Εuroleague: Πρόωρη κόπωση, τραυματισμοί και το τέλος των «σφιχτών» ροτέισον

Ό, τι η Εuroleague με το format των 34 αγωνιστικών, τα 5 τελευταία χρόνια και την πρόσθεση του play-in με δυο πρόσθετους αγώνες, πριν από τα play offs, είναι μαραθώνια και καταπονεί τους παίκτες, δεν αποτελεί, φυσικά, είδηση. Και οι 18 ομάδες έχουν αντιληφθεί πόσο επώδυνη διοργάνωση από τον Οκτώβριο έως τις αρχές Απριλίου, ειδικά για τις 8 πρώτες ομάδες της βαθμολογίας και τους 39 αγώνες που μπορεί να δώσουν στην εξάντληση της σειράς των play offs.

To ανησυχητικό

σημάδι, όμως που προέκυψε στην αφετηρία της φετινής διοργάνωσης, είναι οι τραυματισμοί πρωτοκλασάτων και μη παικτών, όπως συνέβη με τον Ντόρσι στην Φενέρμπαχτσε, τον Σλούκα στον Παναθηναϊκό (επιστρέφει ύστερα από απουσία), τον Παπαπέτρου που μπαινοβγαίνει στην 12άδα των «πρασίνων» και ακολουθεί συντηρητική αγωγή, τον Μήτογλου που τραυματίστηκε πριν την έναρξη της Εuroleague, τον Ουίλιαμ-Γκος και τον Μακ Κίσικ στον Ολυμπιακό, τον Κέμπα Ουόκερ και τον Τζόρνταν Λόιντ που δεν έχουμε ακόμα δει σε αγώνα της Μονακό, τον Κουμάντζι στην Άλμπα, τον Πολονάρα στην Βίρτους, τον Χάρπερ στην Βαλένθια.

Σε συνδυασμό με την ανταγωνιστικότητα των εθνικών πρωταθλημάτων για τις ομάδες της Ευρωλίγκα που μπορεί να ποικίλει σε δυσκολία, τα «σφιχτά» ρόστερ των 7-8 παικτών και η ανάλογη διαχείριση της συμμετοχής τους στους διπλούς αγώνες κάθε εβδομάδας και τριπλούς, όταν υπάρχει «διαβολοεβδομάδα» στην Ευρωλίγκα, όπως η πρώτη που διανύουμε, ελλοχεύουν τους μεγαλύτερους κίνδυνους και περισσότερους τραυματισμούς. Όσο κι αν ακούγεται η ευχή «χτύπα ξύλο», το ζητούμενο για τους προπονητές είναι να δουλεύουν με 15-16 παίκτες στις προπονήσεις και ειδικά στα παιχνίδια, να εμβαθύνουν τον πάγκο τους μέχρι τον δέκατο, τουλάχιστον, παίκτη.

Είναι κοινή ομολογία και αυτονόητη εκτίμηση, ότι οι παίκτες δεν είναι «ρομπότ». Ούτε είναι…βιονικοί, ακόμα και σε περιπτώσεις, όπως του Τόμας Ουόκαπ, στον οποίο αναφέρθηκε πρόσφατα ο Γιώργος Μπαρτζώκας που εξεμάνη, λέγοντας ότι είναι «απάνθρωπο αυτό που συμβαίνει μαζί του και τα συνεχή παιχνίδια που παίζει». Ο Αμερικάνος πλει μέικερ έχει παίξει για 38 λεπτά κόντρα στον Παναθηναϊκό στην πρεμιέρα της Ευρωλίγκα και 35 απέναντι στην Μπαρτσελόνα, συν τα «γεμάτα» σε χρόνο συμμετοχής, δυο παιχνίδια του Σούπερ Καπ και των δυο πρώτων αγωνιστικών στην Basket League.

Στην περσινή σεζόν 2022-23, ο Ουόκαπ έπαιξε 77 παιχνίδια, ενώ είχε 72 συμμετοχές στην περίοδο 2021-22. Σύνολο 149 αγώνες, πάνω στο παρκέ. Αν προστεθούν τα 6 φιλικά παιχνίδια της Εθνικής ομάδας στην προετοιμασία για το Παγκόσμιο κύπελλο και οι έξι αγώνες στην Μανίλα, ο «commando» Ουόκαπ έχει παίξει αδιάλειπτα σε 161 παιχνίδια.

H ξεκούραση είναι…άγνωστη λέξη για παίκτες, όπως ο Ουόκαπ που έχει και αυξημένες υποχρεώσεις στην επίθεση του Ολυμπιακού, μετά την μεταγραφή του Σλούκα στον Παναθηναϊκό.

Είναι δεδομένο, ιατρικώς και προπονητικά, ότι παίκτες που αγωνίζονται άνω των 30 λεπτών σε κάθε παιχνίδι, η σωματική καταπόνηση προκαλεί και «θόλωμα» σκέψης σε καίριες αποφάσεις των τελευταίων λεπτών, όσο και αν υπάρχει αναγκαιότητα χρησιμοποίησης τους για παιχνίδια που είναι στην «κόψη του ξυραφιού».

Και η φετινή σεζόν είναι μεγάλη, οι δύο κορυφαίες ελληνικές ομάδες θα έχουν αγωνιστικές «αναταράξεις», θα έχουν τραυματισμούς, θα έχουν σπουδαίες νίκες και απρόσμενες ήττες, αλλά και δύσκολα παιχνίδια στη Basket League. Θα πρέπει να συμβιβαστούν με την πραγματικότητα που είναι ίδια για όλες τις ομάδες της Ευρωλίγκα.

Οι παίκτες που έρχονται από τον πάγκο, θα πρέπει να κάνουν βήματα προς τα εμπρός για να βοηθήσουν τις ομάδες τους και να μην «καούν» οι βασικοί και να κερδίσουν την εμπιστοσύνη των προπονητών τους, σε πρώτους ρόλους, για όσο χρονικό διάστημα χρησιμοποιηθούν. Τα δυο πρώτα παραδείγματα ήταν ο Ματζούκας κόντρα στην Μπάγερν και ο Καλαϊτζάκης στο παιχνίδι με το Περιστέρι. Το να χαρακτηρίζεις παίκτης Euroleague, μεταφράζεται πρώτα σε αγωνιστική αξία και έπεται το καλό συμβόλαιο.