Euroleague: Αυτός ο Τσάβι που θα καταλήξει;

Η τελευταία φορά που ο Τσάβι Πασκουάλ βρέθηκε σε αγώνα Ευρωλίγκας ήταν στις 10 Φεβρουαρίου 2022, στην ήττα της Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης στο Βερολίνο από την Άλμπα με 76-67. Ακολούθησε ο πόλεμος στην Ουκρανία και η αποβολή των ρωσικών ομάδων από τη διοργάνωση.

Έκτοτε ο 52χρονος σήμερα Καταλανός πανηγύρισε το πρωτάθλημα της VTB το 2022 σπάζοντας την παντοκρατορία της ΤΣΣΚΑ Μόσχας, 2 Super Cup

και ένα Κύπελλο. Φέτος βρίσκεται στους τελικούς απέναντι στην ΤΣΣΚΑ του Ανδρέα Πιστιόλη, στοχεύοντας στον δεύτερο τίτλο πρωταθλητή. Το καλοκαίρι, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, θα αποχωρήσει. Το πρώτο του συμβόλαιο, αυτό με το οποίο διαδέχτηκε τον Ζοάν Πλάθα στη «Βενετία του Βορρά» έληξη το καλοκαίρι του ’24. Ο Πασκουάλ βγήκε στην αγορά, περισσότερο άκουσε παρά συζήτησε επί της ουσίας με τη Μπαρσελόνα, πέρασε ένα άνυδρο φλερτ με την Εφές και εν τέλει επέστρεψε στην Αγία Πετρούπολη για μια τελευταία σεζόν.

Το συνολικό πρόσημο της γαλάζιας περιπέτειας του είναι αναμφίβολα θετικό, ανεξάρτητα από το αν θα πάρει φέτος το πρωτάθλημα ή όχι. Άλλο τόσο σίγουρο είναι πως το όνομα του έχει αρχίσει να ξεθωριάζει από την επικαιρότητα – η «αυτοεξορία» στη Ρωσία πληρώνει πλουσιοπάροχα, αλλά έχει και το κόστος της. Οι μετοχές του Πασκουάλ το ευρωπαϊκό χρηματιστήριο μπορεί να παραμένουν ψηλά, αλλά την ίδια στιγμή εμφανίζονται και άλλες που πρωθύστερα δεν υπήρχαν: Σπανούλης, Κάτας, Χέρμπερτ, Σπλίτερ, ακόμα και ο Ιγκόρ Κοκόσκοφ που επανακάμπτει φέτος μέσω της Εφές. Οι ομάδες της Ευρωλίγκας αυξάνονται φέτος, αλλά οι διαθέσιμοι πάγκοι – ειδικά αυτοί από το πάνω ράφι – δεν αδειάζουν εύκολα. Δώδεκα χρόνια χωρίς παρουσία στο φάιναλ φορ αφήνουν το στίγμα τους.

Η πρώτη σκέψη πηγαίνει νομοτελειακά στη Βαρκελώνη. Ο Πασκουάλ δεν έκρυψε ποτέ την δυσαρέσκεια του για την αποπομπή του από την ομάδα της γενέτειράς του το καλοκαίρι του 2016, ακόμα κι αν πέρασε εκεί 8 χρόνια σαν πρώτος προπονητής και 12 συνολικά. Ο Πενιαρόγια έκανε σπουδαία δουλειά – τηρουμένων των αναλογιών – τη φετινή χρονιά και συνεχίζει να κερδίζει πόντους με την “baby Barca” που λάνσαρε πρόσφατα (έπαιξαν οι μικροί Βιγιάρ, Κεϊτά, Γκονθάλεθ), αλλά δύσκολα θα κερδίσει τον τίτλο και ακόμα πιο δύσκολα θα μπορέσει να αντισταθεί αν ο Τσάβι αποφασίσει να επιστρέψει. Το πρόβλημα σε κάτι τέτοιο είναι πως στην Καταλούνια το χρήμα δεν ρέει ακριβώς άφθονο και πως οι διοικητικές παλινωδίες είναι μονίμως στην ημερήσια διάταξη: τώρα ασχολούνται με το πώς θα χωρίσουν με τον Ερνανγκόμεθ, ο οποίος αντιπρότεινε συμβόλαιο ως το 2030! Παράνοια.

Η δεύτερη σκέψη καταλήγει στον αιώνιο αντίπαλο. Η Ρεάλ Μαδρίτης θα χωρίσει εκτός συγκλονιστικού απροόπτου με τον Τσους Ματέο και σύμφωνα με τα ισπανικά ρεπορτάζ έχει τον Πασκουάλ στο ραντάρ της – πιθανότατα τον είχε καιρό. Εδώ δεν τίθεται οικονομικό θέμα, ειδικά μετά την φετινή κακή σεζόν η βασίλισσα θα διαθέσει πόρους για την ανοικοδόμηση της, με τον Τεό Μαλεντόν να έχει έτοιμες τις βαλίτσες του. Εντούτοις δεν είναι εύκολο για έναν βέρο Καταλανό με το παρελθόν του Τσάβι να κάνει αυτό το άλμα, όσο επαγγελματίας κι αν είναι. Δεν μπορεί να αποκλειστεί, αλλά σίγουρα είναι ανασταλτικός παράγοντας. Με δύο λόγια, αν μπορεί να το αποφύγει, πιθανότατα θα το κάνει.

Οι υπόλοιποι πάγκοι υψηλού ή μέσου προφίλ είναι αυτή τη στιγμή κατειλημμένοι. Στην Τουρκία Σάρας και Κοκόσκοφ, στην Ελλάδα Αταμάν και Μπαρτζώκας, στην Ιταλία Μεσίνα και Ιβάνοβιτς, ο Σπανούλης πρόλαβε τη δουλειά που νομοτελειακά άνοιξε στο Μονακό, στη Βαλένθια η τρομερή δουλειά του Μαρτίνεθ κλείνει προς το παρόν την πόρτα, αλλά μόνο προς το παρόν. Στο Τελ Αβίβ ο Κάτας δεν κουνιέται, όπως και ο Ιτούδης στην Ιερουσαλήμ, το Παρίσι βρήκε τον επόμενο, στη Βιτόρια μένει ο προηγούμενος και στη Λιόν οι φιλοδοξίες του δεν χωράνε.

Το συμπέρασμα είναι «Ισπανία ή αναμονή», τουλάχιστον με τα τωρινά δεδομένα. Στη φάση που βρίσκεται, ο Πασκουάλ έχει τόση ανάγκη την επιστροφή του στην Ευρωλίγκα που δεν αποκλείεται να μπει σε φάση αναμονής. Εκτός κι αν όλοι οι δρόμοι οδηγούν στην Ιβηρική.