Μοράτα: Τελικά η γκρίνια έφερε γκίνια

Η Ισπανία αποκλείστηκε στην διαδικασία των πέναλτι από την Ιταλία και αποχαιρέτησε το Euro 2020 έχοντας φτάσει ένα βήμα πριν τον τελικό. Η ομάδα του Λουίς Ενρίκε, έπεισε λίγους στη φάση των ομίλων αλλά όσο περνούσαν οι ημέρες στο τουρνουά, φάνηκε πως έβρισκε τον ρυθμό της. Ωστόσο, σε όλη αυτή τη πορεία των “φούριας ρόχας” υπήρχε ένας παίκτης που στοχοποιήθηκε. Ένας παίκτης, που άκουσε πολλά από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο αγώνα. Κατά πολλούς μάλιστα, ευθύνεται για τον αποκλεισμό της Ισπανίας από τον τελικό χάνοντας ένα κρίσιμο πέναλτι.

Ο λόγος, για τον Άλβαρο Μοράτα.

Είναι όμως έτσι; Φταίει ο Μοράτα για το “αντίο”; Ήταν όντως το μαύρο πρόβατο στην ομάδα;

Ε όχι ρε παιδιά, δεν ήταν. Ας σοβαρευτούμε. Ο άνθρωπος έπαιξε σε έξι παιχνίδια και στα μισά σκόραρε. Είχε 9 τελικές στο στόχο και οι 3 έγιναν γκολ. Ναι έχασε δύο πέναλτι. Ναι το έχασε και με άδειο τέρμα στους ομίλους. Τι να κάνουμε, αυτό είναι το ποδόσφαιρο. Όλα χάνονται και όλα μπαίνουν λέει το γνωστό κλισέ. Ε στη τελική αυτό ισχύει. Όταν σε ένα καθαρό τετ α τετ οι πιθανότητες βάση στατιστικής για να μπει γκολ είναι 40% τότε οι αριθμοί μιλάνε από μόνοι τους. Και δεν μιλάμε για περιπτώσεις που υπάρχει και αμυντικός στο κόλπο και πιέζει τον επιθετικό. Ούτε για τις περιπτώσεις του πλάγιου τετ α τετ. Εκεί, αφήστε το. Στη καλύτερη, πάμε στο 10%…

ΠΗΓΗ: ΑΠΕ/ΜΠΕ

Αφήνουμε τα νούμερα όμως και επιστρέφουμε στον Μοράτα. Βάζει τη γκολάρα κόντρα στην Κροατία που στέλνει την Ισπανία στα προημιτελικά. Κάνει ένα απίστευτα ψύχραιμο πλασέ στον ημιτελικό με την Ιταλία και κρατάει ζωντανή τη χώρα του. Βοηθάει στο πρέσινγκ που ζητάει ο Ενρίκε στους αντιπάλους αμυντικούς. Έχει πάνω του στραμμένη όλη την άμυνα. Βγαίνει έξω από το “κουτί” και βοηθάει στην ανάπτυξη. Τι άλλο να κάνει δηλαδή για μην δέχεται αυτή την άδικη γκρίνια; Όλοι υπόλοιποι παίκτες της Ισπανίας, είναι καλύτεροι δηλαδή;

Από ήρωας…μοιραίος

Ο Μοράτα, ξεκινάει το παιχνίδι με την Ιταλία από τον πάγκο. Το πρώτο ημίχρονο περνάει. Ο αγώνας είναι στο 0-0. Στο 60ο λεπτό όμως, το σύνολο του Μαντσίνι, ανοίγει το σκορ. Δύο λεπτά αργότερα, ο Λουίς Ενρίκε τον φωνάζει, και ο Μοράτα παίρνει θέση στη πλαγιά γραμμή για να μπει στο γήπεδο. Στόχος του είναι, να σώσει τη χώρα του. Να σκοράρει ή να βοηθήσει στην επίτευξη ενός τέρματος. Δέκα οκτώ λεπτά μετά, και ενώ το ρολόι στο Wembley έγραφε “80”, ο Μοράτα κάνει τη σκέψη του προπονητή του πράξη. Δημιουργεί τη φάση, και τη τελειώνει ο ίδιος με γκολ. Ισοφαρίζει, και πνίγεται στις αγκαλιές των φίλων της Ισπανίας. Έχει βγει από το “κόσμο της γκρίνιας” που ανήκε σχεδόν σε όλο το τουρνουά και έχει γίνει ήρωας. Αυτός, κρατάει το όνειρο ζωντανό.

ΠΗΓΗ: ΑΠΕ/ΜΠΕ

Αλλά το παιχνίδι δεν είχε τελειώσει. Το όνειρο είχε μείνει ζωντανό αλλά δεν είχε πραγματοποιηθεί. Το μόνο που έμενε, μετά τη παράταση, ήταν η διαδικασία των πέναλτι. Εκεί, και ενώ το σκορ ήταν στο 3-2 υπέρ της Ιταλίας, ο Μοράτα πήρε τη μπάλα για ισοφαρίσει. Αλλά αυτός που κατευθύνονταν προς τη μπάλα, δεν έμοιαζε με τον Μοράτα που είδαμε στο παιχνίδι. Ήταν ένας απελπισμένος Μοράτα, που φαινόταν σαν να κουβαλούσε όλη τη γκρίνια και την άδικη κριτική που δέχθηκε σε όλο το τουρνουά. Ένας παίκτης, που έπρεπε να αποδείξει σε όλο το ποδόσφαιρο κόσμο πως δεν είναι το “παλτό” που λέγανε. Είναι σίγουρο, πως στην ερώτηση: ποιος Ισπανός θα χάσει πέναλτι, τουλάχιστον 6/10 θα έλεγαν τον Μοράτα. Και αυτό, το ξέρουμε όλοι. Γιατί και εμείς που είδαμε το παιχνίδι σαν “τρίτοι” με πίτσα στο μπαλκόνι και όχι στο γήπεδο, το βλέπαμε να ‘ρχεται.

ΠΗΓΗ: ΑΠΕ/ΜΠΕΑμ δεν φταίει ο Μοράτα…

Αν κάποιος πρέπει να φταίει για τον αποκλεισμό της Ισπανίας, σίγουρα δεν πρέπει να λέγεται Μοράτα. Γιατί στη πραγματικότητα, ούτε το πέναλτι που έχασε ήταν το μοιραίο. Εδώ καλά καλά ο Όλμο, που είχε κάνει εξαιρετικές εμφανίσεις και ήταν με τη ψυχολογία στα ύψη, έστειλε τη μπάλα στα… “πουλιά”. Δεν υποχρέωσε καν τον Ντοναρούμα να κάνει απόκρουση. Και αν το έβαζε, η Ισπανία θα είχε τεράστιο προβάδισμα. Τι λέμε τώρα…

Δεν φταίει ούτε ο Όλμο όμως, ούτε κανείς παίκτης της Ισπανίας. Στη τελική, στα πέναλτι αποκλείστηκαν. Όλα είναι πιθανά εκεί. Όποιος έχει και τη τύχη με το μέρος του, περνάει. Αλλά είναι άδικο, να πέφτουν όλοι πάνω στον Μοράτα. Είναι λογικό ο μοιραίος στα μάτια των περισσότερων να είναι ο τελευταίος. Στη προκειμένη περίπτωση, αυτός που έχασε το τελευταίο πέναλτι της Ισπανίας. Αλλά το “σύννεφο της γκρίνιας” που πετούσε συνεχώς πάνω από το κεφάλι του σε όλη τη διοργάνωση έφερε και τη γκίνια. Την ατυχία. Τον αποκλεισμό.

ΠΗΓΗ: ΑΠΕ/ΜΠΕ