Αυτό είναι το σκεπτικό της απόφασης για την τιμωρία του Παναθηναϊκού!

Η διοργανώτρια αρχή δημοσιοποίησε το σκεπτικό της απόφασης του αθλητικού δικαστή Χριστόφορου Μάρκου για την ποινή που επιβλήθηκε στον Παναθηναϊκό. Σύμφωνα με τον Πρωτοδίκη που πήρε την απόφαση, "είναι προτιμότερο το αποτέλεσμα του αγώνα να κριθεί εντός του γηπέδου, έστω και μετά από διακοπή μιας ώρας, παρά να αποτελεί απλώς μια
πειθαρχική ποινή".

Παράλληλα στο σκεπτικό αναφέρεται ότι η Αστυνομία είχε εγγυηθεί την ασφαλή διεξαγωγή του αγώνα και ότι ο Γερμανός διαιτητής Μάρκο Φριτς έλαβε την απόφαση οριστικής διακοπής πριν παρέλθει μία ώρα από την προσωρινή διακοπή, καθώς είχε τη δυνατότητα να διασφαλίσει την απόλυτη ομαλότητα στο γήπεδο!

Ακολουθεί απόσπασμα του σκεπτικού της απόφασης του αθλητικού δικαστή:

"Kατ’ αρχάς ο διαιτητής είχε τη δυνατότητα να κρίνει, ότι οι συνθήκες που επικρατούν στον αγωνιστικό χώρο και στις εξέδρες είναι τέτοιες που δεν επιτρέπουν την ασφαλή διεξαγωγή του αγώνα και επιπλέον ότι η εξωτερική παρέμβαση είναι τόσο σοβαρή και εκτεταμένη που δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με το μέτρο της προσωρινής διακοπής, διότι δεν πρόκειται να αρθεί εντός ευλόγου χρονικού διαστήματος (μίας ώρας, όπως αυτό αυθεντικά προσδιορίζεται από τον πειθαρχικό νομοθέτη). Εν προκειμένω ο διαιτητής έκρινε κυριαρχικά, ότι δεν συντρέχει λόγος άμεσης οριστικής διακοπής και δη ούτε εκείνος, για τον οποίον είχε δέσμια αρμοδιότητα (είσοδος οπαδών με βιαιοπραγίες (15 παρ. 4 περ. γ’ ΠΚ/ΕΠΟ), ούτε εκείνος για τον οποίο είχεδιακριτική ευχέρεια (π.χ. σοβαρή περίπτωση ρίψης αντικειμένων με τραυματισμό – βλ. άρθρο 15 παρ. 3 ΠΚ/ΕΠΟ και κανόνας 5 των Laws of the Game/FIFA).

Αντίθετα έκρινε κυριαρχικά ότι συντρέχει λόγος προσωρινής διακοπής του αγώνα, διότι οι συνθήκες που επικρατούσαν στον αγωνιστικό χώρο και στις εξέδρες δεν επέτρεπαν την ασφαλή συνέχιση του αγώνα, διέταξε δε ακολούθως τις ομάδες να αποχωρήσουν στα αποδυτήρια. Από τη στιγμή λοιπόν που έλαβε την ως άνω απόφαση περί προσωρινής διακοπής, όφειλε να αναμένει ορισμένο χρονικό διάστημα μέχρι να αποκατασταθεί η ομαλότητα.

Το χρονικό διάστημα που όφειλε να αναμένει μέχρι να αποκατασταθεί η ομαλότητα ήταν το πολύ μία ώρα (όχι παραπάνω), και όφειλε να το εξαντλήσει, αφού σύμφωνα και με τα διαλαμβανόμενα στην υπ’ αρ. ΙΙ μείζονα σκέψη που προεκτέθηκε, «αυτό ήθελε/περίμενε το ποδόσφαιρο» από αυτόν: να διεξαχθεί ο αγώνας, αν αυτό ήτανεφικτό και ασφαλές (βλ. Προοίμιο των Κανόνων του Παιχνιδιού - Laws of theGame/FIFA). Είναι προτιμότερο το αποτέλεσμα του αγώνα να κριθεί εντός του γηπέδου, έστω και μετά από διακοπή μιας ώρας, παρά να αποτελεί απλώς μια πειθαρχική ποινή (0-3, για το ότι αποτελεί ποινή βλ. σαφώς άρθρο 23 παρ. 3 ΙΙ ΚΑΠ/ΕΠΟ), που επιβάλλεται στα πλαίσιο μιας πειθαρχικής διαδικασίας. Το ποδόσφαιρο που κρίνεται στην αίθουσα του Πειθαρχικού Οργάνου δεν είναι «ελκυστικό», όπως επιτάσσεται ως πρωταρχικός σκοπός στο Προοίμιο τωνΚανόνων του Παιχνιδιού - Laws of the Game/FIFA.

Μετά τη διακοπή ακολούθησε σύσκεψη που έλαβε χώρα στο γραφείο των διαιτητών και ο διαιτητής ρώτησε την αστυνομική διεύθυνση αν εγγυάται την ασφαλή συνέχιση του αγώνα, έλαβε δε θετική απάντηση. Εν συνεχεία 40 περίπου λεπτά μετά την ως άνω δεύτερη προσωρινή διακοπή του αγώνα, ο διαιτητής με τους βοηθούς του εξήλθαν στον αγωνιστικό χώρο, προκειμένου να επιθεωρήσουν την κατάστασηπου επικρατούσε σε αυτόν και στις εξέδρες.

Όπως προεκτέθηκε διαπίστωσε ότι α) στις εξέδρες υπήρχαν ακόμη λίγοι φίλαθλοι της γηπεδούχου ομάδας, οι όποιοι κατέβαιναν τα σκαλοπάτια των θυρών αποδοκιμάζοντας και β) υπήρχε ακόμη έντονη η μυρωδιά από χημικά στην ατμόσφαιρα, για δε τους παραπάνω λόγους, επειδή δηλαδή δεν είχε αποκατασταθεί η ομαλότητα, αποφάσισε την οριστική διακοπή του αγώνα. Ωστόσο ο διαιτητής έλαβε την ως άνω απόφαση πριν παρέλθει μία ώρα από την προσωρινή διακοπή, αλλά σαράντα λεπτά, ούτεανέφερε στο φύλλο αγώνα, έστω και συνοπτικά, ότι κατά την εκτίμησή του η ομαλότητα δεν επρόκειτο να αποκατασταθεί με την παρέλευση μίας ώρας, δηλαδή ακόμη 20 λεπτών. Ειδικότερα, στα 20 επόμενα λεπτά α) θα είχε καθαρίσει εντελώς η ατμόσφαιρα από τη μυρωδιά (όχι από τον καπνό, αφού αυτός είχε ήδη διαλυθεί) των δακρυγόνων (κατά τους ρεπόρτερ του γηπέδου βέβαια η ατμόσφαιρα ήταν ήδη καθαρή, αλλά όπως προεκτέθηκε αυτό το κρίνει κυριαρχικά ο διαιτητής) και β) ο διαιτητής είχε τη δυνατότητα να διασφαλίσει τηναπόλυτη ομαλότητα στο γήπεδο διατάσσοντας, έστω και τότε καθυστερημένα (η παρέλευση μισής ώρας από τη διακοπή δεν επάγεται ακυρότητα της σχετικής απόφασης του διαιτητή, αφού αυτό δεν προβλέπεται ως κύρωση στο άρθρο 15 παρ. 5 περ. ε’ ΠΚ/ΕΠΟ), την εκκένωση των κερκίδων από τους λιγοστούς οπαδούς της γηπεδούχου ομάδας που βρίσκονταν ακόμη κάτω από τα δημοσιογραφικά θεωρεία (και άλλοι ελάχιστοι διάσπαρτοι στο γήπεδο) καικλείσιμο των θυρών, πλην όμως για αδιευκρίνιστο λόγο δεν έλαβε το ως άνωμέτρο, που ήταν και εφικτό και απαραίτητο για την ασφαλή συνέχιση του αγώνα,εφ’ όσον – κυριαρχικά – έκρινε ότι οι ως άνω οπαδοί αποτελούσαν κίνδυνο.

Μάλιστα την εκκένωση αυτή των κερκίδων, από τις οποίες εισέρχονταν στοναγωνιστικό χώρο οι κουκουλοφόροι «οπαδοί», είχε ο διαιτητής τη δυνατότητα ναδιατάξει ήδη από την πρώτη είσοδο «οπαδών» στο ταρτάν του γηπέδου στο4΄λεπτό, μέτρο που ήταν και εφικτό και απαραίτητο για την ασφαλή συνέχισητου αγώνα (άλλωστε είναι προτιμότερο να διεξαχθεί ένας αγώνας χωρίς μερίδα«φιλάθλων», παρά να μην διεξαχθεί καθόλου και να κριθεί «στα χαρτιά»), πληνόμως ούτε τότε έπραξε κάτι τέτοιο. Το ως άνω συμπέρασμα επιρρωνύεται και απότο γλωσσικό νόημα του εδαφίου γ’ της περ. ε της παρ. 5 του άρθρου 15ΠΚ/ΕΠΟ, όπου ορίζεται, ότι σε περίπτωση προσωρινής διακοπής ο διαιτητήςδιακόπτει οριστικά τον αγώνα, (μόνον) αν παρέλθει ορισμένο χρονικό διάστημαχωρίς να έχει αποκατασταθεί η ομαλότητα. Και το χρονικό αυτό διάστημα είναιμία ώρα, όπως διευκρινίζεται εντός της παρένθεσης «(της μίας ώρας)», η οποία δενέχει άλλο λόγο ύπαρξης, αφού το μόνο «χρονικό διάστημα», για το οποίο γίνεταιλόγος στην ως άνω διάταξη είναι το χρονικό διάστημα που οφείλει ο διαιτητής νααναμένει για την αποκατάσταση της ομαλότητας.

Στο σημείο αυτό πρέπει ναεπισημανθεί, ότι η ως άνω διάταξη, στο βαθμό που εισάγει πειθαρχικό δίκαιο καιαποτελεί την προϋπόθεση της επιβολής των πειθαρχικών ποινών του άρθρου 21παρ. 3 ΚΑΠ/ΕΠΟ πρέπει να ερμηνεύεται στενά και σύμφωνα με την αρχή indubio pro mitiore (μεταξύ περισσοτέρων εξ ίσου βάσιμα υποστηριζόμενωνερμηνειών πρέπει να επιλέγεται εκείνη που είναι ευμενέστερη για τονπειθαρχικώς εγκαλούμενο, βλ. ΟλΑΠ 3/1998, ΠΧ ΜΗ. 812, ΟλΑΠ 760/1988,ΠΧ ΛΗ 877, Χωραφάς σ. 64 επ., Μαγκάκης, ΣυστΕρμΠΚ άρθρο 1 αρ. 61, 62).Εν όψει όλων των ανωτέρω πρέπει να απαλλαγεί η εγκαλουμένη από την υπ’ αρ.5 αποδιδόμενη σε αυτήν πράξη, να γίνει δεκτή η από 19-3-2019 ένσταση τηςΠΑΕ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ κατά της αντικανονικής διακοπής του αγώνα, ναεπανοριστεί ο αγώνας και να συνεχιστεί από το σημείο που είχε διακοπεί. Τέλοςπρέπει κατ’ άρθρο 32 παρ. 2 να διαταχθεί η επιστροφή του παραβόλου.ο φύλλο της υπ’ αριθ. /2019 απόφασης του Πρωτοβάθμιου Μονομελούς Πειθαρχικού ΟργάνουSUPER LEAGUE ΕΛΛΑΔΑ".

Ολόκληρο το σκεπτικό της απόφασης εδώ