Εγωισμός, τρέλα και Μπέικον

Η απόκτηση του Ντουέιν Μπέικον είχε αναρτηθεί στην ιστοσελίδα του συλλόγου πέντε λεπτά πριν την έναρξη του αγώνα με τα πριγκιπόπουλα της Μονακό, όμως τρόπος να πανηγυριστεί δεν υπήρχε – ανακοινώσεις δεν νοούνται όταν μια ομάδα μπαίνει στο γήπεδο για να δώσει μάχη. Όταν συμπληρώθηκαν δέκα λεπτά αγώνα ο ουρανός είχε γεμίσει σύννεφα και η ατμόσφαιρα φωνές διαμαρτυρίας από τους οργανωμένους, που έβλεπαν την ομάδα τους να γίνεται παιχνιδάκι στα χέρια του Χολ και των υπόλοιπων και να συνεχίζει σε ευθεία γραμμή την θλιβερή εικόνα του Βερολίνου.

«Δεν μπορούμε να έχουμε

άλλο Βερολίνο». Ο τύπος που το είπε λίγο πριν τα μεσάνυχτα ήταν ο ίδιος που αποφάσισε πως θα βρισκόταν παντού για το υπόλοιπο του αγώνα. Ο Ματέους Πονίτκα εκμεταλλεύτηκε την κακή βραδιά και κυρίως τα προβλήματα με τα φάουλ που αντιμετώπισε ο Μάριους Γκριγκόνις και πήρε για τον εαυτό του όλο το ζωτικό χώρο που χρειαζόταν για να νιώσει άνετα. Ο Πολωνός ήταν ένα κινούμενο γυαλόχαρτο που τριβόταν και γρατζούνιζε όποιον έβρισκε απέναντι του, το ιδανικό ζευγάρωμα για του «μισό λεπτό να σας δείξω πως κάνεις καριέρα με μπόι 1.83 και χωρίς παλαβό επιθετικό ταλέντο» Πάρις Λι. Οι δυο τους έσφιξαν τα παξιμάδια της άμυνας, ο ασθενής Παπαγιάννης υποχώρησε στο βάθος του πάγκου, οι υπόλοιποι ακολούθησαν. Χρειαζόταν όμως κάποιος να ηγηθεί και στην άλλη πλευρά.

O Ντέρικ Γουίλιαμς μπήκε στη χρονομηχανή, όρισε την ημερομηνία στη σεζόν 2010-11 και βγήκε από αυτή ως αγριόγατα της Αριζόνα, τότε που στα κολεγιακά του χρόνια είχε 19.5 πόντους μέσο όρο με 57% τρίποντο και κατέληξε στο Νο.2 του ντραφτ. Small ball και ό,τι γίνει, ο D-Will στο «5» να κάνει τον Λεμπρόν και να χλατσώνει τα πάντα. Γύρισε.

Fast Forward στο τελευταίο πεντάλεπτο. Ο Μάικ Τζέιμς έχει μπει σε φάση ασταμάτητου και απειλεί να πάρει το ματς μόνος του και ο Ράντονιτς πρέπει να πάρει μια απόφαση. Ο Μποχωρίδης του δίνει άμυνα αλλά όχι σκορ και στον πάγκο κάθονται Γκριγκόνις και Άντριους. Ο Λιθουανός είναι σχεδόν ένα αγωνιστικό τέταρτο στον πάγκο, κρύος αλλά ξεκούραστος. Το ματς δεν του έχει πάει καθόλου, έχει ήδη 4 λάθη, όμως ούτε ο Άντριους έχει βγάλει μάτια, έχει κάνει 3 λάθη του λόγου του. Δεν είναι να τον αδικήσεις που διαλέγει τον Λιθουανό, αφού είναι αυτός που υπερτερεί σε παραστάσεις. Τζίφος.

ΠΗΓΗ: In Time Sports

Άλλη μια ηρωική ήττα, λες και κάποιος πήρε το ματς με τη Ρεάλ, το έβγαλε φωτοτυπία και άλλαξε δύο – τρία πράγματα στη στατιστική. Χωρίς Παπαγιάννη και Γουόλτερς, με κατάθεση ψυχής και καρδιάς, αλλά με αδειανά χέρια στο τέλος. Το ποτήρι έστεκε μισοάδειο και μισογεμάτο την ώρα που το κοινό αντάμειβε τους παίκτες με το τριφύλλι στο στήθος με χειροκρότημα για κατευόδιο. Οι πιο μερακλήδες θα πήγαιναν για ένα ανθυγιεινό σνακ που θα είχε οπωσδήποτε Μπέικον.

Αρχή από τα βασικά. Ο τύπος είναι παιχτάρα, σε ιδανική ηλικία (27), εύκολα ένας από τους καλύτερους σκόρερ στη θέση του στην Ευρωλίγκα, ικανός να βάζει 20 πόντους κάθε βράδυ στον τωρινό Παναθηναϊκό. Η συμφωνία για δύο χρόνια εξασφαλίζει το μίνιμουμ του σχεδιασμού, ειδάλλως θα μπορούσε να θεωρηθεί επίδεσμος μιας σεζόν που δεν είναι σίγουρο πως σώζεται.

Η απόκτηση του μεγαλώνει το κυκλοφοριακό στην περιφέρεια. Ο Μπέικον είναι «2» και «3», ανεξάρτητα από το γεγονός πως υπήρξε κρυφό όπλο ως «4» πέρσι στο small ball της Μονακό, με τον Χολ στο «5». Στις θέσεις αυτές, στα «φτερά» δηλαδή, υπάρχουν αυτή τη στιγμή οι Γκριγκόνις, Πονίτκα, Μποχωρίδης, Π. Καλαϊτζάκης, Γ. Καλαϊτζάκης, Άντριους: ο Ράντονιτς είχε πει το προφανές όταν έλεγε πως η ομάδα του ψάχνει παίκτη με διαφορετικά χαρακτηριστικά.

Ο προπονητής επείσθη μετά από το zoom call με τον ιδιοκτήτη και τον τεχνικό διευθυντή, συνεπώς η ευθύνη είναι και δική του. Το επόμενο βήμα είναι το ξεκαθάρισμα του ρόστερ. Χωρίς να υπάρχει κάτι οριστικό αυτή τη στιγμή, το πιθανότερο σενάριο προβλέπει την αποδέσμευση του Άντριου Άντριους και την μη απόκτηση παίκτη στο «4», με τη θέση της ρεζέρβας του Ντέρικ Γουίλιαμς να πηγαίνει στον Λευτέρη Ματζούκα. Τούτων ειπωθέντων, πάμε στα κρίσιμα ερωτήματα.

Έπρεπε να πάρει ο Παναθηναϊκός τον Μπέικον από τη στιγμή που κυκλοφορούσε ελεύθερος στην αγορά και είχε διάθεση να έρθει;

Ναι, χωρίς δεύτερη κουβέντα. Με την ανάγκη για δύναμη πυρός εμφανή από την αρχή της σεζόν, ο Αμερικανός θα φέρει την ασφάλεια ενός ποιοτικού σκόρερ που μπορεί να φτιάξει τη δική του φάση, δηλαδή αυτό που ο Γκριγκόνις έχει αποτύχει οικτρά να πετύχει ως τώρα.

Ερώτημα δεύτερο: απέτυχε ο καλοκαιρινός σχεδιασμός;

Προφανώς. Το πλάνο έλεγε «ένα ακόμη 4άρι από την Αμερική και τελειώσαμε», όμως μέσα Σεπτέμβρη αριβάρισε ο Πονίτκα και τέλη Οκτώβρη ο Μπέικον. Ο τραυματισμός του Γουόλτερς κάθε άλλο παρά βελτίωσε την επιθετική εικόνα, όμως η ίδια η επιλογή του Αμερικανού σκόρερ είναι παραδοχή από πλευράς τεχνικού επιτελείου πως πολλά από αυτά που υπολογίστηκαν δεν έγιναν πράξη στο παρκέ – σε αντίθετη περίπτωση θα έπρεπε κανείς να μπει μπροστά, να ζητήσει χρόνο, υπομονή και ένα πάουερ φόργουορντ ακόμα και να πάρει το ανάλογο ρίσκο.

Ερώτημα τρίτο: μήπως ο Άντριους δεν είναι αυτός που θα έπρεπε να κουνήσει μαντίλι.

Δύσκολο να έχει κανείς άποψη μπετόν πριν ακόμα την πρώτη παρέλαση, όμως με τα ως τώρα δεδομένα η απάντηση είναι πως μάλλον ναι. Ο Μάριους Γκριγκόνις μοιάζει ψάρι έξω από το νερό, αδυνατεί να κουβαλήσει το φορτίο του πρώτου βιολιού και τρακάρει ανεπανόρθωτα πολύ με τον Πονίτκα, με τους δυο τους να παίζουν στα ίδια τετραγωνικά στο παρκέ. Τα ίδια στα οποία τριγυρνά και ο Μπέικον, για να μην ξεχνιόμαστε. Ο Άντριους μπορεί να μην έχει θαμπώσει κανέναν, όμως τόσο ο βαθμός προσαρμογής του τόσο στο νέο εργασιακό περιβάλλον όσο και στην αναβάθμιση από το Eurocup στην Ευρωλίγκα κρίνεται ως θετικός, όσο και η συνάφεια του με τα υπόλοιπα κομμάτια του ρόστερ. Η θυσία του θα γίνει, θεωρητικά, τόσο στη βάση του βιογραφικού του Λιθουανού, όσο και σε αυτή της χρηματικής αποζημίωσης, αφού είναι σαφώς πιο εύκολο να ξεφορτωθείς ένα πιο ελαφρύ συμβόλαιο.

Ο Παναθηναϊκός λοιπόν αλλάζει χωρίς να έχει καταφέρει να προπονηθεί ακόμα σε φουλ ρόστερ και ο Ντέγιαν Ράντονιτς εικάζω πως ελπίζει πως αυτή είναι η τελευταία μεταβολή προσωπικού. Οι πράσινοι έχουν απελπισμένα ανάγκη από σταθερότητα.