Το φάρμακο της Novartis

Όταν ο Βαγγέλης Βενιζέλος δήλωνε ότι επιστρέφει στο πανεπιστήμιο για να διδάξει, ελάχιστους εχθρούς του καθησύχασε: οι πάντες γνώριζαν ότι δεν πρόκειται να αποσυρθεί από τη δημόσια σφαίρα. 

Χθες, μετά από την κατάθεσή του για την Novartis και τις καταγγελλόμενες πολιτικοδικαστικές μεθοδεύσεις, έκανε μία δήλωση που ξεκινούσε ως εξής: «Αν θέλουμε να κοιτάξουμε το μέλλον, πρέπει να θωρακίσουμε τους θεσμούς». Σωστό και αυτονόητο. Αλλά για ποιον το

Μα, για ποιον άλλον; Τον πρωθυπουργό είχε στο νου του, ο οποίος στην Θεσσαλονίκη βγήκε με το σύνθημα «δεν ξεχνάμε, αλλά κοιτάμε μπροστά», για να προσθέσει ότι δεν πρόκειται να στήσει βιομηχανία εξεταστικών επιτροπών. 

Προφανώς, ο Βενιζέλος αντιλαμβάνεται τον τρόπο σκέψης του Κυριάκου Μητσοτάκη, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι συμφωνεί. Άλλωστε, δεν έχει κανένα λόγο να συμφωνήσει: σε ό,τι τον αφορά, η υπόθεση έχει κλείσει εδώ και καιρό. Αλλά η ανάκριση για το πώς στήθηκε όλη η ιστορία της δίωξης των 10 πολιτικών προσώπων είναι μία διαδικασία που δεν θα του αφήνει πολύ χρόνο για τα πανεπιστημιακά του καθήκοντα. 

Από την εποχή του ’89 , όταν μέσω του Κώστα Λαλιώτη μπήκε στο σπίτι του Ανδρέα Παπανδρέου, ο Βαγγέλης Βενιζέλος γνωρίζει πολύ καλά την αξία της θυματοποίησης στην πολιτική. 

Οι κοινωνίες δεν συμπαθούν τους θύτες, αλλά τα θύματα, και αυτός κατάφερε να εμφανιστεί ως το θύμα σε εκείνη την σύντομη συνάντησή του με την Φώφη Γεννηματά, την παραμονή του δεύτερου γύρου των αυτοδιοικητικών εκλογών. 

Η πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ έψαχνε να βρει έναν τρόπο να απευθυνθεί στους πρώην ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ που είχαν στραφεί στον ΣΥΡΙΖΑ. Ήξερε επίσης ότι για τους περισσότερους από αυτούς τους ανθρώπους, ο Βενιζέλος συμβόλιζε το ΠΑΣΟΚ, από το οποίο είχαν φύγει τρέχοντας, ελέω των Μνημονίων. Εκτίμησε λοιπόν ότι μη τοποθετώντας τον στην πρώτη -και μόνη εκλόγιμη- θέση που είχε στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας, θα τους έστελνε ένα μήνυμα που δεν θα μπορούσαν να προσπεράσουν. 

Όμως, δεν έγιναν έτσι τα πράγματα: βγαίνοντας πρώτος για δηλώσεις, ο Βενιζέλος κέρδισε άκοπα τον τίτλο του θύματος, δίνοντας άλλοθι σε ένα ποσοστό ψηφοφόρων του ΚΙΝΑΛ να επιλέξουν στην κάλπη τη Νέα Δημοκρατία. 

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης άγγιξε το 40% (και) χάρη στον Βαγγέλη Βενιζέλο, αλλά αυτό δεν τον έκανε φαβορί για την θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας. Όπου σταθούν κι όπου βρεθούν, τα μεγάλα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας απαριθμούν τους λόγους, για τους οποίους δεν πρόκειται να πάνε σε μία λύση Βενιζέλου.

Αλλά εκείνος θα είναι παρών, σε κάθε περίπτωση, και η υπόθεση της Novartis φαντάζει ιδανική ως προς αυτό. Δεν θα αργήσει η στιγμή που μία δικογραφία θα πάει στη Βουλή και τώρα πια ξέρουμε ότι θα περιλαμβάνει πάνω από ένα πολιτικά πρόσωπα. 

Όμως, τότε θα αρχίσει ένα άλλο παιχνίδι, που θα κριθεί πάλι από το ποιος θα θεωρηθεί το θύμα της υπόθεσης. Διότι είναι άλλο πράγμα να μιλάς για σκευωρία και να έχεις αρκετά επιχειρήματα ως προς αυτό, και είναι άλλο πράγμα να κατονομάζεις τον σκευωρό, αν δεν μπορείς να το αποδείξεις: Η διαφορά ανάμεσα στον θύτη και στο θύμα γίνεται δυσδιάκριτη…

The post Το φάρμακο της Novartis appeared first on mononews.