Κουράστηκε σε... λάθος εποχή!

Μακριά από μένα η όποια διάθεση να μειώσω την δουλειά που έχει κάνει ο Μαρτίνς από την αρχή της περιόδου. Ο Πορτογάλος πήρε μια ομάδα με 20 νέους ποδοσφαιριστές που δεν γνώριζαν ο ένας το όνομα του άλλου και σε 7 μήνες κατάφερε να την κάνει να παίζει κανονικό ποδόσφαιρο.

Ωστόσο δεν γίνεται να μην καταλογιστεί στο προπονητικό τημ των ερυθρολεύκων το γεγονός ότι σε ένα πρόγραμμα αγώνων που είναι γνωστό εκ των προτέρων, δεν φρόντισε να διατηρήσει την ομάδα σε καλό επίπεδο φυσικής κατάστασης για να μη μοιάζει με "κάτι κουρασμένα παλικάρια" όπως ο Λάμπρος Κωνστανταρας και ο Διονύσης Παπαγιανόπουλος στην ομώνυμη ελληνική ταινία.

Και η φρεσκάδα μιας ομάδας, που σε ένα ολόκληρο β΄ ημίχρονο (και μάλιστα μέσα στο κατάμεστο γήπεδό της) δεν μπορεί να κρατήσει την μπάλα στα πόδια της, αφήνοντάς την στον αντίπαλο, δεν είναι δουλειά μόνο του προπονητή αλλά και του υπόλοιπου τημ που μετράει -να το πω λαϊκά- τον αέρα στα πνευμόνια των παικτών. Κι αυτά έχουν αρχίσει να αδειάζουν επικίνδυνα σε μια περίοδο που θα έπρεπε να είναι στο φόρτε τους!

Και το 2-1 να είχε κρατήσει ο Ολυμπιακός, που ισοφαρίστηκε στο 89΄, η εικόνα του στην επανάληψη δεν τον τιμά.

Ναι, ήταν πολύ καλύτερος από ότι στην Τούμπα την περασμένη Κυριακή, όπου δεν μπήκε καν στο γήπεδο, αλλά όταν σκοράρεις δύο γκολ, το ένα καλύτερο από το άλλο, ξεσηκώνεις τον κόσμο στην εξέδρα κι εσύ δεν μπορείς να πάρεις ενέργεια από την προσπάθεια των πρώτων 45 λεπτών και... ξεφουσκώνεις, τότε το πράγμα μοιάζει να είναι σοβαρό.

Γιατί ακολουθεί η ΑΕΚ και μετά το ταξίδι στο Κίεβο. Και εκτός από δυνάμεις ο Ολυμπιακός δείχνει να ξεμένει και από ψυχολογία, που είναι ακόμα χειρότερο.

Ο Μαρτίνς στην Τούμπα έκανε το λάθος με το Νάτχο και το ανοιχτό παιχνίδι. Χθες το διόρθωσε, έπαιξε πιο συγκρατημένα, αλλά ο Ισραηλινός που μπήκε ως αλλαγή του Φορτούνη (έπαιξε με ένεση) ήταν χειρότερος από ότι στο ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ.

Επιπλέον σε αυτά τα ματς (ΠΑΟΚ, Ντιναμό και ΑΕΚ) με αντιπάλους δηλαδή που διαθέτουν δύο και τρία επίπεδα παραπάνω απ΄ ότι ομάδες τύπου Λεβαδειακού, ΠΑΣ, ΑΕΛ και Πανιωνίου, φαίνονται και οι ελλείψεις στην ποιότητα του ρόστερ.

Στους πλάγιους μπακ μετά τον Ομάρ υπάρχει χάος. Αριστερά ούτε ο Κούτρης, ούτε ο Τσιμίκας ειναι σε επίπεδο Ολυμπιακού.

Στα στόπερ η λύση αναζητείται από την εποχή του Μέλμπεργκ. Γιατί ο Σισέ είναι ικανός για το καλύτερο και το χειρότερο.

Στα αμυντικά χαφ ο Γκιλιέρμε ακόμα τρέχει, ενώ ο Καμαρά μετά τον τραυματισμό του είναι "άλλος" παίκτης.

Μεσοεπιθετικά ο Φορτούνης κάνει τρομερή χρονιά, αλλά μένει να τον δούμε να παίρνει την ομάδα από το χέρι και σ΄ ένα ντέρμπι. Αν ήταν στα καλά του, θα είχε κάνει γκολ του τετ-α-τετ στο 18΄ (η μπάλα πήγε στο δοκάρι) και με 2-0 ίσως να βλέπαμε διαφορετικό ματς.

Στα άκρα ο Ποντένσε είναι απίθανος με την μπάλα, αλλά δεν σκοράρει και σπάνια καλύπτει αμυντικά την πλευρά του (και χθες ο Τσιμίκας τον παρακαλούσε να γυρίσει πίσω).

Ο Ζιλ Ντίας λογικά θα μας απασχολήσει στο μέλλον, ενώ και ο Λάζαρος για να φανεί πρέπει να έχει ρυθμό και η υπόλοιπη ομάδα.

Ο Χασάν χθες πήγε καλύτερα από κάθε άλλη φορά, αλλά όπως και ο Γκερέρο δεν έχει και την πιο... ερωτική σχέση με τα δίχτυα.

Η υπομονή είναι αρετή και ο Ολυμπιακός, αφού αποφάσισε να αλλάξει όλη την ομάδα το περασμένο καλοκαίρι, την έχει ανάγκη.

Ο ΠΑΟΚ όμως, δείχνει να έχει αλλάξει πλέον επίπεδο, ενώ η Ευρώπη, στην οποία θέλουν να συμμετέχουν οι ερυθρόλευκοι, έχει υψηλότατο επίπεδο εδώ και αρκετά χρόνια.

Οπότε πέρα από την πίστωση χρόνου και την υπομονή για να αποδώσει η δουλειά του Μαρτίνς απαιτείται και η ορθολογική ενίσχυση της ομάδας, που στα τελευταία τρία παιχνίδια της (σε κύπελλο, πρωτάθλημα και Ευρώπη) μετράει 8 γκολ παθητικό.