Αναπτυξιακό μπάσκετ: Το σχέδιο του Κώστα Πολίτη που χρειάζεται επαναπρογραμματισμό και οικονομική επένδυση

Στις πέντε πρώτες προτεραιτότητες και των τριών υποψήφιων για την προεδρία της ΕΟΚ, στις εκλογές της 12ης Σεπτεμβρίου, συμπεριλαμβάνεται το αναπτυξιακό πρόγραμμα του μπάσκετ, η αναβάθμιση του και η οικονομική ενδυνάμωση του. Στην μακράν προεκλογική περίοδο, δεν αναλύθηκαν λεπτομερώς οι καταγεγραμμένες προτάσεις οι παράμετροι και η στελέχωση του αναπτυξιακού προγράμματος που έχει σχεδιάσει κάθε υποψήφιος πρόεδρος, αλλά είναι δεδομένο ότι η

ανάπτυξη του μπάσκετ, σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, θα αποτελέσει θέμα μείζονος σημασίας για οποιοδήποτε σύνθεση διοίκησης, πρκύψει από τις επικείμενες εκλογές.
Το αναπτυξιακό πρόγραμμα έχει περάσει εποχές αίγλης στις δεκαετίες του ’90 και του 2000, αλλά και μαρασμού, ειδικά τα τελευταία χρόνια, λόγω οικονομικών δυσκολιών στην υλοποίηση του, καθώς και εξαιτίας της πανδημίας.

Η οργανωτική ανάπτυξη του μπάσκετ από την ΕΟΚ διανύει την τέταρτη δεκαετία του και αποτέλεσε αρχικά, το σχέδιο του αείμνηστου, Κώστα Πολίτη, από το 1983, με την καθιέρωση ενός προπονητή σε κάθε μια από τις 13 ενώσεις της ομοσπονδίας, καθώς και την ενασχόληση των εκάστοτε προπονητών των Εθνικών ομάδων στις μικρότερες ηλικιακά κατηγορίες. Οι 20 προπονητές που είχαν επωμισθεί την εφαρμογή του αναπτυξιακού προγράμματος, είχαν ταξιδέψει σε κάθε σημείο της χώρας που υπήρχε ομάδα μπάσκετ παίδων και κορασίδων, ενώ διοργανώθηκαν οι μικτές ομάδες κάθε ένωσης που είχαν «δεξαμενή» 20-25 παικτών και έπαιζαν σε πρωτάθλημα στο οποίο συμμετείχαν άλλες ενώσεις με γεωγραφικά κριτήρια, ώστε να μην υπάρχουν μεγάλης διάρκειας ταξίδια για τους αθλητές. Στο τέλος των πρωταθλημάτων των γειτονικών ενώσεων, διοργανωνόταν το Final-6 από τις πρωταθλήτριες ομάδες.
Η «εκτόξευση» του ελληνικού μπάσκετ, το ’87, από την χρυσή Εθνική Ανδρών στο Ευρωμπάσκετ, προκάλεσε και την γιγάντωση του αναπτυξιακού πρόγραμματος, καθώς το άθλημα στην πρώτη επιλογή των παιδιών και των νέων γενιών, προσπέρασε με… ιλιγγιώδη ταχύτητα , το ποδόσφαιρο και την μπάλα στις αλάνες. Δεκάδες ανοιχτά γήπεδα μπάσκετ, αλλά και κλειστά μικρής χωρητικότητας, κατασκευάσθηκαν τα δέκα επόμενα χρόνια από το ’87, ενώ στο αγωνιστικό κομμάτι, η μαζική ενασχόληση των παιδιών με το μπάσκετ, ξεπέρασε κάθε πρόβλεψη, μετά το βράδυ της 14ης Ιουνίου 1987.
Για τα κλιμάκια των παίδων, οι ομοσπονδιακοί προπονητές είχαν να διαχειριστούν «δεξαμενή» 400-500 παιδιών, πανελλαδικά και φυσικά χρειαζόταν προεπιλογή για το ταλέντο του καθενός, αξιολόγηση με τρία βασικά κριτήρια, την σωματοδομή, την τεχνική κατάρτιση στο σουτ και την ντρίπλα και την αντίληψη του παιχνιδιού. Το κόστος του αναπτυξαικού προγράμματος, έφτανε το μισό εκατομμύριο ευρώ (120-125 εκ. δραχμές) και η διαλογή των παιδιών για την βάση της Εθνικής Παίδων, γινόταν σε τουρνουά, όπως στον Κολινδρό, στην Καλαμάτα, την περίοδο των Χριστουγέννων (πήρε το όνομα του αείμνηστου γ. γραμματέα Πέτρου Καπαγέρωφ) και σε άλλα σημεία της Ελλάδας.

Σταδιακά, όμως, οι αναγκαστικές… «εκπτώσεις» που έγιναν, λόγω της κρίσης στην ελληνική οικονομία, την προηγούμενη δεκαετία, το «ψαλίδισμα» της ετήσιας επιχορήγησης στην ομοσπονδία και η υπερφόρτωση των συλλογικών ακαδημιών μπάσκετ, οδήγησαν στην ποιοτική, ποσοτική και οικονομική υποβάθμιση του αναπτυξιακού προγράμματος και σχεδιασμού,. Μετά το 2016 δεν διοργανώνεται το Final-6 των μικτών ομάδων των ενώσεων, ενώ λόγω του κορονοϊού, όπως και σε ολόκληρο τον ελληνικό αθλητισμό, υπήρξε παύση δραστηριότητας. Το κόστος μέχρι το 2019 είχε μειωθεί στις 40.000 ευρώ και υπήρξε εθελοντισμός από τους περισσότερους προοπονητές που ήταν συνεργάτες της ΕΟΚ για να λειτουργεί το αναπτυξιακό πρόγραμμα, έστω και υποτυπωδώς. Ο Κώστας Μίσσας που συνεργάστηκε αρχικά, το 2007 και εν συνεχεία διαδέχτηκε τον Κώστα Πολίτη στην θέση του επικεφαλής του αναπτυξιακού πρόγραμματος της ΕΟΚ, έχει καταθέσει δυο φορές σχέδιο προτάσεων για την αναβάθμιση του, καθώς και την οικονομικοτεχνική υποστήριξη που χρειάζεται, ώστε να έχει πλήρη λειουργία και τους 12 μήνες κάθε έτους, ώστε να υπάρξει αναζοπύρωση ενδιαφέροντος για το μπάσκετ, ειδικά, στην περιφέρεια.

Είναι χαρακτηριστικό ότι η FIBA μείωσε το ηλικιακό όριο των κλιμακίων για την Εθνική Παίδων U-14 από το 12ο-13ο έτος, στο 10ο-11ο έτος ηλικίας, για να υπάρξει μεγαλύτερο κίνητρο στην προσέλκυση παιδιών.