Quo vadis?

O Ολυμπιακός «κλείδωσε» τη σειρά με τον Προμηθέα σκουπίζοντας τον φιλόδοξο αντίπαλο του με δύο εύκολες νίκες και ένα απρόσμενο θρίλερ στο ΣΕΦ. Αν δει κάποιος το τελικό 3-0 της σειράς σαφώς και θα μιλήσει για τη λογική ενός προκαθορισμένου αποτελέσματος και μιας προαναγγελθείσας πρόκρισης. Όλα έγιναν όπως περίπου τα περίμενε ο μέσος μπασκετόφιλος. Η μήπως όχι; Αν συνυπολογιστεί ότι ο Ολυμπιακός καρδιοχτύπησε μέσα στο ΣΕΦ και σε ένα παιχνίδι του προηγούμενου γύρου απέναντι στην Κύμη γίνεται αντιληπτό ότι το ζητούμενο επιτεύχθηκε μεν αλλά με ένα διαφορετικό σενάριο. Και αυτό ακριβώς είναι που δημιουργεί ποικίλα όσα ερωτηματικά για την αληθινή κατάσταση του Ολυμπιακού. Αυτό και ορισμένα γεγονότα του τελευταίου διμήνου. Είναι φανερό ότι παραμονές των τελικών της Α1 ο Ολυμπιακός συνεχίζει να ψάχνεται. Αγωνιστικά και εξωαγωνιστικά. Το ένα είναι αλληλένδετο με το άλλο και όχι ασύνδετα μεταξύ τους θέματα.

Στο αγωνιστικό κομμάτι οι δύο δύσκολες νίκες μέσα στο ΣΕΦ επί φιλότιμων, μαχητικών αλλά ξεκάθαρα υποδεέστερων αντιπάλων κτυπάνε καμπανάκια συναγερμού! Το τέλος της Ευρωπαϊκής πορείας του Ολυμπιακού στο Κάουνας θεωρητικά σηματοδοτούσε την έναρξη μιας περιόδου όπου η ομάδα θα στρεφόταν αποκλειστικά στον τελευταίο στόχο που της απέμεινε για να σώσει τη χρονιά της. Ο χρόνος που μεσολάβησε δείχνει να μην έχει γιατρέψει τις πληγές που άνοιξε ο τελευταίος μήνας της κανονικής περιόδου και των πλέι οφ της Ευρωλίγκα στο κορμί της ομάδας. Τα περασμένα χρόνια μια δύσκολη νίκη στα πλέι οφ και μακριά από το ΣΕΦ θα ήταν κάτι λογικό και αναμενόμενο. Αλλά δύο δύσκολες, σχεδόν οριακές νίκες μέσα στο ΣΕΦ σημαίνουν ή ότι η διαφορά του Ολυμπιακού από τους μικρομεσαίους του πρωταθλήματος μειώθηκε ή ότι κάτι πάει στραβά. Το πρώτο σίγουρα δεν ισχύει με κανένα λογικό (και μπασκετικό μέτρο σύγκρισης).

Οι τραυματισμοί είναι ξεκάθαρο ότι έπαιξαν ρόλο στον γενικότερο αποσυντονισμό της ομάδας. Και πλέον έχει αναφερθεί και έχει γραφτεί εκτενώς και δημόσια ότι δεν είναι θέμα….ατυχίας, κακοδαιμονίας και λοιπών μεταφυσικών εξηγήσεων. Δεν είμαστε ειδικοί, ούτε διαθέτουμε επιστημονικές γνώσεις για να υποστηρίξουμε ότι τα πράγματα πάνε σταθερά λάθος σε αυτό τον τομέα. Την ώρα όμως που η υπόθεση Αγραβάνη στις αρχές της χρονιάς έμεινε καλά κλεισμένη στα στεγανά της ομάδας η ιστορία που αφορούσε τον Πρίντεζη πήρε δημόσιες διαστάσεις. Δείγμα και αυτό ότι κάποια πράγματα έχουν αλλάξει ριζικά τον τελευταίο καιρό και στα εσωτερικά της ομάδας.

Το τέλος του φάιναλ φορ δημιούργησε άλλη μια απρόσμενη ‘’θολούρα’’ στην ομάδα. Αφορμή, η ανακοίνωση των αδελφών Αγγελόπουλου που από αρκετούς ερμηνεύτηκε ακόμη και ως προάγγελος αποχώρησης τους! Κάτι που λανθασμένα συνδυάστηκε με την γνωστή οικογενειακή διαμάχη που τους ταλαιπωρεί και το γεγονός ότι αρκετά μέλη της ομάδας ήταν απλήρωτα για καιρό. Ας ξεκαθαρίσουμε κάτι: Ο συνδυασμός είναι λανθασμένος.

Καθυστερήσεις στις πληρωμές υπήρχαν πάντοτε αλλά αυτή τη φορά το θέμα πήρε δημόσιες διαστάσεις γιατί ορισμένοι εντός της ομάδας άρχισαν να φοβούνται ότι δεν ισχύει η λογική των προηγούμενων ετών και κάτι που παραμένει σταθερό: Ότι κανείς δεν έχασε ποτέ τα λεφτά του στον Ολυμπιακό! Επίσης και χωρίς να μπαίνουμε στην ουσία ενός μη αθλητικού θέματος: Η ενδο-οικογενειακή διαμάχη δεν είναι καινούργια, ούτε άρχισε όταν έγινε γνωστή δημόσια. Είναι υπόθεση που έχει ξεκινήσει πολύ νωρίτερα.

Όσοι πάντως ξέρουν να ερμηνεύουν τα λεγόμενα (στην προκειμένη περίπτωση τα γραφόμενα) των δύο αδελφών είχαν λόγο να ανησυχούν: Το γεγονός ότι για μια ακόμη φορά υπεραμύνθηκαν του μοντέλου που καθιέρωσαν το 2011 δεν είναι ένα τυχαίο γεγονός. Άνθρωποι μέσα στην ομάδα υποστηρίζουν ότι ήταν η προαναγγελία περικοπών στο μπάτζετ της ομάδας για την επόμενη χρονιά και δραστικών αλλαγών. Πάντα όμως στην ίδια δοκιμασμένη λογική. Υπάρχουν άτομα που ξέρουν πρόσωπα και καταστάσεις και λένε ότι «σε καμία περίπτωση δεν ήταν έμμεση προαναγγελία φυγής αλλά προαναγγελία σημαντικών αλλαγών που θα γίνουν το καλοκαίρι ανεξάρτητα από την έκβαση της χρονιάς. Αλλαγές που θα έχουν να κάνουν και με την οικονομική πολιτική και με πρόσωπα εντός της ομάδας». Σε κάθε περίπτωση πάντως οι επικείμενοι τελικοί της Α1 είναι απείρως πιο σημαντικοί για τον Ολυμπιακό από μια σειρά αγώνων που θα κρίνει το αν η χρονιά της ομάδας θα διασωθεί την τελευταία στιγμή ή θα κριθεί αποτυχημένη εκ των αποτελεσμάτων.