3 & D

Το βράδυ της Πέμπτης η ενέργεια θύμιζε παιχνίδι προετοιμασίας. Λίγο η αραιή προσέλευση, ένεκα του αγώνα του ποδοσφαιρικού Ολυμπιακού περίπου την ίδια ώρα, άλλο τόσο η απουσία του Γουίλμπεκιν που έκανε τη Μακάμπι να φαίνεται σαν πυγμάχο με τραυματισμένο το ένα χέρι και οι ερυθρόλευκοι σπάνια ανησύχησαν πως υπήρχε ρεαλιστικό ενδεχόμενο δεύτερης συνεχόμενης ήττας.

Οι φωνές του Μπλατ στο 5λεπτο ανέβασε τους τόνους, ήταν όμως το small ball σχήμα με τον Άξελ Τουπάν να ξεκινά την περιφερειακή πίεση που άλλαξε την εικόνα του αγώνα και ξεχαρβάλωσε μια Μακάμπι ορφανή από πόιντ γκαρντ. Ο Σπάχια προσπάθησε να κρύψει το πρόβλημα με τους Κέιν και Ρολ, έδωσε μπάλες στον νεοφερμένο Ρέι αλλά είδε την επιλογή να γυρνάει μπούμερανγκ, πιθανότατα έμεινε ευχαριστημένος από την διάθεση και την επιμονή της ομάδας του να μην παρατήσει το ματς στις δύο φορές που βρέθηκε στο -15.

Στην πλευρά των γηπεδούχων, ο Τουπάν αποκάλυψε με τον πιο εμφατικό τρόπο γιατί οι 3&D παίκτες πληρώνονται αδρά στο σύγχρονο μπάσκετ. Οι «πλάγιοι» αυτού του είδους, που είναι συνήθως ικανοί να μαρκάρουν δύο, τρεις και σε εξαιρετικές περιπτώσεις τέσσερις θέσεις ανάμεσα στο 1 και το 4 γίνονται περίπου αναντικατάστατοι όταν προσφέρουν αξιόπιστο μακρινό σουτ στην άλλη πλευρά του παρκέ. Συνδυάζοντας εξουθενωτική για τους αντιπάλους του άμυνα στη μπάλα και 4/5 τρίποντα, ο πρώην μαθητής του Σάρας στη Ζάλγκιρις ήταν ο πολυτιμότερος του αγώνα, πράγμα σπάνιο για παίκτη με σκάρτα 14 λεπτά συμμετοχής.

Από τους υπόλοιπους, ο Νάιτζελ Γουίλιαμς – Γκος επιβεβαίωσε τον κανόνα που θέλει τους ρούκι να αισθάνονται καλύτερα όταν αγωνίζονται εντός έδρας. Με τον Στρέλνιεκς ανέτοιμο και τον Μάντζαρη να μην έχει ακόμη κερδίσει την εμπιστοσύνη του προπονητή, ο 24χρονος Αμερικανός έπαιξε 31 λεπτά, πήρε πρωτοβουλίες και σουτ (6/10), δεν έκανε ούτε ένα λάθος και έκανε ένα βήμα ακόμη προς την προσαρμογή του.

Ο Σάσα Βεζένκοφ συνέχισε στις καθ΄ όλα οπορτουνιστικές εμφανίσεις του από τη στιγμή που φόρεσε τα ερυθρόλευκα: στο πρώτο ημίχρονο πήρε όλα τα αμυντικά ριμπάουντ στο χαμηλό σχήμα που πήρε μέρος και επέτρεψε στην ομάδα του να τρέξει στο ανοιχτό ή ημι-ανοιχτό γήπεδο. Τελείωσε το παιχνίδι ως πρώτος ριμπάουντερ (8=5+3), μοίρασε 2 ασίστ, πέτυχε 7 πόντους με 3/6 σουτ και συνέχισε να αγωνίζεται με την δίψα του ανθρώπου που θέλει να καλύψει τον χαμένο χρόνο.

Σπανούλης και Πρίντεζης είχαν μαζί 29 πόντους, 6 ασίστ αλλά και 7 λάθη, ο Τίμα κυκλοφορεί ακόμη σαν ψάρι έξω από το νερό, ο Μιλουτίνοφ πέρασε απαρατήρητος σε ένα παιχνίδι που δεν του ταίριαζε. Αντίθετα το συναπάντημα με τη Μακάμπι ήταν ό,τι έπρεπε για να παίξει ξανά ένα 20λεπτο ο Ζακ Λεντέι, όσο δηλαδή είχε ιδρώσει στα δύο προηγούμενα ματς μαζί. Ο νεαρός Αμερικανός συνέχισε να ξεκινά το παιχνίδι από την επίθεση, προκάλεσε σε περισσότερες από μία περιπτώσεις την δυσαρέσκεια και την οργή του προπονητή του (όταν έχασε ζευγάρι βολών ήταν να… σκάσει ο κόουτς), γενικά μάλλον προβληματίζει παρά ενθουσιάζει όχι με τις ικανότητες, αλλά με την νοοτροπία του.

Πολλά περισσότερα δεν είχε το παιχνίδι. Ο Ολυμπιακός ανέβηκε στο 3-1 και πλέον πηγαίνει στη Μόσχα για να μετρήσει τις δυνάμεις του απέναντι σε μια ομάδα που έχει κάνει επιστήμη τη φιλοσοφία του Μπλατ «στους 95 πόντους δεν μπορούν να μας φτάσουν πολλοί».