Γιάννης Τσαρούχης, ένας «ερευνητής με μεγάλη περιέργεια»

«Ένας επαναστάτης δε γίνεται να 'ναι συνάμα και κλασικός. Αλλά με τον Τσαρούχη γίνεται», θα γράψει ο Οδυσσέας Ελύτης. Ο ίδιος θα πει για τον εαυτό του «είμαι ερευνητής με μεγάλη περιέργεια που ενθουσιάζεται κάθε τόσο απ’ τις ανακαλύψεις του για μια στιγμή και ύστερα απογοητευμένος ψάχνει αλλού». Ό,τι χαρακτηρισμό και να του αποδώσουμε, το μόνο σίγουρο είναι ότι το έργο του σημάδεψε την ελληνική τέχνη του 20ού αιώνα με τέτοιο τρόπο, που δεν μπορούμε να μιλάμε για τα χρόνια αυτά

χωρίς να συμπεριλαμβάνουμε το όνομά του. Ο Τσαρούχης γεννήθηκε σαν σήμερα, στις 13 Ιανουαρίου του 1910.

Ο Γιάννης Τσαρούχης γεννήθηκε στον Πειραιά στις 13 Ιανουαρίου του 1910 καταγόμενος από την γνωστή οικογένεια Μεταξά από τα Ψαρά. Τα πρώτα του έργα τα εξέθεσε το 1929 στο «Άσυλο Τέχνης». Η επιτυχία που σημείωσε τον οδήγησε στη συνέχεια να φοιτήσει στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών του Μετσόβιου Πολυτεχνείου (1929 - 1935). Παράλληλα, μαθήτευσε κοντά στον Κόντογλου (1931 - 1934), ο οποίος τον μύησε στη βυζαντινή αγιογραφία, ενώ μελέτησε τη λαϊκή αρχιτεκτονική και ενδυμασία. Μαζί με τους Πικιώνη, Κόντογλου και Αγγ. Χατζημιχάλη πρωτοστάτησε στο αίτημα της εποχής για την ελληνικότητα της τέχνης.

Την περίοδο 1935-1936, αφού πρώτα επισκέφτηκε τη Κωνσταντινούπολη, ταξίδεψε στο Παρίσι και στην Ιταλία. Επισκεπτόμενος τα διάφορα μουσεία ήρθε σε επαφή με δημιουργίες της Αναγέννησης και του Ιμπρεσιονισμού καθώς και με τα σύγχρονα καλλιτεχνικά ρεύματα της εποχής του. Ανακάλυψε το έργο του Θεόφιλου και γνώρισε καλλιτέχνες όπως ο Ματίς και ο Τζακομέτι.

Δύο χρόνια μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα, πραγματοποίησε την πρώτη του ατομική έκθεση στο κατάστημα Αλεξοπούλου της οδού Νίκης στην Αθήνα με έργα ιδιαίτερης προσωπικότητας που εξήραν οι τότε τεχνοκριτικοί Παπαντωνίου και Καπετανάκης. Το 1947 πραγματοποίησε 2 ατομικές εκθέσεις με υδατογραφίες και θεατρικά προσχέδια.

Το 1950 μετέβη εκ νέου στο Παρίσι ενώ τρία χρόνια μετά υπέγραψε συμβόλαιο με τη γκαλερί Ιόλας της Ν. Υόρκης. Το 1956 υπήρξε υποψήφιος για το βραβείο Γκούγκενχαϊμ και το 1958 πήρε μέρος στη Μπιενάλε της Βενετίας. Λίγα χρόνια αργότερα εγκαταστάθηκε στο Παρίσι.

Διαβάστε όλο το θέμα στο TVXS.gr