Όταν η σκέψη «πρέπει» να φύγει από την πατρίδα

Ήταν πολύ περίεργο το απόγευμα στο Ούντεν της 24η Ιουλίου του 2018. Για δύο ώρες έπρεπε να συγκεντρωθούμε στο προτελευταίο φιλικό του Ολυμπιακού στο δεύτερο στάδιο της προετοιμασίας, παίρνοντας τη σκέψη μας από την πατρίδα. Μα πώς να την «ξεχάσουμε», όμως, όταν κυμάτιζε -απέναντί μας- μεσίστια η ελληνική Σημαία στο γήπεδο. Όταν οι παίκτες των «ερυθρόλευκων» και ο Μαρτίνς φορούσαν μαύρο περιβραχιόνια.

Όταν κρατήθηκε ενός λεπτού σιγή, με το σύνολο των εμπλεκόμενων στο ματς –παίκτες, προπονητές παράγοντες και θεατές- να κρατούν ακόμη και την αναπνοή τους. Ειλικρινά, ποτέ κατά το παρελθόν δεν έχει τηρηθεί με τέτοια ευλάβεια και σεβασμό στη μνήμη νεκρών, ενός λεπτού σιγή. Μόλις και μετά βίας συγκρατήσαμε τα δάκρυά μας.

Με τη σέντρα, φορέσαμε το «κουστούμι» του ρεπόρτερ και μπήκαμε στη ροή του αγώνα, καταγράφοντας όλα όσα βλέπαμε δίπλα από τον πάγκο των «Πειραιωτών» και τον Πέδρο Μαρτίνς. Πρώτα από όλα όμως, κάνοντας ειδική αναφορά στην πρωτοβουλία της ΠΑΕ Ολυμπιακός και του κ. Μαρινάκη να προσφερθεί ένα εκατομμύριο ευρώ για την ανακούφιση των πληγέντων, ο «Γολγοθάς» των οποίων τώρα αρχίζει. Και άπαντες οφείλουμε να τους θυμόμαστε με την πάροδο των ημερών, των εβδομάδων, των μηνών, του χρόνου…

Αν επιμένετε πως πρέπει να μιλήσουμε για μπάλα, θα μας επιτρέψετε να κάνουμε μία μικρή αναφορά. Το είπαμε και στη μετάδοση, θα το αναφέρουμε και εδώ: ο Ολυμπιακός αδίκησε τον εαυτό του με το τελικό αποτέλεσμα, διότι για μία ώρα στάθηκε εξαιρετικά απέναντι σε ένα πολύ ικανό σύνολο με επιθετικές αρετές. Τα ατομικά λάθη κόστισαν ακριβά, προσφέροντας τέσσερα γκολ στην Αϊντχόφεν.

Ενδεχομένως να πρέπει να τα αποδώσουμε στο γεγονός πως η ομάδα του Πειραιά διανύει ακόμη το δεύτερο στάδιο της προετοιμασίας. Και η ποδοσφαιρική λογική λέει πως με την πάροδο του χρόνου θα μειωθούν. Αν προσθέσουμε στην εξίσωση και τις μεταγραφές που ετοιμάζονται να κλείσουν οι «ερυθρόλευκοι», τότε για το σύνολο του Μαρτίνς έρχονται καλύτερες ημέρες.