Fast and Furious Presents: Hobbs and Shaw Review

Dwayne Johnson και Jason Statham προσπαθούν να κάνουν παρέα.

Το franchise του "Fast and the Furious" εξελίσσεται κι αλλάζει χαρακτήρα ανάλογα την ιστορία του, και το spin off του "Hobbs & Shaw" φαίνεται να ακολουθεί την ίδια λογική. Η ένατη ταινία του franchise δεν θυμίζει καθόλου τους προκάτοχους της, τους οποίους

Με την κυκλοφορία του "Fast Five" (2011) ήρθαν και οι μεγάλες αλλαγές στην κινηματογραφική σειρά, ενώ ο Dwayne Johnson ως Luke Hobbs έγινε γρήγορα ένας από τους βασικούς χαρακτήρες. Ο Deckard Shaw του Jason Statham επίσης άφησε το στίγμα του, με τρεις εμφανίσεις στην σειρά (μια ως αντίπαλος και δύο ως σύμμαχος). Η δυναμική των δύο ήταν τόσο ξεχωριστή που γέννησε το "Hobbs & Shaw".

Το "Hobbs & Shaw" ευτυχώς τοποθετεί γρήγορα τους δύο πρωταγωνιστές του μαζί. Μετά από μια γρήγορη εναρκτήρια σκηνή με τον αντίπαλο της ταινίας Brixton Lore (Idris Elba) και την κατάσκοπο της MI6, Hattie Shaw (Vanessa Kirby), περνάμε ταχύτατα στην εισαγωγή και συνάντηση των Hobbs και Deckard σε μια αποστολή για την σωτηρία του κόσμου από έναν επικίνδυνο ιό. Για τον Hobbs είναι μια ακόμα μια δουλειά, ενώ για τον Deckard είναι πιο προσωπικό, καθώς διακυβεύεται η ζωή της αδερφής του.

Όχι ότι χρειάζεται ιδιαίτερο σώσιμο βέβαια. Το "Shaw" στον τίτλο της ταινίας ίσως να είναι και πληθυντικός, αφού η Hattie έχει σχεδόν ισότιμο ρόλο με τους άλλους δύο, παίρνοντας τον ρόλο της στο περσινό "Mission: Impossible - Fallout" και ανυψώνοντάς τον. Με τους Johnson, Statham και Elba να έχουν αποδείξει την αξία τους ως ηθοποιοί δράσης, είναι η μοναδική του cast που πρέπει να φανεί παραπάνω. Και το καταφέρνει. Είναι εντυπωσιακή στις σκηνές μάχης, κατά διαστήματα δείχνοντας περισσότερη σοβαρότητα και σθένος απ΄ότι οι Statham και Johnson. Και όταν δεν πολεμάει, είναι αρκετά χαρισματική ώστε να βοηθήσει στο κουβάλημα της ταινίας, που πάσχει στην πλοκή.

Η δυάδα λοιπόν, γίνεται τριάδα από το πουθενά. Παρόλα αυτά, όσοι θέλουν απλά να απολαύσουν τους Johnson/Statham να την μπαίνουν ο ένας στον άλλο, να κάνουν επικά πράγματα και να διαλύουν κακούς, δεν θα μείνουν παραπονεμένοι. Τα "Fast and the Furious" έχουν γίνει πιο ελαφριά κι αστεία, αλλά το "Hobbs & Shaw" είναι ξεκάθαρα το πρώτο που μπορεί να χαρακτηριστεί ως κωμωδία δράσης.

Αν και το υλικό που έχουν στα χέρια τους είναι "χιλιοειπωμένο", οι δύο τους καταφέρνουν να το κάνουν δικό τους, απλά και μόνο λόγω χημείας και παρουσίας. Σχεδόν τους νιώθεις ότι προσπαθούσαν να συναγωνιστούν ο ένας τον άλλο και στα γυρίσματα, και αρκετές στιγμές, ο σκηνοθέτης David Leitch φαίνεται ότι τους αφήνει να αυτοσχεδιάσουν τις προσβολές τους και να το ζήσουν. Κάποιες από αυτές σε ξεκαρδίζουν, ενώ κάποιες άλλες είναι λίγο υπερβολικές.

Μετά τα "Atomic Blonde" και "Deadpool 2", ο Leitch αποδεικνύει ξανά την ικανότητά του στο γύρισμα σκηνών μάχης σώμα με σώμα. Όλες αυτές είναι εξαιρετικές, σε αντίθεση με κάποιες από τις πιο "αλά Michael Bay" σκηνές, με εκρήξεις και CGI, που δημιουργούν έναν ακαταλαβίστικο πανικό.

Αν έχει όμως κάποιο σοβαρό πρόβλημα είναι η ταινία, είναι η διάρκειά της. Στις δύο ώρες και δεκαπέντε λεπτά, το Hobbs & Shaw δεν καταφέρνει να κρατήσει με τη μαγεία των πρωταγωνιστών του τον θεατή, ενδιάμεσα από τις μεγάλες σκηνές δράσης. Η ιστορία τραβάει περισσότερο απ' ό,τι χρειάζεται, κι εκεί που νομίζεις ότι φτάνεις στο τέλος σχεδόν γυρνάς πάλι στην αρχή. Και με τον "Black Superman" του Elba να μην έχει καθόλου βάθος ή ιδιαίτερο ενδιαφέρον, υπάρχουν κομμάτια που νιώθεις σαν να βλέπεις κάτι χωρίς νόημα.

Αυτό που διατηρείται από το franchise είναι η σημασία της οικογένειας. Ο Shaw προσπαθεί να φέρει την οικογένειά του κοντά (η Helen Mirren επίσης επιστρέφει ως η μητέρα της οικογένειας για μερικές σκηνές), ενώ ο Hobbs μαθαίνει την αξία των ριζών του όταν επιστρέφει στη Samoa για την τελική μάχη του φιλμ, δίνοντας την ευκαιρία να παρουσιαστεί περισσότερο και η πολιτιστική κουλτούρα της κοινωνίας. Ακόμα κι αν το νιώθεις "forced", είναι ωραίο που βλέπεις ότι το spin-off προσπαθεί να διατηρήσει αυτό που έδεσε τους fans με τη βασική σειρά.

Πηγή: IGN Greece