Ναζίμ Χικμέτ: Τις πιο όμορφες μέρες μας δεν τις ζήσαμε ακόμα

«Μια θρησκεία, ένας νόμος, ένα δίκαιο: Η δουλειά του εργάτη» (Ναζίμ Χικμέτ 15 Ιανουαρίου 1902 – 3 Ιουνίου 1963)

Ηταν πολύ δύσκολο να πιστέψει κάποιος, πως ο άνθρωπος που έγραψε αυτούς τους στίχους ήταν 17 ετών. Ακόμη δυσκολότερο ήταν να πιστέψει πως καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια. Τέλος, θα ήταν μάλλον αδύνατον να δεχτεί πως στα παραπάνω θα έπρεπε να προσθέσει, ότι ο ποιητής ήταν και δόκιμος στη ναυτική σχολή της Κωνσταντινούπολης!

Βρισκόμαστε στα 1919. Η Επανάσταση του Οχτώβρη ατσαλώνεται μέσα στη

φωτιά και το σίδερο του εμφυλίου και της ιμπεριαλιστικής, ασφυκτικής περικύκλωσης. Οι ιδέες και το μήνυμά της απλώνεται στις καρδιές των καταπιεσμένων όλου του πλανήτη. Ο νεαρός Τούρκος δόκιμος θα έκανε πολύ σύντομα, τη δική του έφοδο προς την αιωνιότητα…

«24 ώρες Λένιν…»

Ολα έδειχναν πως το μωρό που γεννήθηκε στην, τουρκοκρατούμενη τότε, Θεσσαλονίκη, θα είχε μπροστά του μια άνετη και πλούσια ζωή. Ο πατέρας του, Χικμέτ Μεχμέτ, ήταν μέλος του Νεοτουρκικού Κομιτάτου και διευθυντής του γραφείου Τύπου του τμήματος του υπουργείου Εξωτερικών της Διοίκησης Θεσσαλονίκης. Για ένα διάστημα διετέλεσε και πρόξενος της χώρας του στο Αμβούργο. Ωστόσο, κάποια στιγμή απολύθηκε και μέχρι το τέλος της ζωής του εργαζόταν σαν διαχειριστής σε κινηματογράφο. Ο παππούς του, Μεχμέτ Ναζίμ Πασάς, ήταν γνωστός ποιητής, εκπρόσωπος της αυλικής λογοτεχνίας της εποχής του. Για τη μητέρα του δεν υπάρχουν πολλά στοιχεία, εκτός από το ότι ήταν κόρη του γλωσσομαθή και μορφωμένου Ενβέρ Πασά ο οποίος ήταν γερμανοπολωνικής καταγωγής. Συνεπώς, ο μικρός Χικμέτ μεγάλωσε μέσα σε ένα περιβάλλον το οποίο, αν μη τι άλλο, ευνοούσε την πνευματική του ανάπτυξη.

Διαβάστε όλο το θέμα στο TVXS.gr