Εκτός Μουντιάλ η Ιταλία!

Πέρασαν 60 χρόνια από τότε που ο φίλαθλος πλανήτης βίωσε τη μεγάλη γιορτή του αθλήματος, το Μουντιάλ, δίχως την Ιταλία. Την ομάδα με τα μπλέ, από τις ελάχιστες στον πλανήτη όπου το χρώμα της φανέλας δεν υπάρχει στη σημαία!
Εκείνη τη χρονιά το 1958 η ποδοσφαιρική φύση γνώρισε τον Πελέ, στα 17 του, στα γήπεδα της Σουηδίας όμως απουσίαζαν οι Ιταλοί.
Για 2η φορά στην ιστορία τους μετά το 1930 όταν τότε η ΦΙΦΑ δεν τους κάλεσε - δεν υπήρχαν προκριματικά - στα γήπεδα της Ουρουγάης!
Η μοίρα το θέλησε ετούτο το βασανιστικό βράδυ για τους 65 χιλιάδες θεατές στο Σαν Σίρο και τα εκατομμύρια των θαυμαστών της τετράκις παγκόσμιας πρωταθλήτριας, πάλι το «απαγορευτικό» προς την «Σκουάντρα Αντζούρα» να ταυτιστεί προφανώς πιο άμεσα με την Σουηδία λόγω των αντικρουόμενων συμφερόντων!
Οι φιλοξενούμενοι κράτησαν το μηδέν στην άμυνα προστατεύοντας το 1-0 του πρώτου αγώνα με γκολ ενός παίκτη - του «δικού» μας Γιόχανσον - ο οποίος δεν μπόρεσε να το χαρεί τόσο όσο οι συμπαίκτες του αποχωρώντας τραυματίας πριν εκπνεύσει το πρώτο 20λεπτο του θρίλερ!

ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ :

Η Ιταλία μπήκε δυνατά με στόχο να πιέσει τους Σουηδούς όμως η ομάδα της Σκανδιναβίας κάθε άλλο παρά παθητικά προσέγγισε το παιχνίδι στην πρωτεύουσα της Λομβαρδίας.
Ο Γιάνε Άντερσον δεν άφησε πολύ χώρο στο γήπεδο προσπαθώντας να πιέσει ψηλά την «Σκουάντρα Αντζούρα».
Η απάντηση του Τζιανπιέρο Βεντούρα ήρθε από μεταβιβάσεις από τα πλάγια χωρίς εύκολα να φτάνει η μπάλα στην περιοχή.
Δημιουργήθηκαν πάντως 4-5 καλές ευκαιρίες μετά το 25λεπτο με πιο χαρακτηριστικές αυτές των Καντρέβα (27’), Ιμόμπιλε (40’) και Φλορένσι (44’).
Από την άλλη πλευρά η Σουηδία που ατύχησε χάνοντας τον σκόρερ του πρώτου αγώνα Γιάκομπ Γιόχανσον λόγω τραυματισμού στο 20ο λεπτό, δεν δημιούργησε τη μεγάλη φάση στο πρώτο ημίχρονο όμως ζήτησε δύο φορές πέναλτι (!!) από τον Ισπανό διαιτητή Ματέου όταν η μπάλα βρήκε στο χέρι του Νταρμιάν στο 16’ και του Μπαρτσάλι στο 29’. Παρότι φάνηκε στο ριπλέϊ η επαφή, ο διαιτητής προφανώς δεν έκρινε σκοπιμότητα!
Στο δεύτερο ημίχρονο η Ιταλία έσφιξε ακόμα περισσότερο την πίεση απέναντι σε μια άμυνα που ήθελε να αντιδράσει πειθαρχημένα όσο πιο μακριά από τη μεγάλη της περιοχή.
Μια ακόμα καλή ευκαιρία από τον Φλορένσι στο 53’ όταν σούταρε άστοχα από καλή θέση.
Πέντε λεπτά αργότερα ένα σουτ του Κιελίνι δεν ανησύχησε τον γκολκίπερ Όλσεν.
Όμως ακολούθησε η αναμενόμενα ασφυκτική πίεση με διαδοχικές φάσεις στην εστία των φιλοξενούμενων χωρίς ποτέ όμως το «εύκολο» σουτ.
Στο 66’ η μπάλα βρήκε στο δοκάρι του Όλσεν μετά από σέντρα του Φλορένσι και… στραβοκλωτσιά του Λούστιχ!
Η αυξανόμενη επιθετική τακτική συνεχίστηκε, περισσότερο νευρική με ότι είχαν διαθέσιμο οι γηπεδούχοι πάντα υπό πίεση εντός των γραμμών του αγωνιστικού χώρου μαζί με το εύλογο άγχος για αυτό που έψαχναν και δεν μπόρεσαν ποτέ τα βρούνε προς την αντίπαλη εστία.
Το 0-0 έμεινε για να "τιμωρήσει", να "βασανίσει", και να "στοιχειώσει" ως ιστορικό κατάλοιπο μια ομάδα χωρίς τον ηγέτη στον αγωνιστικό χώρο, δίχως τη φινέτσα των περασμένων χρόνων και δεκαετιών, δίχως φαντασία.
Δικαίως υποταγμένη στον «ψυχρό» ποδοσφαιρικό ρεαλισμό της Σουηδίας καθώς αυτή ήταν, στη διαδικασία των νοκ-άουτ, που πήρε την ουσία πριν λίγα 24ωρα και την κράτησε ως εισιτήριο για τα γήπεδα της Ρωσίας το ερχόμενο καλοκαίρι.

Οι ενδεκάδες :

Ιταλία :
Μπουφόν, Μπαρτζάλι, Μπονούτσι, Κιελίνι, Νταρμιάν (63΄Ελ Σαράουϊ), Καντρέβα (76’ Μπερναντέσι), Ζορζίνιο, Παρόλο, Φλορένσι, Ιμπόμπιλε, Γκαμπιαντίνι (63’ Μπελότι)

Σουηδία :
Όλσεν, Γκράνβιστ, Λούστιγκ, Λίντελοφ, Αουγκούστινσον, Γιόχανσον (19΄Σβένσον), Λάρσον, Κλάερσον (72’ Ρόντεν), Μπέργκ, Τουϊβόνεν (54’ Τελίν), Φόρσμπεργκ.