Ηχηρά «αντίο»… (pics)

Κάποιες φορές το «αντίο» αντιμετωπίζεται ως το προφανές εξαιτίας της παρόδου του χρόνου. Κάποιες άλλες πάλι ακόμη και το αξίωμα «ο χρόνος τα πάντα νικά» δεν είναι αρκετό για να περιορίσει τον κρότο και την πλημμυρίδα συναισθημάτων που προκαλεί. Οι κύριοι που ακολουθούν έχουν ιστορία στα κορτ και οι ιστορίες του θα συνεχίσουν να κουβεντιάζονται εντός κι εκτός κορτ…

Ντάνιελ Νέστορ (46 χρόνων): Ο «θρύλος» των διπλών, γεννήθηκε από Σέρβους γονείς στο Βελιγράδι, αλλά η οικογένεια του μετακόμισε στο Τορόντο όταν ήταν τεσσάρων χρόνων. Κάπως έτσι το Νέστοροβιτς με το οποίο γεννήθηκε έγινε Νέστορ κι ήρθε η Καναδική υπηκοότητα.
Πέτυχε Grand Slam καριέρας στα διπλά, ενώ έγινε ο πρώτος αθλητής στην ιστορία του τένις που έφτασε τις χίλιες νίκες. Η επαγγελματική του καριέρα του διήρκησε είκοσι επτά χρόνια, με την πρώτη σπουδαία νίκη να έρχεται στο Βανκούβερ το 1992 απέναντι στο νούμερο 1 τότε Στέφαν Έντμπεργκ.

Τόμι Χάας (40 ετών): Ένας από τους τενίστες που αποτέλεσαν με την καριέρα του απόδειξη ότι η θέληση μπορεί να υπερβεί κάθε εμπόδιο. Έφτασε μέχρι το νούμερο 2 της παγκόσμιας κατάταξης, ενώ χρειάστηκε να ξεπεράσει για μια σειρά σοβαρών τραυματισμών για να μείνει ενεργός στο άθλημα και να επεκτείνει την καριέρα του μέχρι τα σαράντα του.
Ενδεικτικό της αδάμαστης θέλησης του Γερμανού είναι το γεγονός ότι δύο φορές στην καριέρα του, τέθηκε έκτος παγκόσμιας κατάταξης, καθώς δεν είχε αγωνιστεί λόγω των προβλημάτων του, για ένα χρόνο.
Τον Μάρτιο του 2018 ανακοίνωσε επίσημα το τέλος της καριέρας του. Το έπραξε στο πλευρό του Ρότζερ Φέντερερ μετά το τέλος του περασμένου Indian Wells. Κι όσοι δεν είχαν «λιώσει» από τη ζέστη της ερήμου Μοχάβε στην Καλιφόρνια «έλιωσαν» τη στιγμή του αποχαιρετισμού.

Μίχαηλ Γιούζνι (36 χρόνων): Επαγγελματίας τενίστας από το 1999, ο Ρώσος αποτελούσε μια από τις πιο συμπαθητικές φιγούρες του παγκόσμιου τένις. Ανέβηκε μέχρι το νούμερο 8 της κατάταξης κι αποτελούσε πάντα έναν από τους αθλητές που έκανα αισθητή την παρουσία τους σχεδόν σε κάθε τουρνουά. Μάλιστα οι insiders του αθλήματος θεωρούσαν το slice backhand του Ρώσου ως ένα από τα κορυφαία στο tour.
Ο στρατιωτικός χαιρετισμός του, προς τιμή του πατέρα του που ήταν στρατιωτικός, στο τέλος των νικηφόρων αγώνων, του έδωσαν το προσωνύμιο «Συνταγματάρχης».

Γιούργκεν Μέλτζερ (37 χρόνων): Ο Αυστριακός που ανέβηκε μέχρι το νούμερο 8 της παγκόσμιας κατάταξης κι έφτασε στα ημιτελικά του Roland Garros του 2010, έχει συνδέσει το όνομα του με το ματς που έκανε το Νόβακ Τζόκοβιτς «πνευματικά δυνατό». Ήταν ο προημιτελικός του γαλλικού Όπεν στο οποίο ο Σέρβος ήταν μπροστά με 2-0 σετ αλλά ο Μέλτζερ ήταν τελικά εκείνος που πήρε την πρόκριση.
Κατέκτησε δύο Grand Slam στα διπλά με συμπαίκτη τον Γερμανό Φίλιπ Πέτσνερ, το Wimbledon το 2010 και το US Open το 2011 καθώς κι ακόμη ένα στα μεικτά, το 2011 στο Wimbledon έχοντας στο πλευρό του την Τσέχα Ιβέτα Μπενέσοβα.

Ζιλ Μούλερ (35 χρόνων): Πρόκειται για το πιο πετυχημένο τενίστα στην ιστορία του Λουξεμβούργου. Δεν ανέβηκε πάνω από το νούμερο 21, δεν ήταν εκρηκτικός, γρήγορος ή ιδιαίτερα δυνατός παρά ήρεμος και με καθαρή σκέψη. Στοιχεία πάντως που αποδείχθηκαν αρκετά για να σημειώσει στην καριέρα του νίκες επί σπουδαίων αντιπάλων όπως του Ράφα Ναδάλ, του Άντι Ρόντικ, του Λέιτον Χούιτ, του Νταβίντ Ναλμπαντιάν…

Ζουλιέν Μπενετό (36 χρόνων): Άλλη μια περίπτωση τενίστα που ενώ δεν ανέβηκε πιο ψηλά από το νούμερο 25 της παγκόσμιας κατάταξης συγκαταλεγόταν στη δεκαοκτάχρονη καριέρα του μεταξύ των «εκλεκτών» του αθλήματος. Κατέκτησε το Roland Garros το 2014 στα διπλά με συμπαίκτη το συμπατριώτη του Ροζέρ – Βασλέν και ενώ το 2006 είχε φτάσει μέχρι τα προημιτελικά του γαλλικού Όπεν στο απλό.

Φλόριαν Μάγερ (35 χρόνων): Μπορεί να μην έπαιζε ποτέ ελκυστικό τένις για τους θεατές, ωστόσο ανέκαθεν «μπέρδευε» τους αντιπάλους του με το «ανορθόδοξο» στυλ του. Είχε υπερβολικά μεγάλη τόσο στο forehand όσο και στο backahand, ήταν λάτρης των drop shot ενώ παρά το ύψος του (1.90μ.) τα χτυπήματα του δεν ήταν ισχυρά και στηρίζονταν στο top spin.
Βρέθηκε δύο φορές στα προημιτελικά του Wimbledon, το 2004 και το 2012