Ιτούδης: «Το μπάσκετ ενώνει όλους»

Ο Έλληνας κόουτς μίλησε για το συνέδριο στον ΣΕΠΚ και τόνισε πως το μπάσκετ ενώνει. Αναλυτικά τα όσα δήλωσε ο Ιτούδης:

– Κόουτς, πόσο σημαντικό είναι για εσάς, με τον ρόλο του προέδρου της EHCB, να διεξάγεται για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά το συνέδριο των προπονητών στην Ελλάδα και μάλιστα στο ΟΑΚΑ;

«Πρόκειται για το 5ο EHCB Coaches Congress, όπως είναι η επίσημη ονομασία της διοργάνωσης, και είμαι πολύ χαρούμενος που συνεχίζω

το έργο που ξεκίνησε ο πρώτος πρόεδρος της EHCB, Ζέλικο Ομπράντοβιτς, και ο πρώτος αντιπρόεδρος, Πάμπλο Λάσο. Η χαρά μου είναι ακόμη μεγαλύτερη, καθώς αντιπρόεδρός μας είναι ο φίλος μου Γιάννης Σφαιρόπουλος. Μαζί, ως προεδρείο, έχουμε καταφέρει να εξελίξουμε την αρχική ιδέα του συνεδρίου και να τη φτάσουμε σε ένα επίπεδο όπου μπορούμε πλέον, χωρίς καμία υπερβολή, να πούμε ότι πρόκειται για τη μεγαλύτερη συνάντηση προπονητών παγκοσμίως. Ήδη έχουμε συμμετοχές από 56 διαφορετικές χώρες, και πρέπει να αναφέρω ότι χωρίς τη βοήθεια της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού και προσωπικά του Γιώργου Μαυρωτά, δεν θα υπήρχε ο απαραίτητος συντονισμός με τις πρεσβείες μας ανά τον κόσμο και το Υπουργείο Εξωτερικών, ώστε όλοι αυτοί οι άνθρωποι να μπορέσουν να εξασφαλίσουν βίζα και να ταξιδέψουν στην Ελλάδα. Ελπίζω επίσης τα μέλη του ΣΕΠΚ και οι Έλληνες προπονητές κάθε επιπέδου να μας τιμήσουν με την παρουσία τους, γιατί πρόκειται πραγματικά για μια μοναδική εμπειρία. Για δεύτερη χρονιά, θα πραγματοποιήσουμε κοινό Masterclass με τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς, ένα μάθημα γεμάτο αναμνήσεις, αφού θα βρισκόμαστε και πάλι μαζί στο ΟΑΚΑ. Παράλληλα, για να… θυμηθούμε τα μεγάλα ντέρμπι μεταξύ Μπαρτσελόνα και Ρεάλ Μαδρίτης, ο Πάμπλο Λάσο και ο Τσάβι Πασκουάλ θα κάνουν επίσης κοινό Masterclass. Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος θα διδάξει επίσης, όπως και οι Ανδρέας Πιστιόλης, Ντούσαν Αλιμπίγεβιτς, Τσους Ματέο, Σάσα Ομπράντοβιτς, ο πρωταθλητής EuroLeague πλέον Σαρούνας Γιασικεβίτσιους, αλλά και ο Ντάρκο Ραγιάκοβιτς των Ράπτορς. Νομίζω πως η πληρότητα του φετινού συνεδρίου, του Coaches Congress, όπως το αποκαλούμε, αποδεικνύει την πρόθεση των μελών της EHCB να μεταδώσουν τη γνώση και την εμπειρία τους στην επόμενη γενιά προπονητών, αλλά και το πόσο ανοιχτός είναι πλέον ο ορίζοντας του αθλητισμού. Γι’ αυτόν τον λόγο, φέτος εντάσσονται για πρώτη φορά στο πρόγραμμα ειδικά workshops με πιο περιορισμένη συμμετοχή, καθώς και θεματικά πάνελ συζήτησης, τα οποία έχουν κερδίσει τις εντυπώσεις στις τελευταίες μας διοργανώσεις. Ξεχωριστή αναφορά αξίζει και στην παρουσία του Απόστολου Κουμαρινού από τους “The Speakers”, ο οποίος θα παρουσιάσει το motivational speech με τίτλο “Nothing Fails Like Success” και αμέσως μετά θα συντονίσει το πάνελ με το ίδιο θέμα. Πρόκειται για μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα προσέγγιση, που δεν αφορά μόνο προπονητές ή μάνατζερ από τον χώρο του επιχειρείν, αλλά τον κάθε άνθρωπο σε προσωπικό επίπεδο».

– Μιλώντας για πρωτοβουλίες και πέρα από τις τέσσερις γραμμές του γηπέδου, πριν από λίγες εβδομάδες παρουσιάσατε επίσημα το EHCB Foundation. Τι σας οδήγησε σε αυτή την απόφαση;

«Όπως συνηθίζει να λέει ο εκτελεστικός διευθυντής της EHCB, Γκόραν Σάσιτς, στην ακαδημία προπονητών μας, η οποία διανύει ήδη την πέμπτη της σεζόν, έχουμε αποφοίτους από περισσότερες από 100 χώρες. Μέσα από αυτή τη διαδικασία, τους γνωρίσαμε, μας γνώρισαν και καταλαβαίνουμε μερικές φορές πόσο τυχεροί είμαστε που βρισκόμαστε στην Ευρώπη, Απόφοιτοί μας είναι προπονητές από τη Νότια Αμερική, την Ασία, την Αφρική, άνθρωποι από χώρες όπως η Βολιβία, η Ζάμπια και οι Φιλιππίνες. Οι συνθήκες στις οποίες εργάζονται είναι εξαιρετικά δύσκολες – και δεν μιλώ μόνο για το επαγγελματικό σκέλος, αλλά κυρίως για το ανθρώπινο. Ένας απόφοιτός μας από τη Βολιβία, για παράδειγμα, εργάζεται σε μια ακαδημία με 500 ορφανά παιδιά. Μπροστά σε τέτοιες καταστάσεις, δεν μπορούσαμε να μείνουμε αδιάφοροι. Έχω δηλώσει πολλές φορές, ακόμα και σε συνεντεύξεις Τύπου, ότι ο αθλητισμός ενώνει, και η Ένωση Προπονητών της EuroLeague θέλει να κάνει αυτή τη φράση πράξη. Το μπάσκετ μπορεί να αποτελέσει αφορμή και μοχλό για να αλλάξει κάποιος τη ζωή του: να μάθει βασικές δεξιότητες, να κοινωνικοποιηθεί, να αναπτυχθεί ως άνθρωπος. Ο σκοπός του Ιδρύματος είναι ακριβώς αυτός: αφού έχουμε πρόσβαση σε τέτοιες περιπτώσεις μέσα από το δίκτυο των αποφοίτων μας, θέλουμε να ενεργοποιηθούμε και να προσφέρουμε, όσο μπορούμε, προς αυτή την κατεύθυνση. Ήδη έχουμε προγραμματίσει ένα τέτοιο καμπ στην Τυνησία για το φθινόπωρο, και ελπίζουμε πως αυτό θα είναι μόνο η αρχή».

– Γι’ αυτόν τον λόγο διοργανώνεται και το φιλανθρωπικό γκαλά;

«Ακριβώς. Θέλουμε να προσκαλέσουμε όλους να στηρίξουν τον στόχο που έχουμε θέσει. Δεν απευθυνόμαστε μόνο στον χώρο του αθλητισμού, αλλά και στον κόσμο της πολιτικής, των επιχειρήσεων, της τέχνης, των media, σε κάθε άνθρωπο που μπορεί και θέλει να συνεισφέρει. Είναι αυτονόητο πως όσο περισσότερους πόρους συγκεντρώνουμε, τόσο πιο ενεργή θα μπορεί να είναι η δράση μας σε αυτόν τον τομέα. Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς και ο Πάμπλο Λάσο, μαζί με πέντε ακόμα ιδρυτικά μέλη, ανάμεσά τους και εγώ, συγκρότησαν το πρώτο προεδρείο της EHCB, με στόχο να ενισχύσουν τη σύνδεση ανάμεσα στους προπονητές της EuroLeague και να τους δώσουν μια ενιαία, ισχυρή φωνή σε ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο μπασκετικό τοπίο. Σήμερα, εγώ και ο Γιάννης Σφαιρόπουλος επιδιώκουμε να εξελίξουμε αυτή την ένωση ακόμα περισσότερο: εντάξαμε τους βοηθούς προπονητές, τους προπονητές του EuroCup και σύντομα θα ανακοινώσουμε μια νέα, συμβολική επέκταση που αφορά και την άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Θέλουμε όλοι οι προπονητές, από κάθε επίπεδο του μπάσκετ, να αισθάνονται ότι ανήκουν σε ένα ενιαίο σύνολο, με κοινές αξίες και στόχους. Ωστόσο, μέσα από την εμπειρία μας στην EHCB Coaches Academy, συνειδητοποιήσαμε πως αυτό από μόνο του δεν αρκεί. Όταν βλέπουμε ανθρώπους από άλλες χώρες που εργάζονται σε συνθήκες πολύ πιο δύσκολες από τις δικές μας, δεν μπορούμε να μείνουμε αμέτοχοι. Αν μπορούμε, μέσω του αθλητισμού, να προσφέρουμε βοήθεια και προοπτική σε αυτούς τους ανθρώπους, τότε είναι καθήκον μας να το κάνουμε».

– Είναι και προσωπικό σας στοίχημα, τώρα που το EHCB Coaches Congress έχει καθιερωθεί ως θεσμός, να υπάρξει ανάλογη εξέλιξη και για το Ίδρυμα και το γκαλά;

«Νομίζω πως είναι αυτονόητο, αλλά δεν θα το χαρακτήριζα προσωπικό στοίχημα. Ακούγεται βαρύ. Ας πούμε καλύτερα πως αποτελεί κι αυτό μέρος της αποστολής μας ως προπονητές. Εξάλλου, η έννοια της συνεργασίας είναι βαθιά ριζωμένη στη φιλοσοφία του προπονητή, είναι κάτι που προωθούμε καθημερινά στις ομάδες μας. Το EHCB Coaches Congress δεν θα είχε φτάσει σε αυτό το επίπεδο χωρίς τη στήριξη πολλών. Τη βοήθεια του ΣΕΠΚ και του προέδρου του, Παναγιώτη Γιαννάκη. Τη στήριξη των χορηγών μας. Την παρουσία της NOVA, που από πέρυσι καλύπτει με εξαιρετικό τρόπο τη διοργάνωση τηλεοπτικά. Και φέτος, χωρίς τη συνεισφορά του Δημήτρη Γιαννακόπουλου, μέσω της παραχώρησης του ΟΑΚΑ, τίποτα από αυτά δεν θα ήταν εφικτό. Το ίδιο ισχύει και για την υποστήριξη από την Κυβέρνηση και τις τοπικές αρχές. Η διοργάνωση τελεί υπό την αιγίδα και πραγματοποιείται με τη συνεργασία του Υπουργείου Αθλητισμού, του ΕΟΤ, της Περιφέρειας Αττικής και του Δήμου Αθηναίων. Αν, ως προπονητές, μπορούμε να αποτελέσουμε τον συνδετικό κρίκο για συνεργασίες που υπερβαίνουν τα όρια του αθλητισμού, τότε οφείλουμε να θέσουμε και αυτόν τον στόχο. Και να τον υπηρετήσουμε με συνέπεια».

– Και κάτι τελευταίο: θεωρείτε ότι στο δικό σας πρόσωπο, όπως και σε αυτό του αντιπροέδρου Γιάννη Σφαιρόπουλου, αλλά και του Γιώργου Μπαρτζώκα, ενός από τα πρώτα μέλη του Συνδέσμου, καθώς και των Ανδρέα Πιστιόλη, Στέφανου Δέδα, Γιώργου Μποζίκα, Στέφανου Τριαντάφυλλου και Βασίλη Γεραγωτέλλη, η EHCB αναγνωρίζει και τιμά συνολικά τον Έλληνα προπονητή;

«Η Ένωση Προπονητών της EuroLeague δεν θα μπορούσε να υπάρξει χωρίς τη συμμετοχή των Ελλήνων, των Σέρβων, των Τούρκων, των Ισπανών, των Γάλλων, των Ιταλών και γενικά όλων των εθνικοτήτων που συνθέτουν το ευρωπαϊκό μπάσκετ. Όμως, είναι αλήθεια ότι τα τελευταία χρόνια ο Έλληνας προπονητής έχει κερδίσει τον σεβασμό και την εκτίμηση σε ολόκληρο τον μπασκετικό κόσμο, και αυτό δεν είναι τυχαίο. Το δείχνουν τα αποτελέσματά μας, το αποδεικνύει η δουλειά μας, τόσο στο εξωτερικό όσο και εντός των συνόρων. Πιστεύω ότι η δική μας γενιά έχει χαράξει ένα δρόμο, ένα μονοπάτι, που μπορούν και αξίζει να ακολουθήσουν οι νεότεροι. Και γι’ αυτό είμαι περήφανος».