Giga Wrecker Alt. Review

Physics-based εκνευρισμός.

To όνομα Game Freak πιθανότατα θα είναι ήδη γνωστό σε αρκετούς gamers, καθώς πρόκειται για τους developers πολλών τίτλων Pokémon, ξεκινώντας με τo Red and Blue τη δεκαετία του '90. Όταν όμως δεν ασχολείται με τερατάκια τσέπης, η Game Freak αρέσκεται να ασχολείται με πιο μικρούς, πρωτότυπους τίτλους, όπως το Giga Wrecker που κυκλοφόρησε το 2017 για PC. Φέτος,

με ελαφρώς μεγαλύτερο τίτλο, αλλά και κάποιες μικρές προσθήκες περιεχομένου όπως το hint system και το Hard Mode, το Giga Wrecker Alt. έρχεται και στα Xbox One, PlayStation 4 και Nintendo Switch.

Σε έναν κόσμο που η ανθρωπότητα έχει για μια ακόμη φορά υποδουλωθεί από δολοφονικά ρομπότ, η πρωταγωνίστριά μας Reika Rekkeiji βρίσκεται φυλακισμένη και χωρίς εμφανή διέξοδο. Όλα αλλάζουν όμως όταν μια άγνωστη εισβάλλει στο κελί της και την πυροβολεί. Η Reika κατορθώνει να επιβιώσει, έχοντας όμως μετατραπεί σε cyborg από τον επιστήμονα που της έσωσε τη ζωή. Χρησιμοποιώντας τις νέες τις ικανότητες θα ψάξει για απαντήσεις για την δολοφονική απόπειρα εναντίον της, σε έναν κόσμο γεμάτο εχθρικές μηχανές.

Εντάξει η κυριαρχία των μηχανών δεν είναι και το πιο πρωτότυπο concept, ενώ η ίδια η Reika αποτελεί μια κινούμενη συλλογή anime στερεοτύπων, αλλά η πλοκή κατορθώνει να είναι σχετικά ενδιαφέρουσα, την πλειοψηφία του χρόνου. Αυτό οφείλεται κυρίως στην άνω του μετρίου γραφή, αλλά και στον αργό ρυθμό με τον οποίον αποκαλύπτονται στον παίκτη πληροφορίες αρχικά. Κεντρίζοντας το ενδιαφέρον, χωρίς ποτέ να αποκαλύπτει πάρα πολλά, το Giga Wrecker Alt. θα σας αναγκάσει ύπουλα να νοιαστείτε για όσα έχει να πει, ειλικρινά πολύ παραπάνω από όσο θα έπρεπε.

Η τακτική αυτή όμως έχει μόνο βραχυπρόθεσμη επίδραση και σύντομα η περιέργεια του παίκτη θα έχει ατονήσει αρκετά ώστε να απομακρυνθεί. Εκτός φυσικά αν στο μεταξύ έχει αρχίσει να απολαμβάνει το gameplay, πράγμα πιθανό. Στον πυρήνα του, το Giga Wrecker Alt. είναι ένα metroidvania επικεντρωμένο στην εξερεύνηση και την επίλυση puzzles, στο οποίο οι εχθροί χρησιμεύουν κυρίως ως πηγή των υλικών που χρειάζεται η Reika, μια ολοένα και μεγαλύτερη μάζα την οποία ελέγχει με το ρομποτικό της χέρι. Με εφαρμογές τόσο στη μάχη όσο και στα πολλά puzzles, αυτή η μάζα μπορεί να μεταμορφωθεί σε πληθώρα όπλων και αντικειμένων που βοηθούν στην εξερεύνηση.

Aκόμα όμως και με την πληθώρα των συναρπαστικών δυνατοτήτων που φαίνεται να προκύπτουν από αυτή την υπόσχεση, η μάχη ποτέ δεν αποκτά βάθος ή ακόμα και ενδιαφέρον. Τα puzzles καταλαμβάνουν πιο σημαντικό ρόλο από τη μάχη, αλλά η πλειοψηφία τους συνοψίζεται ως «Από το σημείο Α πήγαινε στο σημείο Β και ενεργοποίησε το τερματικό ώστε να ανοίξει μια πόρτα στο σημείο Γ». Ευτυχώς το level design και ο σχεδιασμός των puzzles εισάγει αρκετή ποικιλία ώστε να μην γίνονται κουραστικά, ενώ το physics-based στοιχείο σημαίνει ότι υπάρχει χώρος για πρωτότυπη σκέψη και πειραματισμό του παίκτη.

Δυστυχώς σημαίνει επίσης ότι μπορεί πολύ εύκολα μια λάθος κίνηση να καταστρέψει ανεπανόρθωτα κάποιο απαραίτητο συστατικό, πράγμα που ενισχύεται από το υπερβολικά απρόβλεπτο physics system. Για να το καταπολεμήσουν αυτό οι developers εισήγαγαν σε κάθε puzzle μια portal που επιστρέφει όλο το χώρο στην αρχική του κατάσταση, δίνοντας στον παίκτη πρακτικά την δυνατότητα για reset. To θέμα είναι ότι ενεργοποιείται πάρα πολύ εύκολα, πολλές φορές κατά λάθος. Μεγάλο πρόβλημα για μερικά πιο περίπλοκα puzzles, που γίνεται ακόμα χειρότερο με το γεγονός ότι το reset συνοδεύεται από ένα loading screen, του οποίου η διάρκεια αν και δεν είναι αντικειμενικά πολύ μεγάλη, είναι σίγουρα εκνευριστική. Επιπλέον, αυτή δεν είναι η μόνη φορά που θα συναντήσετε loading screens, καθώς με κάθε είσοδο και έξοδο από δωμάτιο, δηλαδή κάθε λίγα λεπτά, θα έρχεστε αντιμέτωποι με ένα. Δεν είναι μεγάλο πρόβλημα αρχικά, αλλά έχει μια συσσωρευτική επίδραση στον παίκτη, η οποία γίνεται ολοένα και πιο προβληματική όσο περνούν οι ώρες.

Αυτή δυστυχώς δεν είναι η μοναδική μας παρατήρηση όσον αφορά το τεχνικό κομμάτι. Τα controls, αν και κάπως ικανοποιητικά στο σύνολό τους, δεν είναι όσο ακριβή θα θέλαμε, ενώ το άλμα της Reika είναι υπερβολικά floaty και δεν ενδείκνυται για ακριβές platforming. Επιπλέον η κάμερα την πλειοψηφία του χρόνου είναι υπερβολικά μακρινή, προσπαθώντας να δώσει στον παίκτη μια πλήρη εικόνα του χώρου. Το πρόβλημα με αυτό είναι ότι o χαρακτήρας είναι υπερβολικά μικρός και η εκτέλεση λεπτών χειρισμών, είτε μιλάμε για μάχη είτε για puzzle solving, γίνεται αιτία αρκετών πονοκεφάλων.

Στο εικαστικό κομμάτι τα πράγματα είναι σαφώς καλύτερα, αλλά σίγουρα όχι συναρπαστικά. Το art style είναι όμορφο, ιδιαίτερα όσον αφορά τα levels, αλλά δεν πιάνει μια μπροστά σε άλλους 2D τίτλους με αντίστοιχο ρετρό στυλ, όπως τα Dead Cells, Celeste και The Messenger. O ηχητικός τομέας είναι αντίστοιχα μέτριος, με έντονη αρνητική νότα τις κραυγές της πρωταγωνίστριας, οι οποίες ήταν αρκετά ενοχλητικές ώστε να βάλω το όλο game στο mute.

To review βασίστηκε στην ψηφιακή έκδοση του παιχνιδιού για Nintendo Switch, η οποία μας παραχωρήθηκε από την Rising Star Games.

IGN GreeceΑνακοινώθηκε το Dota UnderlordsΑνακοινώθηκε το Minecraft Dungeons - E3 2019The Avengers Project - Road To E3 2019

Πηγή: IGN Greece