John Wick: Chapter 3 - Parabellum Review

Δεν φοράνε όλοι οι υπερήρωες κάπα. Κάποιοι φοράνε κοστούμι.

Οι Chad Stahelski και David Leitch φέρνουν τη "σωστή" badass-ίλα ξανά στο προσκήνιο με το τρίτο -και μάλλον όχι και τελευταίο- κεφάλαιο στον μοναδικά σκοτεινό κόσμο που δημιούργησαν, στο επίκεντρο του οποίου βρίσκεται "όχι ο Μπαμπούλας, αλλά αυτόν που καλείς για να σκοτώσει τον Μπαμπούλα" κι ακούει στο όνομα John Wick.

Ο John Wick λοιπόν, είναι πλέον εξοστρακισμένος από το ξενοδοχείο Continental κι από όλα του παραρτήματα ανά

τον κόσμο, καθώς κι από όλες τις ανέσεις και παροχές που προσφέρει. Η Διοίκηση τον κυνηγάει, κάθε επαγγελματίας δολοφόνος το ίδιο. Το μόνο που έχει να κάνει τώρα είναι να τρέξει και να παλέψει, μέχρι να βρει το κουράγιο να κυνηγήσει ξανά.

Οι ταινίες του John Wick είχαν εξαρχής, από το 2014 με την πρώτη ταινία, κάποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, που καταφέρνουν να φέρουν μαζί τους μέχρι και το 2019. Χαρακτηριστικά που τις καθορίζουν, που τις δίνουν μια ξεχωριστή ταυτότητα, που τις δημιουργούν ένα κινηματογραφικό προφίλ ολοδικό τους και που υπηρετούν έτσι το είδος τους με έναν τρόπο φρέσκο και συνάμα πολύ παραδοσιακό.

Ένα από αυτά τα χαρακτηριστικά είναι ότι οι ταινίες του John Wick ήταν πάντα ξεκάθαρες. Από όλες τις απόψεις, λακωνικές και ξεκάθαρες. Ξέρεις το κίνητρο του John Wick, την κατάσταση στην οποία είναι, τη σωματική και ψυχολογική, ξέρεις τα βαθύτερα θέλω του. Ναι μεν τα γνωρίζεις από τις προηγούμενες ταινίες, αλλά το set-up της νέας προσθήκης, δεν σε αφήνει να ξεχαστείς και πολύ εύκολα σου δίνει ό,τι πληροφορία χρειάζεσαι για να απολαύσεις το ταξίδι με τον ασύλληπτα ιδανικό για τον ρόλο κι άψογο John, Keanu Reeves.

Ο κινηματογραφικός δρόμος του John Wick ήταν πάντα στρωμένος με αίμα, βία κι αδρεναλίνη. Έτσι και το "Parabellum " είναι γεμάτο αδιανόητες σκηνές μάχης, νέα αντικείμενα που μεταμορφώνονται σε όπλα, φανταστικούς χειρισμούς κάμερας για να καταγράψουν την επική αυτή χορογραφία, που φαίνεται να εξελίσσεται άψογα από το 2014 και μετά. Οι κινήσεις του John εδώ υποδεικνύουν τόσο όμορφα το πόσο κουρασμένος είναι, το πόσο πονάει, το πόσο βασανιστικά πρέπει να είναι τα λεπτά που πρέπει να κάνει υπομονή μέχρι να πιάσουν οι ενδορφίνες και η αδρεναλίνη του για να του δώσει το boost που χρειάζεται και να παλέψει για τη ζωή του. Σκυλιά, άλογα, μηχανές, σπαθιά, ένας ματωμένος εξωφρενικός χαμός, που πότε σε κάνει να πονάς και πότε να γελάς, αλλά σε κάθε περίπτωση να ευχαριστιέσαι. Να σημειώσουμε εδώ πως ο έξτρα χαρακτήρας που μας έδωσαν αυτήν τη φορά και που ενσάρκωσε η Halle Berry, ήταν μια απολαυστικότατη προσθήκη.

Η μόνη ίσως μικρή αλλαγή έγκειται στο ότι εδώ ο John Wick δεν είναι ο κυνηγός. Δεν είναι αυτό το πλάσμα που ξυπνάει όταν το πειράξεις, ακόμα κι άθελά σου. Δεν είναι ο θύτης εδώ, είναι το θήραμα. Ωστόσο, η αλλαγή αυτή, μπορεί να είναι για να δώσει τον απαραίτητο χρόνο στον κεντρικό μας κουστουμαρισμένο ήρωα να γεμίσει τις μπαταρίες του θυμού του και να γίνει μηχανή. Δικαιολογείται επίσης από την όλη ροή της ιστορίας, μιας και το "Parabellum" ξεκινάει αμέσως μετά το τέλος της δεύτερης ταινίας. Ο ρυθμός είναι έντονος και αμέσως μετά την εισαγωγή, η δράση είναι ασταμάτητη, αν και στα μισά της δεύτερης πράξης, μοιάζει λίγο να παραπατάει. Το μόνο σίγουρο είναι, πως και στη σειρά να δεις και τις τρεις ταινίες, η τόσο απολαυστική του δράση, δεν θα σε κουράσει.

IGN Greece Ο John Wick ψάχνει την Halle Berry στο νέο κλιπ του Chapter 3 Ο John Wick σε 5 λεπτά Περισσότερο John Wick επιθυμεί ο Keanu Reeves

Πηγή: IGN Greece