Aντρέα Καρνεβάλε: «Ο πατέρας μου σκότωσε τη μητέρα μου με τσεκούρι και αργότερα αυτοκτόνησε μπροστά μου»

Ο Αντρέα Καρνεβάλε έπαιξε με τον Μαραντόνα στη Νάπολι και έγινε διάσημος. Ήταν παντρεμένος με το μοντέλο και παρουσιάστρια Πάολα Περέγκο και έζησε μια ζωή γεμάτη λάμψη στην ακμή του.

Όμως, ο πρώην Ιταλός ποδοσφαιριστής, σήμερα 64 ετών, κουβαλούσε μέσα του τα τραύματα όσων έζησε στην παιδική και εφηβική ηλικία του, έχοντας χάσει τη μητέρα του από τα χέρια του πατέρα του σε ηλικία 14 ετών!

Αποφάσισε να διηγηθεί την ιστορία του, στην αυτοβιογραφία του που κυκλοφόρησε με τίτλο «Η μοίρα ενός μπόμπερ».

Το γεγονός που καθόρισε τη ζωή του

«Η μητέρα μου δεν είχε καταγγείλει

ποτέ τον πατέρα μου, από φόβο μήπως συμβεί κάτι στα παιδιά της», θυμάται ο Καρνεβάλε σε συνέντευξή του στην ‘Corriere della Sera’.


«Ο πατέρας μου ήταν πολύ ζηλιάρης, υπήρχε μια ατμόσφαιρα τρόμου στο σπίτι. Ήμουν παρών όταν τη χαστούκιζε, τη χτυπούσε. Υπήρχαν προσβολές. Μέχρι εκείνο το πρωινό της 25ης Σεπτεμβρίου 1975: Ξύπνησε και πήρε το τσεκούρι. Πλησίασε τη μητέρα μου, η οποία έπλενε ρούχα στο ποτάμι κοντά στο σπίτι. Και τη σκότωσε. Έτρεξα εκεί, πήρα το τσεκούρι γεμάτο αίματα και το πήγα στην αστυνομία», θυμάται ο πρώην επιθετικός, που σήμερα είναι σκάουτερ της Ουντινέζε!

Η συνάντηση στη φυλακή με τον πατέρα του

Ο Καρνεβάλε ήταν 14 ετών όταν συνέβησαν όλα αυτά και δύο χρόνια αργότερα πήγε να επισκεφτεί τον πατέρα του στη φυλακή.


«Ήμουν 16 ετών. Ήθελα να τον κοιτάξω στα μάτια, μου είχε πάρει τα πάντα. Όμως τον είδα και τον αγκάλιασα. Σφιχτά. Κάπως έτσι τον συγχώρεσα, γνωρίζοντας ότι είχα μπροστά μου έναν πολύ άρρωστο άνθρωπο. Για πολλά χρόνια έζησα με τον πόνο, αλλά και τον φόβο ότι θα του μοιάσω. Όμως όχι, δεν του μοιάζω. Το κατάλαβα όταν τον είδα. Κι αυτό ήταν το πρώτο βήμα προς την ελευθερία.»

Ο πρώην διεθνής ποδοσφαιριστής, διηγήθηκε στη συνέντευξη και το τραγικό τέλος που είχε αργότερα ο πατέρας του:


«Ήταν σχιζοφρενής και δεν είχε λάβει ποτέ θεραπεία. Μερικά χρόνια αργότερα, έδωσε τέλος στη ζωή του πέφτοντας από ένα παράθυρο μπροστά στα μάτια μου.»

Ο λόγος που έγραψε το βιβλίο

Έχοντας ζήσει όλα αυτά σε τόσο μικρή ηλικία, αποφάσισε να γράψει ένα βιβλίο αφιερωμένο στα θύματα.


«Ξέρω οικογένειες που έμειναν ορφανές, τα θύματα. Τα είπα όλα σε αυτούς και έγραψα για αυτούς. Το μονοπάτι του αίματος δεν σταματά ποτέ και ξαναγίνομαι ένα δυστυχισμένο παιδί κάθε φορά που ακούω μια τέτοια ιστορία.»

Το μήνυμά του προς τις γυναίκες

Στις κόρες του, αλλά και σε όλες τις γυναίκες, δίνει αυτή τη συμβουλή. όσον αφορά τα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας:


«Την πρώτη φορά που ο άντρας σου ή ο σύντροφός σου – όποιος κι αν είναι – σηκώσει το χέρι του ή φωνάξει, φύγε. Θα το ξανακάνει, σίγουρα. Κατάγγειλέ το. Το έκανα τότε, αλλά δεν βοήθησε. Σήμερα συνεργάζομαι με τους θεσμούς, θέλω να είμαι στην πρώτη γραμμή. Καταγγείλτε το!»

Keywords
Τυχαία Θέματα