Άστοχος, άτυχος και…

Η στατιστική υπηρεσία του αγώνα στα «Πηγάδια» γέμισε ξανά με φάσεις του Ολυμπιακού. Συνολικά οι παίκτες του Μαρτίνς δημιούργησαν 17 τελικές προσπάθειες, ενώ η Ξάνθη έκανε μόλις πέντε. Ειδικά στο πρώτο ημίχρονο, οι «Πειραιώτες» είχαν 11 τελικές, ενώ οι γηπεδούχοι μία. Χρειάστηκε δε μία σπουδαία επέμβαση του Σα για να μην ανοίξει το σκορ η ομάδα της Θράκης στα πρώτα 45 λεπτά.

Ωστόσο, βρήκε το δρόμο προς τα δίκτυα μόλις στη δεύτερη τελική της στο ματς. Και όλοι όσοι σχετίζονται με τον Ολυμπιακό, βρέθηκαν στο ίδιο έργο θεατές. Να κυνηγάει το σκορ προκειμένου να φθάσει στην ανατροπή. Κατάφερε μόνο την ισοφάριση. Ένα γκολ σε 17 τελικές δεν είναι καλή συγκομιδή. Για να πούμε την αλήθεια, σε ένα ακόμη ματς το ποσοστό αξιοποίησης των ευκαιριών παρέμεινε σε χαμηλά επίπεδα. Είναι ξεκάθαρη η έλλειψη καθαρού μυαλού και αποτελεσματικότητας στην τελική προσπάθεια.

Χωρίς αμφιβολία, είναι άστοχος και ως ένα βαθμό και άτυχος ο Ολυμπιακός. Στοιχεία τα οποία μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά την προσπάθεια κατάκτησης του τίτλου. Στη συζήτηση, οι ιθύνοντες των «ερυθρολεύκων» βάζουν και ένα άλλο θέμα: τη διαιτησία. Εμείς δε θα μπούμε στη διαδικασία ανάλυσης των αμφισβητούμενων φάσεων. Αλλά θα μας επιτρέψετε να κάνουμε μία αναφορά στα μαρκαρίσματα στη μεγάλη περιοχή.

Στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις οι διαιτητές είναι πολύ προσεκτικοί στον τρόπο με τον οποίο οι αμυντικοί μαρκάρουν τους επιθετικούς στη μεγάλη περιοχή. Κρατήματα (από τη φανέλα και όχι μόνο) χρεώνονται απευθείας με πέναλτι. Κάτι που ισχύει και στα μεγαλύτερα πρωταθλήματα της Ευρώπης. Έτσι, αυξάνεται και η συχνότητα με την οποία μπαίνει η μπάλα στα δίκτυα. Γιατί δε θα πρέπει να ξεχνάμε πως στο τέλος της ημέρας, γκολ θέλουν να βλέπουν όλοι όσοι αποφασίζουν να περάσουν το απόγευμά τους σε ένα ποδοσφαιρικό γήπεδο, ή μπροστά από τους τηλεοπτικούς δέκτες. Βάζουμε αυτή την παράμετρο στην κουβέντα, ως τροφή για σκέψη. Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο…