Εις μνήμη της αξέχαστης Βάσως Μπεσκάκη

Όσο παρατηρώ το σήμα του 1ου τουρνουά «Βάσω Μπεσκάκη» με την φωτογραφία της χαμογελαστής Βασούλας, τόσο δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι η ΕΟΚ διοργανώνει τουρνουά στην μνήμη της. Η Βάσω έφυγε από τον μάταιο αυτόν κόσμο τον Νοέμβριο του 2021, ύστερα από τις συνεχόμενες «μάχες» που έδωσε με την επάρατο νόσο. Η Βάσω ήταν ξεχωριστή. Όχι διαφορετική. Ξεχωριστή.

Την είχε προτείνει στην ομοσπονδία, ο μακαρίτης Απόστολος Τασούλας προς τον πρώην πρόεδρο της ΕΟΚ,

Γιώργο Βασιλακόπουλο με την εισήγηση: «Έχω μια κοπέλα-χρυσάφι στον Σπόρτιγκ» και πριν τελειώσει την εισήγηση του, άκουσε την απάντηση: «Πες της να έρθει αύριο». Και έτσι η ψιλόλιγνη πρώην παίκτρια του Σπόρτιγκ άρχισε να εργάζεται στην ομοσπονδία. Το «εργάζεται» αφορά την εργασιακή ιδιότητα της, γιατί η Μπεσκάκη πρόσφερε υπεράνω των αρμοδιοτήτων της, όποτε αντιλαμβανόταν ότι έπρεπε να το κάνει. Αναλάμβανε ένα θέμα, διεκπεραίωνε δυο και προετοίμαζε την δουλειά της και για τρίτο.

«Βάσωωωωωω» φώναζε μακρόσυρτα, ο Βασιλακόπουλος και η Βάσω έφευγε από το γραφείο που συνυπήρξε με τον Τάκη Μπακογεώργο για περισσότερα από 15 χρόνια και γνώριζε εκ των προτέρων, ποια ερώτηση θα δεχόταν, έχοντας έτοιμη και την απάντηση.

«Πήγαινε παιδί μου, εσύ δουλεύεις για… δυο εδώ μέσα» της είχε πει κάποτε ο Βασιλακόπουλος και ως αυτήκοος μάρτυρας, χαμογέλασα και η μετριόφρων και ταπεινή Βάσω απάντησε: «Τα…παραλέτε πρόεδρε. Κάνω ό,τι χρειάζεται η υπηρεσία».

Η Βάσω ποτέ δεν έκανε μόνο όσα χρειαζόταν η υπηρεσία. Η ΕΟΚ είναι δημόσιος οργανισμός ιδιωτικού δικαίου και η Μπεσκάκη εργαζόταν σε ρυθμούς ιδιωτικού δικαίου. Έβαζε πίεση στον εαυτό της. Δεν άφηνε τίποτα στην τύχη. Δεν το «συγχωρούσε» στον εαυτό της, στην εργατικότητα της και κυρίως στην αγάπη της για το μπάσκετ να κάνει λάθη ή να είχε αβλεψίες στην οργάνωση των Εθνικών ομάδων και στην επικοινωνία της ομοσπονδίας με την FIBA.

Αρκετές φορές είχε άγχος αν όσα είχε οργανώσει από το γραφείο, θα γινόντουσαν πράξη στην διάρκεια της κάθε αποστολής των αντιπροσωπευτικών συγκροτημάτων. Δεν είναι τυχαίο ότι στην…στατιστική της εργασίας, η Μπεσκάκη είχε ελάχιστες αστοχίες. Μπορεί και καμία. Εκπροσωπούσε επακριβώς αυτό που λέγεται στους εργασιακούς χώρους ότι «η δουλειά θα τελειώσει και θα γίνει σωστά».

Με μεγάλη ακρίβεια, η Γεωργία Σκορπίδα που άρχισε την συνεργασία της με την ομοσπονδία μπάσκετ, πριν από μερικούς μήνες και δεν πρόλαβε να γνωρίσει την Βάσω έγραψε πρόσφατα στα social media: «Έχω ακούσει τόσα πολλά για εσένα, χωρίς να σε έχω γνωρίσει και νιώθω ότι είμαι άτυχη που δεν είχα τέτοια συνεργάτη». Και έτσι είναι. «Άτυχοι» είναι ο πρόεδρος Βαγγέλης Λιόλιος και ο γενικός διευθυντής, Ντίνος Σβερκούνος που δεν την πρόλαβαν για να είχαν συνεργασθεί μαζί της. Έχουν πράξει όλα τα δέοντα, μετά τον χαμό της.

Η θέση της Βάσως θα αναπληρωθεί. Το θέμα είναι και η προσφορά της να έχει την ανάλογη συνέχεια.

Η Βάσω Μπεσκάκη αγαπούσε το μπάσκετ γυναικών, το οποίο υπηρέτησε ως αθλήτρια του Σπόρτιγκ με πρώτη προπονήτρια την Κομματά και φυσικά στις Εθνικές ομάδες όλων των ηλικιακών κατηγοριών. Μια φορά θυμηθήκαμε ένα τουρνουά της Εθνικής Νεανίδων, το ΄89, στο άσημο γαλλικό χωριό Περπινιάν στα σύνορα με την Ισπανία. Η Μπεσκάκη είχε κάνει το ντεμπούτο της σε αντιπροσωπευτικό συγκρότημα και είχε μεγάλη χαρά για την πρώτη φορά που φόρεσε την φανέλα με το εθνόσημο.

«Οι Εθνικές δεν έχουν… όρια αφοσίωσης» ήταν η ατάκα της σε έναν καφέ που είχαμε πιεί στην κεντρική πλατεία του Ζάγκρεμπ, το 2015, όταν η Εθνική στον όμιλο είχε νικήσει όλα τα παιχνίδια και συνέχισε στην Λιλ που έφτασε μέχρι τα προημιτελικά.

Η Βασούλα «έφυγε» πολύ νέα. Και άδικα όπως συμβαίνει για κάθε νέο άνθρωπο. Και ο συμβιβασμός με τέτοιες απώλειες είναι ο δυσκολότερος για καθένα και καθεμία την είχε γνωρίσει. Δυσκολεύομαι να μπω ξανά στο γραφείο της που είναι, πλέον, γραφείο της Εθνικής Ανδρών. Η μορφή της συνδέθηκε με εκείνο τον χώρο που εργάζονται ο Δήμος Ντικούδης, ο Κώστας Τσαρτσαρής, ο Νίκος Ζήσης, ο Κώστας Κώτσης.

Η διοίκηση της ΕΟΚ πράττει το ηθικό χρέος στην μνήμη της εκλιπούσας και η θεσμική καθιέρωση του τουρνουά που φέρει το όνομα της Βάσως Μπεσκάκη, καθώς και η ένταξη του στο ετήσιο καλεντάρι της FIBA (Beskaki tournament) και η υποτροφία “Βάσω Μπεσκάκη” σε μεταπτυχιακούς ή προπτυχιακούς φοιτητές στο αθλητικό management, αποτελoύν φόρο τιμής .

Στο κλειστό του Περιστερίου, απ’ αύριο (14/6) και ανήμερα της συμπλήρωσης 35 χρόνων από εκείνο το βράδυ που η Εθνικάρα του ’87 έβγαλε τους Έλληνες στους δρόμους, η Εθνική γυναικών θα παίξει τρία δυνατά φιλικά παιχνίδια στο 1ο τουρνουά «Βάσω Μπεσκάκη». Η είσοδος είναι ελεύθερη.

Η Βάσω μας «περιμένει».