Αυτό το ματς ξεκίνησε, τελείωσε, ο ΠΑΟΚ νίκησε...

Σε ... αντίθεση με ότι είχε συμβεί στους τελευταίους δυο αγώνες στην Τούμπα, στο Περιστέρι ο αγώνας ανάμεσα στη φετινή έκπληξη του πρωταθλήματος, τον Ατρόμητο και τον ΠΑΟΚ ξεκίνησε κανονικά, εξελίχθηκε μέχρι τέλους κι ο Ραζβάν Λουτσέσκου με τους ποδοσφαιριστές του πανηγύρισαν μια σπουδαία, από πάρα πολλές απόψεις, νίκη με 2-0 (36’ Κάμπος, 56’ Κρέσπο). Ενα αποτέλεσμα που έδειξε χαρακτήρα, ανθεκτικότητα και πείσμα κόντρα σε όλα όσα έγιναν το τελευταίο χρονικό διάστημα εις βάρος του «Δικεφάλου». Και κάθε άλλο παρά λίγα είναι. Αφού ο ΠΑΟΚ έδειχνε πιο κοντά από ποτέ στην κατάκτηση του πολυπόθητου στόχου, το πρωτάθλημα και για να αποφευχθεί κάτι τέτοιο επιστρατεύτηκαν τα ... πάντα, όλα όμως στην απόλυτη υπερβολή τους, στην πιο εμφατική εκδοχή τους προκειμένου να γίνουν και πιο πιστευτά είτε από τον απλό κόσμο, είτε από αυτόν που θέλει να πιστέψει εξυπηρετώντας συμφέροντα και τα συναισθήματά του.

Αυτά που έγιναν ...

Μέχρι και ακύρωση γκολ από βοηθό χωρίς ποτέ να έχει σηκώσει το σημαιάκι για να υποδείξει την παράβαση κι ενώ ο διαιτητής αλλά και αυτός κατευθύνθηκαν προς τη σέντρα, ένα λεπτό πριν από τη λήξη της κανονικής διάρκειας του αγώνα. Αλλα έγιναν, άλλα καταγράφηκαν στο φύλλο αγώνα, σύμφωνα και με την αδιάψευστη τηλεοπτική εικόνα. Κι όλα όσα ακολούθησαν, μαζί με τη λάθος κίνηση του κ. Σαββίδη αλλά και του Λούμπος Μίχελ, έγιναν ένα ολόκληρο θέμα μαζί για να προβληθεί ανάλογα και να κριθεί ενιαία η ομάδα, σα να δικαζόταν για όλες τις παθογένειες του ελληνικού ποδοσφαίρου μεταπολεμικά κι όχι με το κάθε ένα γεγονός ξεχωριστά, ώστε να υπάρξει αμερόληπτη δικαιοσύνη. Πρώτον το τί συνέβη στη φάση του γκολ του Βαρέλα, δεύτερον το τί συνέβη αμέσως μετά από τους έχοντες την ευθύνη, τρίτον η είσοδος των ανθρώπων του ΠΑΟΚ στον αγωνιστικό χώρο, τέταρτον το τί ακολούθησε στ’ αποδυτήρια και πέμπτον αν όλα αυτά μεταφέρθηκαν αυτούσια στο φύλλο αγώνα. Για δεύτερη φορά, σε διαδοχικό, εντός έδρας αγώνα και δη ντέρμπι, με τις κερκίδες κατάμεστες και με τη σπουδαιότητα των αναμετρήσεων να είναι ευρύτατα γνωστή, δημιουργήθηκε ... θέμα. Σημειωτέον δε, πως ο διαιτητής της πλέον πρόσφατης αναμέτρησης ήταν ο τέταρτος διαιτητής του προηγούμενου, εντός έδρας αγώνα. Κάτι που σημαίνει πως είχε δει και είχε βιώσει όλα όσα είχαν συμβεί προ δέκα πέντε ημερών.

Ο ... ευνοημένος ΠΑΟΚ όπως προβάλλονταν κατά κόρον όλο αυτό το διάστημα από όλους εκείνους που τον ... «αγαπούν». Ο ... ευνοημένος, που στο πιο κρίσιμο σημείο της σεζόν, αποδείχτηκε πόσο ευνοημένος είναι και πως όλα ... συνηγορούν υπέρ του βάσει των αποφάσεων που πάρθηκαν σ’ αυτούς τους δυο αγώνες. Συγκλονίστηκε ο κόσμος από την προσωρινή διαγραφή του ΠΑΟΚ από την ECA κι ανάθεμα αν το ενενήντα τοις εκατό του κόσμου αλλά και των συναδέρφων γνώριζαν μέχρι τότε τί σημαίνουν τα συγκεκριμένα αρχικά. Στο πρόσφατο παρελθόν, οι άνθρωποι της ομάδας μετείχαν σε δράσεις του συγκεκριμένου φορέα, στα συνέδρια που γίνονταν, όμως ποτέ, σχεδόν καμία αναφορά δεν είχε γίνει επ’ αυτών, ειδικά σε τηλεοπτικό επίπεδο, ενώ στις απειροσπάνιες περιπτώσεις που αυτό είχε συμβεί δεν τίθεται θέμα σύγκρισης στην προβολή τους. Ξαφνικά όλοι έμαθαν την European Club Association (σ.σ. Ευρωπαϊκή Ενωση Συλλόγων). Η χώρα της άκρατης υπερβολής κατά το δοκούν. Εδώ που ο κάθε ένας μπορεί να γίνει ήρωας στο ... δευτερόλεπτο και να στηθεί στο εκτελεστικό απόσπασμα στο επόμενο. Γιατί ποτέ κανείς ή έστω ελάχιστοι μόνον, έκατσαν να ψάξουν σε βάθος, να βρουν αποδείξεις και μ’ αυτές να στηρίξουν πλήρως την άποψή τους.

Γιατί ποτέ κανείς δεν τιμωρήθηκε για μια λανθασμένη κι άδικη δημόσια εκτίμηση ή φήμη. Δημιουργεί κάποιος ένα σενάριο, για τα δικά του συμφέροντα. Οι όποιες ενδείξεις μπορεί να είναι περιστασιακές, αλλά εφόσον εξυπηρετούν και βολεύουν υιοθετούνται στο απόλυτο, ενισχύονται με ψέματα, ο αγανακτισμένος κόσμος που «διψάει» για αίμα, εφόσον εναρμονίζεται ιδεολογικά ακολουθεί και το έργο είναι έτοιμο. Κι όταν αυτό το ... αίμα αρχίζει και κυλάει, ξεκινάει η δεύτερη φάση της απόλυτης υποκρισίας. Τα κρίμα, τα ανάθεμα, τα φταίει ο ένας, ο άλλος κι όχι όλοι αυτοί οι επαγγελματίες που τόσο καιρό με όσα δημόσια λένε και γράφουν σπρώχνουν τον κόσμο αρχικά στο έγκλημα και στη συνέχεια στον γκρεμό. Λάδι στη φωτιά, πώρωση, πόλωση και στοχοποίηση μέχρις εσχάτων.

Και σε όλα αυτά το ... ποδόσφαιρο

Και με όλα αυτά να συμβαίνουν, ο Ραζβάν Λουτσέσκου κι οι ποδοσφαιριστές του, έπρεπε να ανασυγκροτηθούν, να μαζέψουν τα κομμάτια τους, να μπουν στον αγωνιστικό χώρο και ν’ αντιμετωπίσουν μια από τις καλύτερες ομάδες της φετινής σεζόν. Οπως και το έκαναν με απόλυτη επιτυχία. Για τέταρτη φορά φέτος, εκ των οποίων οι δυο ήταν για το Κύπελλο, ανταπεξήλθαν πλήρως στις δυσκολίες και τις ιδιαιτερότητες παίρνοντας αυτό που ήθελαν. Το ξεκίνημα δεν ήταν καλό. Στο τρίτο λεπτό οι γηπεδούχοι διαμαρτυρήθηκαν για μαρκάρισμα του Μαλεζά στον Μπρούνο εντός περιοχής, ενώ στο 6΄ είχαν πολύ καλή διπλή ευκαιρία με Μπρούνο και Βασιλακάκη. Ομως ο ΠΑΟΚ αντέδρασε, διόρθωσε τα κακώς – αγωνιστικά – κείμενα που είχε, κατάφερε να ξεπεράσει τη δυσκολία της πίεσης ψηλά στους Μαλεζά – Κρέσπο, να βρει τους χώρους ανάμεσα στις γραμμές για να περάσει την μπάλα, ν’ αναπτυχθεί ορθολογικά και με δημιουργικό άξονα τους Βιεϊρίνια, Μαουρίσιο, Πέλκα να βρει τον δρόμο για την επιστροφή στις νίκες.

Και το πρώτο γκολ, η «κομπίνα» από το φάουλ του Πέλκα, με την ασίστ του Βιεϊρίνια στον Κάμπος αλλά ουσιαστικά τη συμμετοχή περισσότερων συμπαικτών τους με τις κινήσεις τους, αλλά και το δεύτερο με σαφές δείγμα της ποδοσφαιρικής ευφυίας του Πέλκα, που απέφυγε τον Ντιγκινί για να βγάλει τη σέντρα στον Κρέσπο κι εκείνος να σκοράρει κάνοντας το 2-0, που έμελλε να είναι και το τελικό σκορ της αναμέτρησης. Ενα γκολ σχεδόν δέκα λεπτά πριν από το τέλος του πρώτου ημιχρόνου κι ένα γκολ σχεδόν δέκα λεπτά μετά την έναρξη του δεύτερου, ήταν αρκετά για να του δώσουν αυτό που του έλειψε περισσότερο τον τελευταίο καιρό. Ψυχολογία και θετική ενέργεια για τη συνέχεια μέχρι το τέλος, όποιο κι αν είναι αυτό. Παράλληλα, ο κ. Λουτσέσκου είδε τον Ελ Καντουρί να επιστρέφει μετά από – σχεδόν – δυόμιση μήνες, περνώντας ως αλλαγή στο δεύτερο μέρος, δίνοντας χρόνο στο ίδιο διάστημα και στον Μπίσεσβαρ περισσότερο και λιγότερο στον Μακ.

Συνολικά ήταν η δική τους αντίδραση, η δική τους απάντηση για όλα όσα έγιναν εσχάτως. Για μια ομάδα, ένα σύνολο που δούλευε και δουλεύει καθημερινά, πολύ σκληρά για να κάνει όλα όσα έκανε ως τώρα και να διεκδικήσει τα όνειρά της μέχρι τέλους παίζοντας ποδόσφαιρο. Με τις αδυναμίες της και τα προτερήματά της. Ολα αυτά που την έφεραν μέχρι εδώ, πραγματοποιώντας εντυπωσιακά σερί και γράφοντας νέες σελίδες στην ιστορία της, ξεπερνώντας ρεκόρ πολλών ετών. Τίποτα από όλα αυτά δεν ήταν τυχαίο. Τίποτα από όλα αυτά δε χαρίστηκε. Ο ΠΑΟΚ στην πλέον δύσκολη χρονική στιγμή της σεζόν έδειξε σφυγμό κι απέδειξε πως κατάφερε να διαχειριστεί όλον αυτόν τον κυκεώνα εντονότατων συναισθημάτων βγάζοντας προσήλωση και δημιουργικότητα. Κάτι που αναγνωρίστηκε και από τους φίλους της ομάδας που περίμεναν και την αποθέωσαν κατά την αποχώρησή της από το γήπεδο.

Η συνέχεια ...

Ο ΠΑΟΚ σήμερα καταθέτει έφεση για την Πρωτόδικη απόφαση του αγώνα με την ΑΕΚ. Βρίσκεται σε δύσκολη θέση, κάτι που πολλοί περίμεναν πώς και πώς ... Τους δόθηκε η ευκαιρία να πανηγυρίσουν αφ’ ενός γιατί η κατάκτηση του τίτλου απομακρύνθηκε κι αφετέρου επειδή μπήκε στο στόχαστρο για να τιμωρηθεί. Απαντες ξιφουλκούν εναντίον του και ζητούν τα χειρότερα. Μέχρι κι η Παγκόσμια Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου (σ.σ. FIFA) «επιστρατεύτηκε» για να πειστούν κι οι πλέον δύσπιστοι. Διαρροές εμπιστευτικού χαρακτήρα (sic) για το τί ζητούν οι άνθρωποί της, εκβιαστικά διλήμματα και αναίτιες καθυστερήσεις δικαστικών αποφάσεων που δίνουν χώρο και χρόνο για ν’ αναπτύσσει ο καθένας ότι του κατεβαίνει στο κεφάλι. Μέχρι τώρα όλα ήταν καλώς καμωμένα και ξαφνικά βρέθηκε το μείζον πρόβλημα, η αιτία όλων των ... «ωραίων» που χαρακτηρίζουν την ελληνική ποδοσφαιρική πραγματικότητα, όχι φέτος, όχι πέρσι, όχι από τότε που εμφανίστηκε ο Ιβάν Σαββίδης, αλλά πολλές δεκαετίες τώρα.

Αυτό το χάος, αυτός ο αποπροσανατολισμός, αυτή η αδυναμία να επισημανθεί το πρόβλημα και να βρεθεί μια λύση, σε τί διαφέρει από ο,τι συμβαίνει και στην κοινωνία, εκτός ποδοσφαίρου; Ταπεινή άποψη ... σε τίποτα. Και όσο παραμένουν αυτές οι συνθήκες, χωρίς μέτρα, δράσεις και αυστηρότατες συνέπειες για όλους όσοι βρίσκονται στα πέριξ αυτού του δύσμοιρου αθλήματος, για όσους δεν κάνουν τη δουλειά τους και μόνον αυτήν, ανεπηρέαστα, μακριά από σκοπιμότητες, ισότιμα απέναντι σε όλους κι η αναφορά γίνεται για τους ... επαγγελματίες, τα χειρότερα θ’ ακολουθήσουν ... Και δεν είναι μακριά ... Οσο για τις ευχές, αυτές στέρεψαν ... Ας αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες του.