Ισορροπία της επιτυχίας...

Ολοκληρώθηκε το Μουντιάλ της τακτικής και της ομαδικότητας. Η εξέλιξη των ποδοσφαιρικών πραγμάτων και ο τρόπος που παίζεται πλέον το άθλημα, επιτρέπουν την ανάδειξη του ατομικού ταλέντου και της προσωπικής υπέρβασης για μία, άντε δύο βραδιές. Η τακτική προσέγγιση, η ομαδική δουλειά στην κάλυψη των χώρων, οι στατικές φάσεις και η ελαχιστοποίηση του ρίσκου, επιβράβευσαν όσους τα επέλεξαν.

Προφανώς απαιτείται και τύχη για να πάρεις ένα Παγκόσμιο Κύπελλο. Ενδεχομένως και συγκυρίες. Στοιχεία που δεν είχε το εξαιρετικό Βέλγιο. Όπως δεν είχε και ένα ακόμα στήριγμα υψηλότατου επιπέδου για να βοηθήσει ανασταλτικά τον Βίτσελ...
Γαλλία και Βέλγιο υπηρέτησαν το σύγχρονο ποδόσφαιρο. Παίζουμε όλοι για όλους, τρέχουμε όλοι για όλους. Κανείς για την πάρτη του. Πραγματικά όμως κανείς για την πάρτη του...

Οι Γάλλοι πήραν κάτι που και σε ατομικό επίπεδο μπορεί να πει κάποιος ότι αξίζουν, γιατί είναι εξαιρετικοί παίκτες, αλλά σε ομαδική βάση το κατάφεραν. Με όπλα τους στον άξονα, τους Λορίς, Βαράν, Καντέ, Πογκμπά, ακόμα και τον Ματουιντί που κλείνει πολύ στους εσωτερικούς χώρους της μεσαίας γραμμής, έχτισαν το καλό τους σύνολο. Πρώτα ανασταλτικά και μετά δημιουργικά.

Υπηρέτησαν το πλάνο του Ντεσάν που είχε προτεραιότητα την ασφάλεια στην άμυνα. Πολύ περιορισμένοι χώροι για τον αντίπαλο και ικανότητα στην επιθετική μετάβαση. Τόσο γιατί είχε παίκτες που μπορούσαν αποτελεσματικά και άμεσα να βγάλουν τη μπάλα μπροστά, όσο και γιατί Γκριεζμάν και ΕμΠαπέ είναι μετρ στην αξιοποίηση χώρων. Σκεφτείτε να υπήρχε μπροστά και ο Μπενζεμά...

Οι "τρικολόρ" είχαν το υλικό και την ποιότητα να παίξουν πιο επιθετικό ποδόσφαιρο. Να ανέβουν πιο ψηλά στο γήπεδο και να γίνουν πιο θεαματικοί. Έτσι όμως και το όπλο της ταχύτητας στο χώρο θα έχαναν, αλλά και σε μεγαλύτερους αμυντικούς μπελάδες θα έβαζαν τον Καντέ, που άλλον γρήγορο κοντά του δεν είχε.

Ο Ντεσάν βρήκε την ισορροπία που χρειαζόταν. Κι αν είχε καλύτερους ακραίους μπακ στο τουρνουά, τότε δεδομένα θα το είχε πάρει πριν ακόμη γίνει σέντρα