Ο Ολυμπιακός απέκτησε ‘’πρέπει’’

Με κάθε μέτρο σύγκρισης η χθεσινή ήταν η μεγαλύτερη Πέμπτη της φετινής Ευρωλίγκας. H Ζάλγκιρις και η Μπασκόνια έμειναν ζωντανές στο κυνήγι της πρόκρισης, η Μακάμπι έγινε η 5η της elite-8 και οι δύο φορές πρωταθλήτρια Ευρώπης Εφές είδε με πικρό τρόπο να κλείνει μια εποχή κυριαρχίας της αφού ο Αταμάν και οι παίκτες του θα είναι απλοί θεατές στα πλέι οφ. Για τον Ολυμπιακό, πάλι, η κατάσταση ήταν λίγο διαφορετική.

Ο Γιώργος Μπαρτζώκας εδώ και 15 μέρες είχε θέσει τον τόνο με κάθε δυνατό τρόπο και κάθε

φορά που είχε δημόσιο λόγο: Ο Ολυμπιακός ήθελε και θέλει να τερματίσει πρώτος, δεν σκεφτόταν τον αντίπαλο του στα πλέι οφ ή για να το θέσουμε καλύτερα δεν είχε καμία διάθεση ή πρόθεση να διαλέξει αντίπαλο. Κάπως έτσι φαινόταν ότι η πρώτη θέση ήταν ο τελευταίος και προσιτός στόχος της ομάδας. Η ήττα στο Βελιγράδι και ο συνδυασμός των αποτελεσμάτων (ειδικά αν νικήσουν απόψε Μπαρτσελόνα και Μονακό) δημιούργησε ένα περίπου αυτόματο ‘’πρέπει’’ στον Ολυμπιακό! Και στην ουσία καλείται όχι να διαλέξει αντίπαλο αλλά να αποφασίσει με ποιόν θα παίξει στα πλέι οφ. Η να αποφασίσουν άλλοι για αυτόν. Μόνο που πλέον η ειδοποιός διαφορά είναι ότι αυτή η απόφαση είναι ταυτισμένη με τη λογική του Μπαρτζώκα που θέλει να δει πρώτη την ομάδα του.

Σε καθαρά θεωρητικό και μόνο επίπεδο ο Ολυμπιακός με κλειδωμένο το πλεονέκτημα έδρας δεν έχει λόγους να βλέπει ως αγώνα με ‘’πρέπει’’ το παιχνίδι με τη Μπασκόνια. Κακά τα ψέματα όμως… Άλλο πράγμα είναι να παίξει με τη Μακάμπι ή την Παρτίζαν που μοιάζει να παίζουν με κεκτημένη ταχύτητα τον τελευταίο μήνα και άλλο πράγμα να βρει μπροστά του την επικίνδυνη αλλά απρόβλεπτη Μπασκόνια. Η ακόμη καλύτερα τη συμπαγή, σκληρή Ζάλγκιρις που όμως στερείται ταλέντου και υψηλής εμπειρίας.

Η λογική των πραγμάτων λέει ότι ο Ολυμπιακός θέλει (και πολύ….λογικά) τη Ζάλγκιρις ως τελευταίο εμπόδιο πριν το φάιναλ φορ του Μαϊου και όχι τη Μπασκόνια που είναι ομάδα ικανή να κάνει ζημιές. Ρωτήστε και τη Ρεάλ που φέτος δεν μπορεί να σταυρώσει νίκη απέναντι στους Βάσκους (0-4). Η Ζάλγκιρις είναι επικίνδυνη αλλά ο βαθμός επικινδυνότητας της είναι σίγουρα πιο εύκολα διαχειρίσιμος. Κάπως έτσι δίπλα στον αγώνα με τους Βάσκους μπήκε ένα μεγαλοπρεπές ‘’πρέπει’’. Εκείνοι θα παίξουν για την πρόκριση, ο Ολυμπιακός για την πρωτιά και μπαλαντέρ θα είναι η Ζάλγκιρις που εύχεται νίκη του Ολυμπιακού και την ίδια ώρα να μην τα κάνει εκείνη μούσκεμα στο Μόναχο απέναντι στην αδιάφορη Μπάγερν.

Ξεπερνώντας τα όποια διλήμματα ή μονόδρομους γεννούν τα αναγκαία –για την εποχή-σενάρια ο Ολυμπιακός καλείται να ξαναβρεί τον καλό εαυτό του και το καθαρό μυαλό που έχασε για 30,σχεδόν,λεπτάστο Βελιγράδι. Σε πολλά σημεία του αγώνα αρκετοί παίκτες του ξέφυγαν από την ομαδική λογική,ειδικά στην επίθεση, έπαιξαν για να γίνουν ΄΄ήρωες’’, πήραν τραβηγμένες προσπάθειες και όλα αυτά ήταν πάρα πολλά για να τα συγχωρέσει ο Αστέρας. Οι γηπεδούχοι από το τέλος του πρώτου μέρους είχαν μυρίσει…. αίμα και κυνήγησαν ανελέητα το θήραμα τους που έμοιαζε να παίζει….ανυποψίαστο. Προφανώς και μια κακή βραδιά εκτός έδρας δεν λέει πολλά πράγματα στην Ευρωλίγκα. Ο Ολυμπιακός είχε και άλλες τέτοιες βραδιές που προφανώς ξεχάστηκαν γρήγορα. Θεωρητικά, ο συνδυασμός των αποτελεσμάτων είναι ‘’καλά νέα’’. Όσες φορές φέτος οι ερυθρόλευκοι έπαιξαν αγώνα με το ταμπελάκι ‘’πρέπει’’ κολλημένο πάνω τους ανταποκρίθηκαν και τελείωσαν σωστά τη δουλειά. Απομένει να το κάνουν άλλη μια φορά την επόμενη εβδομάδα απέναντι στη Μπασκόνια.