Scary Stories to Tell in the Dark Review

Μην ανοίξεις το βιβλίο της Sarah.

Τη μικρή πόλη του Mill Valley στοιχειώνει η σκιά της οικογένειας Bellows. Σε μια έπαυλη της πόλης, η Sarah, θα μεταφέρει τη ζωή της σε ένα βιβλίο γεμάτο τρομακτικές ιστορίες. Μια παρέα εφήβων βρίσκει το βιβλίο της Sarah, οι ιστορίες ζωντανεύουν και οι ζωές τους απειλούνται.

Πρόκειται για την κινηματογραφική μεταφορά της σειράς βιβλίων του Alvin Schwartz, έχοντας στην παραγωγή τον Guillermo Del Toro και τον Andre Ovredal, σκηνοθέτη του Trollhunter, πίσω απ' τις κάμερες, που παρουσιάζει μια σειρά ανθολογημένων-διασκευασμένων ιστοριών

των βιβλίων, με ήρωες έφηβους που αντιμετωπίζουν παράξενα όντα, βγαλμένα απ' τη φαντασία του Schwartz. Γενικώς εδώ, έχουμε μια προσεγμένη παραγωγή εφηβικής horror movie (ας την πούμε έτσι), ενώ θα χαρακτηρίζαμε την ταινία περισσότερο ως σκοτεινό παραμύθι, με εμφανείς τις πινελιές του Del Toro στον τομέα της αισθητικής και της καλλιτεχνικής διεύθυνσης. Το σημαντικότερο που το φιλμ καταφέρνει, είναι ότι σε βάζει στο σύμπαν του, με τη σκοτεινή και παραμυθένια του ατμόσφαιρα απολύτως ταιριαστή με το όλο ύφος των βιβλίων και του concept, ενώ διαθέτει αρκετές αστείες αλλά και creepy στιγμές, σκηνοθετημένες με ζωντάνια και σπιρτόζα διάθεση που κρατάει το ενδιαφέρον, παρά τις αρκετές φλατ και προβλέψιμες στιγμές του, το φιλμ αυτό σε παρασέρνει αναμφισβήτητα στον κόσμο του.

Βασίζοντας το κέντρο βάρους του, στις εφηβικές ηλικίες των ηρώων του, το Scary Stories to tell in the dark, αποτελεί και ένα ταυτόχρονο tribute, στις ταινίες με παιδιά των 80s, ένα μεγάλο ατού και για το εδώ φιλμ, στοιχείο που λειτουργεί όμορφα μέσα στην ιστορία, ενώ κατά τη διάρκεια παρουσιάζονται μια σειρά από γκροτέσκες φιγούρες, κάποιες με εξαιρετικό make up και ειδικά εφέ, ενώ η όλη αισθητική της φωτογραφίας και των χρωμάτων, είναι απόλυτα ταιριαστή με την ψυχολογία των ηρώων και των spooky ιστοριών που παρουσιάζονται. Γενικώς, το φιλμ αυτό δεν θα εντυπωσιάσει, δεν θα μείνει για πολύ στη μνήμη, ούτε και έχει φτιαχτεί για αυτό, είναι όμως υποδειγματικά κατασκευασμένο για εγγυημένη διασκέδαση σε multiplex αίθουσα, κάτι που καταφέρνει όσο λίγα φιλμ του είδους, καταφέρνοντας παράλληλα να σε πείσει και να σε ταξιδέψει με το όλο feeling του fairytale που επιτυχημένα διαχειρίζεται και διαθέτει. Ο Andre Ovredal κάνει καλή δουλειά στη σκηνοθεσία, δίχως να τεμπελιάζει, στήνει καλές ατμοσφαιρικές σκηνές, έχοντας σύμμαχο το εμπνευσμένο μοντάζ του Patric Larsgaard και τα έξοχα ντεκόρ που πλαισιώνουν εύστοχα το όλο εγχείρημα, ενώ σε στιγμές βρίσκουμε σκηνοθετικά δάνεια από Hitchcock και Kubrick, σε απλοϊκή βέβαια μορφή όπως εδώ αρμόζει, σε ένα θέαμα που τουλάχιστον όσον αφορά το οπτικό κομμάτι ικανοποιεί και διεγείρει.

Στην ουσία έχουμε ένα φιλμ που πατά γερά στα πόδια του, παρά τις, προς το τέλος, αστοχίες του και ατασθαλίες και την όλη αίσθηση του εφήμερου που το διακρίνει, δεν παύει να είναι ένα τιμιότατο δείγμα του είδους του, με πολύ όμορφη χρήση των οπτικών εκφραστικών του μέσων, των ηρώων του (σε λίγο επιφανειακό βαθμό), των χρωμάτων και των σκιών απ' την πλευρά της φωτογραφίας, που εν τέλει ικανοποιεί με ανάλαφρο τρόπο τη θέασή μας. Έχουμε βέβαια και κάποιες πιο αδύναμες στιγμές, που αδικούν την όλη προσπάθεια και που θα μπορούσαν να έχουν προσεχτεί περισσότερο από σεναριακής πλευράς και που είναι δυστυχώς ορατές σε σημεία, ενώ σίγουρα ήθελε και σήκωνε ένα κλικ παραπάνω σε ανάπτυξη χαρακτήρων, οι ρόλοι των οποίων, χωρίς να ενθουσιάζουν, ερμηνεύονται με αξιοπρεπή τρόπο από όλο το cast, στο βαθμό που τους επιτρέπεται. Πρόκειται πάντως για μια αξιοπρεπή μεταφορά των βιβλίων, που ίσως θα μπορούσε και λίγο καλύτερα, σίγουρα όμως σέβεται το θεατή, διασκεδάζει και προσφέρει, σχεδόν, ότι υπόσχεται.

IGN Greece [Update] Νικητες: Διαγωνισμός: Κερδίστε διπλές προσκλήσεις για την πρεμιέρα του "Τρομακτικές Ιστορίες στο Σκοτάδι" Scary Stories to Tell in the Dark - Exclusive "Red Spot" Clip