (since 1966):

Diego Maradona in 1986
Lionel Messi in 2022

Mythical. pic.twitter.com/c3x8IEqcvd

— OptaJoe (@OptaJoe) December 18, 2022

Για να συμβεί αυτό βέβαια, έπρεπε πρώτα να μετατραπεί σε πραγματικότητα κάποιο σενάριο ταινίας… ή ένα κεφάλαιο κόμικ!

«Εμπαπέ bloody hell»*

Οι παίκτες του Λιονέλ Σκαλόνι ήταν απόλυτα κυρίαρχοι στον αγωνιστικό χώρο κόντρα στη Γαλλία για 79 λεπτά. Αλλά…

97 δευτερόλεπτα. Τι μπορεί να κάνει ο μέσος άνθρωπος μέσα σε αυτό το διάστημα; Πολλά! Ίσως και τίποτα. Ο Κιλιάν Εμπαπέ πάντως έκανε τα… πάντα για την ομάδα του.

Από το 2-0 της Αργεντινής με Μέσι και Ντι Μαρία, στο 2-2 μέσα από την εποποιία ενός παίκτη. Το δεύτερο γκολ του μάλιστα, δεν χρειάζεται πολλή ανάλυση. Η φράση «αρμονία κινήσεων» φτάνει και περισσεύει για να το περιγράψει.

Και να που η Αλμπισελέστε έδειχνε να παίρνει το ματς με το γκολ του Μέσι στο 108’, το οποίο σύμφωνα με τη «L’Equipe» δε θα έπρεπε να μετρήσει. Να σου όμως ξανά το Νο.10 των Τρικολόρ, ο πρώτος σκόρερ του Παγκοσμίου Κυπέλλου 2022. Χατ τρικ στο 118’ με δεύτερο πέναλτι, ρεκόρ με τα τρία του γκολ, όμως…

Μαρτίνες, ο… γήινος MVP της Αργεντινής

Για να καταφέρει ο… εξωγήινος Λιονέλ Μέσι να οδηγήσει τη χώρα του στην κορυφή του κόσμου χρειαζόταν και βοήθεια. Πολλοί έκαναν καλό τουρνουά, από τον καλύτερο παίκτη του 2022, Έντσο Φερνάντες, μέχρι τον Μακ Άλιστερ και τον Ντι Μαρία, που για άλλη μια φορά και δεύτερη σερί σκόραρε σε τελικό για την Αργεντινή.

Όλα αυτά δεν (θα) είχαν καμία σημασία στο 120+3’ του αγώνα με τη Γαλλία. Εκεί έλαβε χώρα η μεγαλύτερη απόκρουση στην ιστορία των τελικών. Ο Κόλο Μουανί ήταν έτοιμος να γίνει ο άνθρωπος που θα έχριζε Παγκόσμιους Πρωταθλητές τους Τρικολόρ. Ο Εμιλιάνο Μαρτίνες όμως έκανε αυτό που βάσει των αναλύσεων πρέπει να γίνει και βγήκε έγκαιρα από την εστία του, χωρίς όμως να πέσει πάνω του.

Το γράφημα του “The Athletic” για την κατάλληλη αντιμετώπιση των τετ α τετ από τους γκολκίπερ, βάσει της έρευνας τους στην Premier League την τριετία 2019-2022.

Περίμενε στο ιδανικό σημείο και έτσι όπως έβαλε το σώμα του έδωσε μόλις δύο επιλογές στον αντίπαλό του. Είτε να τον «κρεμάσει» είτε να τον νικήσει με συρτό δυνατό σουτ. Εκείνος διάλεξε την… πόρτα Νο.2, με τον 30χρονο γκολκίπερ να δείχνει τα αντανακλαστικά του και να πραγματοποιεί την «επέμβαση» της ζωής του. Ναι αυτή ήταν η απόκρουση της καριέρας του, μιας και στα πέναλτι απλά μας απέδειξε (ξανά) ότι ζει για αυτή τη διαδικασία!

Ίδιο σκηνικό στον περσινό ημιτελικό του Κόπα Αμέρικα με την Κολομβία και στον φετινό προημιτελικό με την Ολλανδία. Δε γινόταν να του… ξεφύγει η Γαλλία, αν και ο ίδιος παρεκτράπηκε με τον πανηγυρισμό του μετά την ανάδειξή του σε κορυφαίο γκολκίπερ του Μουντιάλ 2022.

Περί κορυφαίων

Αυτή η επιτυχία του Λιονέλ Μέσι άρχισε πάλι τις συζητήσεις – όχι πως είχαν σταματήσει και ποτέ – για το ποιος είναι ο καλύτερος ποδοσφαιριστής που έχει υπάρξει ποτέ.

Οι συγκρίσεις δίνουν και παίρνουν. Ναι, όλοι μας έχουμε εκείνον που θεωρούμε πως είναι ο κορυφαίος, σε ένα ομαδικό άθλημα. Χρειάζεται να το κάνουμε; Όχι, αλλά ο άνθρωπος σαν ον επιθυμεί να ορίζει την ανωτερότητα κάποιου (συνήθως του ίδιου). Έτσι και η άποψη του καθένα από εμάς δεν έχει καμία σημασία πέρα από το να ικανοποιήσουμε το «εγώ» μας, επιβάλλοντας την γνώμη μας στον άλλον.

Οποιοσδήποτε μπορεί να θεωρεί καλύτερο τον «Χ» για τους «Ψ» λόγους, αλλά δεν χρειάζεται να προσπαθεί να πείσει κάποιον ότι αυτός είναι ο G.O.A.T.! Αρχικά όλοι μας έχουμε τον «δικό» μας αγαπημένο παίκτη που μας έκανε να «ερωτευτούμε» το ποδόσφαιρο.

Αυτόν που μας έκανε να πιάσουμε την μπάλα, να προσπαθούμε να τον «αντιγράψουμε», να ονειρευτούμε και εμείς όταν ήμασταν παιδιά ότι μπορούμε να πετύχουμε σαν εκείνον. Ή όταν αποφασίσαμε πως δε γίνεται να ακολουθήσουμε τον δρόμο των «εκλεκτών», να βλέπουμε κάποιον άλλον/ή τον ίδιο, που κάνει αδιανόητα πράγματα και να μας αφήνει με το στόμα ανοικτό.

Οι συγκρίσεις είναι υποκειμενικές και ένας τίτλος περισσότερος ή λιγότερος, δεν αφαιρεί κάτι από το μεγαλείο του κάθε «ήρωά» μας. Είτε αυτός λέγεται Λιονέλ Μέσι, είτε Ντιέγκο Μαραντόνα. Είτε Κριστιάνο Ρονάλντο είτε Ρονάλντο Ναζάριο…

Οι εποχές είναι διαφορετικές, το ποδόσφαιρο αλλάζει με ταχύτατους ρυθμούς και κάθε σύγκριση διαφέρει με το τι έχει δει ο καθένας μας, ζωντανά ή live από την τηλεόραση και στην τελική διαφοροποιεί την άποψη του καθενός μας.

Και για να προλάβουμε τα σχόλια στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, ναι και εμείς έχουμε την άποψή μας. Αν «έπρεπε» να επιλέξουμε κάποιον αυτός θα ήταν ο παίκτης που τα τελευταία 15+ χρόνια με το που ακουμπάει την μπάλα περιμένεις το κάτι… μαγικό. Που σε κάνει να νιώθεις και πάλι παιδί και αποζητάς κάπου μια μπάλα για να βγεις και να προσπαθήσεις να κάνεις αυτό που κατάφερε – χωρίς επιτυχία φυσικά.

Εκείνος που σε αφήνει χωρίς λόγια σε κάθε του επαφή και πλέον έχει στη συλλογή του οποιοδήποτε τρόπαιο που θα μπορούσε να διεκδικήσει. Είτε ομαδικό, είτε ατομικό. Ακόμη και να μην τα είχε όμως, από αυτά που έχουμε δει (και έχει καταγράψει σε αριθμούς), ο Λιονέλ Μέσι ήταν, είναι και λογικά θα είναι για εμάς, ο κορυφαίος όλων των εποχών…

ΠΗΓΗ: ΑΠΕ/ΜΠΕ

*Παραλλαγή της διάσημης έκφρασης του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον «Football Bloody Hell», η οποία μετά χρησιμοποιήθηκε και ως τίτλος στην αυτοβιογραφία του.