Δημήτρης Παπαδόπουλος: «Η δημιουργία είναι μια συνεχής αναμέτρηση με τον εαυτό σου»

Ο Δημήτρης Παπαδόπουλος γεννήθηκε το 1981 στη Θεσσαλονίκη, όπου ζει και εργάζεται ως δάσκαλος κιθάρας. Ξοδεύει τον χρόνο και την ενέργειά του ανάμεσα στις δύο μεγάλες του αγάπες: τη μουσική και το γράψιμο. Οι «Δύο ιστορίες για ένα πρόσωπο» είναι το πρώτο του μυθιστόρημα και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Βακχικόν.

Τι είναι εκείνο που σε ωθεί να γράφεις;

Η ανάγκη μου να βάλω σε μια τάξη τον κόσμο, να νικήσω το χάος, μέσα μου και έξω μου, να συμμαζέψω τα πράγματα που με περιβάλλουν

και να βρω μια θέση ανάμεσα τους. Κινητήρια ανάγκη, νομίζω, κάθε καλλιτέχνη.

Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι για εσένα να καταφέρεις να “εκφράσεις” τη σκέψη σου πάνω σε ένα κομμάτι χαρτί;

Αρκετά δύσκολο, με την έννοια πως το γράψιμο, και γενικότερα η δημιουργία, είναι μια άσκηση, συνεχής αναμέτρηση με τον εαυτό σου, τις εμμονές σου, τους προβληματισμούς σου, την τεχνική σου, το ύφος σου. Οι προκλήσεις είναι πολλές, από το πως θα αναπτύξεις την ιστορία σου μέχρι την σύνταξη μιας πρότασης. Από την άλλη, βέβαια, είναι κάτι που με ευχαριστεί, και υπάρχουν φορές που οι σκέψεις και τα αισθήματα πετάνε στο χαρτί. Αυτές οι στιγμές είναι οι καλύτερες. Αλλά και οι πιο σπάνιες. Συνήθως απαιτείται μια διαύγεια που δεν είναι πάντα στη διάθεση σου και προϋποθέτει την μέγιστη συγκέντρωση. Ο αυθορμητισμός στην δημιουργική έκφραση είναι πάντα ένας ευσεβής όσο και ανικανοποίητος πόθος. Άλλωστε, το να θέλουμε να λειτουργούμε αυθόρμητα ακυρώνει τον αυθορμητισμό μέσα μας.

Διαβάστε όλο το θέμα στο TVXS.gr