Η πολυεθνική Βόρεια Μακεδονία

Μετά τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, που ήταν και η πολυεθνικότερη χώρα όχι μόνον των Βαλκανίων αλλά και ολόκληρης της Ευρώπης, ο μικρός βόρειος γείτονάς μας, ο οποίος άλλαξε και επίσημα το όνομά του σε Βόρεια Μακεδονία, είναι πλέον η πολυεθνικότερη χώρα των Βαλκανίων, ίσως και της Ευρώπης (με εξαίρεση τη Ρωσική Ομοσπονδία). Αποτελεί στην ουσία μια “μίνι Γιουγκοσλαβία” από εθνικό-θρησκευτική άποψη, η οποία καλείται να αντεπεξέλθει σε εύθραυστες ισορροπίες και να οικοδομήσει ένα σύγχρονο μοντέλο ειρηνικής συμβίωσης μεταξύ διαφορετικών εθνοτικών και θρησκευτικών ομάδων -κάτι

το εξαιρετικά δύσκολο στα Βαλκάνια, όχι όμως και ακατόρθωτο, όπως δείχνει και το παράδειγμα της Βοϊβοντίνα, της βόρειας σερβικής επαρχίας όπου συμβιώνουν αρμονικά δεκάδες εθνότητες της κεντρικής Ευρώπης και των Βαλκανίων.

Και τα αλβανικά επίσημη γλώσσα

Στις 31 Ιανουαρίου 2019 στο κοινοβούλιο της γειτονικής μας χώρας, που σύντομα πρόκειται να ονομαστεί κι επίσημα Βόρεια Μακεδονία, ο πρόεδρος της Βουλής, ο αλβανικής καταγωγής Ταλάτ Τζαφέρι, προήδρευσε για πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας σε συνεδρίαση της ολομέλειας μιλώντας στην αλβανική γλώσσα. Με βάση τις αλλαγές του συντάγματος, που επέβαλε η εφαρμογή της Συμφωνίας των Πρεσπών, πέρασε κι ένας νέος νόμος για τη χρήση των γλωσσών, ο οποίος, μεταξύ άλλων, παραχωρεί στον πρόεδρο της Βουλής της χώρας το δικαίωμα να προεδρεύει των συνεδριάσεων στην μητρική του γλώσσα, την αλβανική, εφόσον αυτή ομιλείται από τουλάχιστον 20% του πληθυσμού της χώρας (το αλβανικό στοιχείο ανέρχεται στο 27% του συνολικού πληθυσμού της γειτονικής χώρας). Σύμφωνα με αυτόν τον νόμο, ο οποίος έρχεται ως συνέχεια των σχετικών νόμων που ψηφίστηκαν μετά τη Συμφωνία της Αχρίδας το 2001, σε όσους δήμους της Βόρειας Μακεδονίας κατοικούν και μειονότητες, που αποτελούν τουλάχιστον το 20% των κατοίκων του κάθε δήμου, τότε θα πρέπει όλες οι επιγραφές, τα δημόσια έγγραφα κλπ. να αναγράφονται, εκτός από τα Σλαβομακεδονικά, που είναι η επίσημη γλώσσα, και στις μειονοτικές γλώσσες του κάθε δήμου.

Έτσι, στους αλβανόφωνους δήμους στο Τέτοβο, στο Γκόστιβαρ, στα βορειοδυτικά της χώρας, αλλά και σε μικρότερους δήμους στην πρωτεύουσα Σκόπια, τα Αλβανικά είναι επίσημη γλώσσα. Υπάρχουν άλλοι δήμοι, διάσπαρτοι στη χώρα, όπου τα Τουρκικά είναι επίσημη γλώσσα, κι επίσης σε δήμους στα βορειοανατολικά, όπου διαβιεί η σερβική μειονότητα, είναι αντίστοιχα τα Σερβικά. Στη Βόρεια Μακεδονία υπάρχουν δήμοι, όπου η επίσημη γλώσσα είναι τα Βοσνιακά (στην ουσία Σερβο-Κροάτικα), τα Βλάχικα ή Αρωμούνικα και η γλώσσα των Ρομ (Τσιγγάνων). Όλες αυτές οι εθνοτικές ομάδες δεν έχουν μόνον τα επίσημα δημοτικά έγγραφα (και τις πινακίδες) μεταφρασμένα στη γλώσσα τους, αλλά κι επίσης τα δικά τους σχολεία, όπου διδάσκονται τη μητρική τους γλώσσα, τους δικούς τους ραδιοσταθμούς και τις πολιτιστικές εκδηλώσεις τους, που υποστηρίζονται και χρηματοδοτούνται σε σημαντικό βαθμό από τον κρατικό προϋπολογισμό.

Ένα πολυεθνικό κράτος στα Βαλκάνια

Διαβάστε όλο το θέμα στο TVXS.gr