Moυντιάλ 2022: Τα πέντε ματς των ομίλων που δε χάνονται με τίποτα! (pics, vid)

Τα τερτίπια της κληρωτίδας για τη φάση των ομίλων της τελικής φάσης του Παγκοσμίου Κυπέλλου, εκτός από τα μεγάλα ντέρμπι (π.χ. Δανία – Γαλλία, Ισπανία – Γερμανία, Κροατία – Βέλγιο), μας προσέφεραν μερικές μονομαχίες που μπορεί να εξελιχθούν σε κάτι…παραπάνω από ένα παιχνίδι, είτε λόγω όσων συνέβησαν σε παλαιότερα ματς μεταξύ των αντιπάλων, είτε για λόγους που ξεφεύγουν από το ποδόσφαιρο και πηγαίνουν στο πεδίο της πολιτικής.

Αναλυτικά:

Βέλγιο – Μαρόκο

6ος Όμιλος, 27/11, Στάδιο «Αλ Θουμάμα»

Ξεχωριστό

ματς για τους Μαροκινούς, λόγω της παρουσίας πολυάριθμων μεταναστών και των απογόνων τους στο Βέλγιο. Η παρουσία τους στην ευρωπαϊκή χώρα χρονολογείται εδώ και πάνω από έναν αιώνα, όταν η Γαλλία άρχισε να επιστρατεύει εργάτες από τις τότε αποικίες της στη Β. Αφρική και πολλοί από τους μετανάστες πέρασαν και στο Βέλγιο. Ωστόσο η μεταναστευτική ροή κορυφώθηκε στη δεκατία του 1960, έπειτα από αμοιβαία συμφωνία ανταλλαγής εργατικών χεριών ανάμεσα στις δύο χώρες.

Σήμερα, η μαροκινή κοινότητα είναι η πιο πολυάριθμη μη ευρωπαϊκής χώρας στο Βέλγιο, με πάνω από 400.000 κατοίκους του να έχουν τουλάχιστον έναν γονέα με καταγωγή από το Μαρόκο, περίπου το 4% του βελγικού πληθυσμού.

Στο ποδόσφαιρο, αρκετοί παίκτες Μαροκινής καταγωγής έχουν χριστεί διεθνείς με το Βέλγιο, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον Μαρουάν Φελαϊνί.

Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ

Ακόμα και στη φετινή αποστολή των «κόκκινων διαβόλων» υπάρχει παίκτης με μαροκινές ρίζες, ο επιθετικός Λοΐς Οπεντά.

Πιο συχνό είναι το φαινόμενο Μαροκινοί διεθνείς να έχουν γεννηθεί στο Βέλγιο. Η φετινή αποστολή του Μαρόκου διαθέτει τέσσερις τέτοιους, τους μέσους Ιλιάς Σαΐρ και Σελίμ Αμαλάχ (παίζει σήμερα στη Σταντάρ Λιέγης), αλλά και τους Ανάς Ζαρουρί (εξτρέμ) και Μπιλάλ Ελ Χανούς (μέσος), που αγωνίστηκαν μάλιστα στις μικρές Εθνικές ομάδες του Βελγίου, όμως τελικά επέλεξαν να εκπροσωπήσουν το Μαρόκο σε επίπεδο Ανδρών. Ο τελευταίος μάλιστα, έχοντας κάνει στα 18 του τρομερές εμφανίσεις φέτος με τη Γκενκ, κλήθηκε στην αποστολή του Μαρόκου για το Μουντιάλ χωρίς να έχει ούτε μία συμμετοχή στη «μεγάλη» Εθνική, καθώς οι Βορειοαφρικανοί ήθελαν να προλάβουν πριν τον…κλέψουν οι Βέλγοι!

Με όλα αυτά, το ματς ανάμεσα στις δύο ομάδες για τον 6ο Όμιλο θα είναι μία οικογενειακή ιστορία. Θα είναι το δεύτερο μεταξύ τους σε Μουντιάλ και πρώτο μετά το 1994, όταν το Βέλγιο είχε κερδίσει 1-0 στη Φλόριντα με γκολ του Μαρκ Ντεγκρίζ.

ΗΠΑ – Ιράν

2ος Όμιλος, 29/11, Στάδιο «Αλ Θουμάμα»

Δύο χώρες που -για να το πούμε ευγενικά- δεν έχουν και τις καλύτερες σχέσεις μεταξύ τους εδώ και πάνω από 40 χρόνια, Ηνωμένες Πολιτείες και Ιράν δε θέλουν και πολύ για να «φαγωθούν». Έτσι, όταν η κλήρωση της τελικής φάσης του Μουντιάλ 1998 έφερε τις δύο ποδοσφαιρικές εκπροσώπους τους αντιμέτωπες στις 21 Ιουνίου στο «Ζερλάν» της Λιόν για τη φάση των ομίλων, είχε γίνει λόγος για το «πιο πολιτικά φορτισμένο παιχνίδι στην ιστορία των Παγκοσμίων Κυπέλλων».

Άπαντες ήταν έτοιμοι για πόλεμο, κυριολεκτικά! Χιλιάδες άνδρες των ειδικών δυνάμεων της γαλλικής αστυνομίας είχαν ακροβολιστεί σε κάθε άκρη του γηπέδου και της εξέδρας έτοιμοι να επέμβουν, καθώς υπήρχαν φήμες για τρομοκρατικό χτύπημα. Οι ιθύνοντες της ΦΙΦΑ, είχαν επίσης να αντιμετωπίσουν την άρνηση των Ιρανών (μετά από σχετική εντολή του ηγέτη τους, Χαμενεΐ) να κατευθυνθούν πρώτοι προς τους αντιπάλους παίκτες για την απαραίτητη χειραψία στο τελετουργικό πριν από το ματς. Τελικά οι Αμερικανοί συμβιβάστηκαν, δεχόμενοι να δώσουν πρώτοι αυτοί το χέρι στους Ιρανούς.

Οι Ασιάτες πάντως, εμφανίστηκαν με διάθεση συμφιλίωσης, καθώς οι παίκτες τους κρατούσαν λευκά τριαντάφυλλα, προσφέροντάς τα προς τους ποδοσφαιριστές των ΗΠΑ ως ένδειξη καλής θέλησης. Το ματς ήταν μία πραγματική ποδοσφαιρική μάχη, που βρήκε το Ιράν να κερδίζει 2-1, με γκολ των Εστιλί και Μαχνταβίκια, ενώ οι Αμερικανοί μείωσαν στο τέλος με τον ΜακΜπράιντ.

Ήταν η πρώτη νίκη στην ιστορία των Ιρανών σε Μουντιάλ και πανηγυρίστηκε δεόντως στους δρόμους της Τεχεράνης, σε ένα ολονύχτιο πάρτι με άφθονο αλκοόλ, τις γυναίκες να βγάζουν τις μαντήλες τους και την Επαναστατική Φρουρά να κάνει τα στραβά μάτια. Οι Ιρανοί που αγωνίστηκαν σε εκείνο το ματς, είναι μέχρι και σήμερα εθνικοί ήρωες της χώρας.

Στη Δύση επικράτησε τελικά ανακούφιση για το γεγονός ότι το ματς άρχισε και τελείωσε χωρίς απρόοπτα, με τον Αμερικανό διεθνή Τζεφ Αγκούς να δηλώνει: «Σε 90 λεπτά κάναμε περισσότερα απ’ όσα έκαναν οι πολιτικοί σε 20 χρόνια!». Σχεδόν ένα τέταρτο του αιώνα μετά, οι δύο ομάδες θα συναντηθούν για δεύτερη φορά σε Μουντιάλ, εν μέσω τεταμένου διεθνούς κλίματος γενικώς και διαδηλώσεων για τα δικαιώματα των γυναικών στο Ιράν ειδικότερα. Το ματς είναι μάλιστα για την τρίτη αγωνιστική, οπότε δεν αποκλείεται να κρίνεται και κάποιο εισιτήριο για τα νοκ – άουτ, την ώρα που στο άλλο ματς του ομίλου θα έχει βρετανικό «εμφύλιο» Ουαλίας – Αγγλίας!

Τυνησία – Γαλλία

4ος Όμιλος, 30/11, Στάδιο «Education City»

H Tυνησία ήταν γαλλική αποικία από το 1881 έως το 1956. Κυρίως στη δεκαετία του 1960, δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι από την βορειοαφρικανική χώρα μετανάστευσαν στη Γαλλία. Κάποιοι κατάφεραν να προκόψουν μέσω του ποδοσφαίρου, όπως οι Μπεν Αρφά, Μπεν Γεντέρ και Λαμουσί. Από το σημερινό ρόστερ της Γαλλίας λείπουν οι παίκτες μαροκινής καταγωγής, όμως σχεδόν η μισή Εθνική Μαρόκου που θα παίξει στο Μουντιάλ έχει γεννηθεί στη Γαλλία, ενώ κάποιοι από τους διεθνείς είχαν παίξει στις μικρές Εθνικές ομάδες των «τρικολόρ».

Συγκεκριμένα πρόκειται για τον τερματοφύλακα Μουέζ Χασέν, τους μπακ Μοντασάρ Ομάρ Ταλμπί, Ναντέρ Γκαντρί, Ντίλαν Μπρον, Ουαϊντί Κεχριντά (Ατρόμητος), τους μέσους Ανιμπάλ Μεϊμπρί, Αϊσά Λαϊντουνί και Ελιές Σκιρί, αλλά και τους επιθετικούς Γουαχμπί Κχαζρί και Ναϊμ Σλιτί!

Το παιχνίδι της 30ής Νοεμβρίου θα είναι το πρώτο επίσημο ματς ανάμεσα στις δύο χώρες, που έχουν συναντηθεί ως τώρα μόνο σε φιλικά.

Σερβία – Ελβετία

7ος Όμιλος, 2/12, Στάδιο «974»

Πάνω από τέσσερα χρόνια έχουν περάσει από την προηγούμενη – μοναδική ως τώρα σε Μουντιάλ– αναμέτρηση ανάμεσα σε Ελβετούς και Σέρβους, όμως σίγουρα οι περισσότεροι δεν την έχουν ξεχάσει, ειδικά στη βαλκανική χώρα.

Η κλήρωση του Μουντιάλ της Ρωσίας θα έφερνε αντιμέτωπες τις δύο χώρες στις 22 Ιουνίου 2018 στο Καλίνινγκραντ. Πριν ακόμα από το παιχνίδι το κλίμα ήταν τεταμένο λόγω παρουσίας στην ομάδα της Ελβετίας παικτών με καταγωγή από το Κόσοβο. Χαρακτηριστικά, ο Αλεξάνταρ Μίτροβιτς είχε σχολιάσει αρνητικά τη συνήθεια του αντιπάλου του Σέρνταν Σακίρι να αγωνίζεται φορώντας παπούτσια με τη σημαία της Ελβετίας στο ένα και αυτή του Κοσόβου στο άλλο. «Αφού αγαπά το Κόσοβο τόσο πολύ και επιδεικνύει τη σημαία, γιατί αρνήθηκε να παίξει για την ομάδα τους;», αναρωτήθηκε πριν από το ματς ο Σέρβος επιθετικός.

Ο τελευταίος έμελλε να ανοίξει το σκορ στο 5ο λεπτό για την ομάδα του. Στο 52ο λεπτό όμως, ο Γκράνιτ Τζάκα ισοφάρισε για τους Ελβετούς. Ο μέσος της Άρσεναλ, ο πατέρας του οποίου ήταν 3.5 χρόνια πολιτικός κρατούμενος στην Γιουγκοσλαβία ως υπέρμαχος της ανεξαρτησίας του Κοσόβου, σχημάτισε με τα χέρια του τον αετό, σύμβολο που απεικονίζεται στη σημαία της Αλβανίας. Ο Σακίρι έκανε το 2-1 στο 90′ και μιμήθηκε τον συμπαίκτη του. Η Ελβετία πήρε τη νίκη και τελικά την πρόκριση στους «16», όμως το …τρίτο ημίχρονο κράτησε πολύ περισσότερο.

Πηγή: AΠΕ – ΜΠΕ

«Ήταν απλά συναίσθημα, ήμουν πολύ χαρούμενος που σκόραρα, τίποτα άλλο», σχολίασε ο Σακίρι.

Την επόμενη μέρα Αλβανοί και Κοσοβάροι πολιτικοί αποθέωσαν τους δύο παίκτες, οι Σέρβοι τους αποδοκίμασαν, ενώ η ΦΙΦΑ τους κάλεσε σε απολογία, τιμωρώντας τους τελικά με πρόστιμο.

Congratulations to goalscorers Xhaka, Shaqiri and entire #Switzerland on a well deserved win! Proud of you #Kosova ju don!

— Hashim Thaçi (@HashimThaciRKS) June 22, 2018

Με τους τρεις σκόρερ του προ τετραετίας αγώνα να είναι και πάλι στο ρόστερ, το ματς της 2ας Δεκεμβρίου είναι από αυτά που δε χάνονται, ειδικά αν κρίνεται η πρόκριση μια και πρόκειται για τελευταία αγωνιστική του ομίλου…

Γκάνα – Ουρουγουάη

8ος Όμιλος, 2/12, Στάδιο «Αλ Τζανούμπ»

Oι δύο χώρες δεν έχουν ούτε αποικιακό παρελθόν, ούτε πολιτικές διαφορές. Μία φορά όλη κι όλη έχουν συναντηθεί στην ιστορία τους, πριν 12 χρόνια. Έφτανε όμως και περίσσευε για να δημιουργηθεί αντιπαλότητα, μετά από ένα από τα πιο δραματικά επεισόδια στην ιστορία των Μουντιάλ.

Ήταν 2 Ιουλίου του 2010 όταν Ουρουγουάη και Γκάνα συναντήθηκαν στα προημιτελικά της διοργάνωσης της Ν. Αφρικής. Οι Black Stars, είχαν την ευκαιρία να γίνουν η πρώτη ομάδα από τη «Μαύρη Ήπειρο» που θα προκρινόταν σε ημιτελικά Παγκοσμίου Κυπέλλου, παίζοντας ουσιαστικά «εντός έδρας». Ο Τζιάν Ασαμόα, άνοιξε το σκορ στις καθυστερήσεις του πρώτου μέρους, όμως η πάντα μαχητική Ουρουγουάη ισοφάρισε με τον Ντιέγο Φορλάν στο 55′.

Το ματς πήγε στην παράταση και δευτερόλεπτα πριν τη λήξη της, ο Στίβεν Άπια έκανε ένα σουτ και ο επιθετικός της Ουρουγουάης Λουίς Σουάρες απέκρουσε με το γόνατο στη γραμμή. Στην επαναφορά, ο Ντόμινικ Αντίγια με κεφαλιά ετοιμαζόταν να πανηγυρίσει το ιστορικό γκολ της πρόκρισης. Όμως ο Σουάρες επενέβη ξανά, αυτή τη φορά με τα δύο χέρια! Πέναλτι για την Γκάνα και κόκκινη κάρτα για τον Ουρουγουανό από τον Πορτογάλο διαιτητή Μπεγκερένσα.

Πηγή: AΠΕ – ΜΠΕ

Οι πανηγυρισμοί των Γκανέζων για την ιστορική είσοδο στους «4» έδειχναν να παίρνουν απλά παράταση, καθώς ο Ασαμόα ήταν έτοιμος να τους δώσει την πρόκριση από την «άσπρη βούλα». Η μπάλα όμως κατέληξε δοκάρι και άουτ, με την κάμερα να συλλαμβάνει τον Σουάρες να πανηγυρίζει στη φυσούνα. Η κίνησή του να αποκρούσει με το χέρι είχε τελικά δικαιωθεί. Η «σελέστε», κατάφερε να πάρει την πρόκριση στα ημιτελικά στα πέναλτι και ο Ουρουγουανός επιθετικός δήλωσε με περίσσιο θράσος ότι έκανε την «καλύτερη επέμβαση του τουρνουά»!

Δεν είναι ό, τι χειρότερο έχει κάνει σε Μουντιάλ ο εν λόγω ποδοσφαιριστής (ρωτήστε και τον Κιελίνι), αλλά τους Γκανέζους τους πόνεσε πολύ περισσότερο από οποιαδήποτε δαγκωματιά! Πάνω από μία δεκαετία μετά, ο βετεράνος πλέον άσος παραμένει μισητό πρόσωπο για τους Αφρικανούς, που θα έχουν πάντως την ευκαιρία να πάρουν την εκδίκησή τους. Ο Σουάρες θα τους περιμένει με τα χέρια απλωμένα…