Ο ενισχυμένος ρόλος των πόλεων στη διεθνή διπλωματία

Το αδιέξοδο στην Ουάσινγκτον μπορεί να είναι αποκαρδιωτικό κατά περιόδους, αλλά οι πραγματιστές δήμαρχοι, που δεν περιορίζονται τόσο από την πολιτική των κομμάτων, δίνουν μια αίσθηση ελπίδας.

Οι πόλεις δεν υπογράφουν διεθνείς συνθήκες, ούτε έχουν πρεσβείες σε όλο τον κόσμο. Ωστόσο, οι πόλεις μπορούν να συμμετάσχουν σε κάθε είδους διαπραγματεύσεις, να καταλήξουν σε συμφωνίες και να επηρεάσουν την παγκόσμια πολιτική.

Οι πόλεις σχηματίζουν δίκτυα, διεξάγουν διάλογο με τις άλλες πόλεις, διευκολύνουν τη δημόσια διπλωματία, ανταλλάσσουν βέλτιστες πρακτικές και ενθαρρύνουν τη συνεργασία

μεταξύ διεθνών ιδιωτικών και δημόσιων φορέων. Το υπουργείο Εξωτερικών θα μπορούσε να αξιοποιήσει αυτήν την εξουσία για να ενισχύσει περαιτέρω την αμερικανική διπλωματία, την παγκόσμια εικόνα και επιρροή.

Όπως το θέτει ο Ivo H. Daalder, πρώην πρεσβευτής των ΗΠΑ στο ΝΑΤΟ (2009-13), οι πόλεις παίζουν σημαντικό ρόλο στην «αντιμετώπιση των πολλών παγκόσμιων προκλήσεων που τα έθνη μας και άλλοι πρέπει να αντιμετωπίσουμε, από την κλιματική αλλαγή και την ασφάλεια στον κυβερνοχώρο μέχρι την τρομοκρατία και τις πανδημίες… Ο νόμος περί διπλωματίας των πόλεων και των πολιτειών αναγνωρίζει αυτή τη νέα πραγματικότητα και προτείνει τρόπους με τους οποίους το υπουργείο Εξωτερικών μπορεί να ενισχύσει και να επισημοποιήσει τη σύνδεσή του με τις πόλεις και τις πολιτείες των ΗΠΑ προκειμένου να προωθήσει τα διπλωματικά συμφέροντα και την εμπλοκή της Αμερικής».

Υπογραμμίζει περαιτέρω ότι είναι επίκαιρη και κρίσιμη η «κατανόηση και προώθηση του κρίσιμου ρόλου της υποεθνικής διπλωματίας».

Η Αμερικανική Συμβουλευτική Επιτροπή για τη Δημόσια Διπλωματία, που δημιουργήθηκε από το Κογκρέσο πριν από δεκαετίες, ζητά από τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής να δώσουν ιδιαίτερη προσοχή στην αυξανόμενη παγκόσμια επιρροή των πόλεων, μια έννοια που γενικά αναφέρεται ως διπλωματία των πόλεων. Η διπλωματία των πόλεων ταιριάζουν ιδιαίτερα με τα πολυάριθμα προγράμματα και πρωτοβουλίες του υπουργείου Εξωτερικών για την ενίσχυση της εθνικής ασφάλειας και ευημερίας των Αμερικανών πολιτών μέσω μη καταναγκαστικών μεθόδων κρατικής πολιτικής, όπως η δημόσια διπλωματία.

Οι δήμαρχοι των ΗΠΑ αντιμετωπίζονται παγκοσμίως από τους συμμάχους των ΗΠΑ ως «αναγκαίοι για να διατηρηθεί η στήριξη, μεταξύ άλλων, για το ελεύθερο εμπόριο, τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις πρωτοβουλίες για την κλιματική αλλαγή. Αλλά πώς μπορεί το υπουργείο Εξωτερικών να ενσωματώσει την διπλωματία των πόλεων ως μηχανισμό προώθησης των παγκόσμιων συμφερόντων των Αμερικανών πολιτών;

Αρκετοί τοπικοί αξιωματούχοι, όπως η αναπληρώτρια δήμαρχος Διεθνών Υποθέσεων του Λος Άντζελες Nina Lucine Hachigian, έχουν δείξει ενδιαφέρον για τη διπλωματία της πόλης και των πολιτειών.

Μάλιστα, τρεις πόλεις των ΗΠΑ – το Λος Άντζελες, η Ατλάντα και η Νέα Υόρκη – έχουν δημιουργήσει Γραφείο Διεθνών Υποθέσεων για τη διεξαγωγή διπλωματίας της πόλης, αποδεικνύοντας ότι υπάρχει πρόθεση.

Πέρα από αυτές τις τρεις, περισσότερες πόλεις των ΗΠΑ όπως η Σαρλότ και το Σαν Αντόνιο έχουν δείξει ενδιαφέρον για τη διεξαγωγή διπλωματίας των πόλεων, προσλαμβάνοντας αξιωματούχους που κατανοούν και σχεδιάζουν τις παγκόσμιες υποθέσεις της πόλης και συμμετέχοντας σε εθνικές εκδηλώσεις όπως η Σύνοδος Κορυφής Διπλωματίας των ΗΠΑ στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνια. Ωστόσο, οι ομοσπονδιακές πολιτικές δεν έχουν ακολουθήσει το ρυθμό.

Η υιοθέτηση και η ενίσχυση της διπλωματίας των πόλεων δε σημαίνει υπονόμευση της διπλωματίας από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση και μέσω του υπουργείου Εξωτερικών. Αντίθετα, αυτό θα μπορούσε να είναι η αρχή της στρατηγικής ανάθεσης διπλωματικών καθηκόντων και ευθυνών στις τοπικές κυβερνήσεις για να αναλαμβάνουν διεξοδικά διεθνείς υποθέσεις σε έναν παγκοσμιοποιημένο, γρήγορο και υπερσυνδεδεμένο κόσμο.

Μια έκθεση από το Κέντρο USC για τη Δημόσια Διπλωματία αποκαλύπτει ότι οι πόλεις που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της πρακτικής είναι συχνά μεγάλες «παγκόσμιες» πόλεις. Πολιτικές όπως αυτές που προτείνονται στον νόμο για τη διπλωματία των πόλεων και των πολιτειών, την οποία επικαλείται ο Daalder, διασφαλίζουν ότι η υποστήριξη και η εποπτεία του υπουργείου Εξωτερικών θα μπορούσε να δώσει τη δυνατότητα σε μικρότερες πόλεις σε ολόκληρη τη χώρα να συμμετάσχουν στη διπλωματία των πόλεων, ανεξάρτητα από το μέγεθος, τους πόρους και τον πολιτικό τους προσανατολισμό. Αυτό θα μπορούσε να δημιουργήσει περισσότερες ευκαιρίες για την επιδίωξη διεθνώς των παγκόσμιων συμφερόντων των τοπικών κοινοτήτων στις Ηνωμένες Πολιτείες, όχι παρά την ομοσπονδιακή κυβέρνηση, αλλά με την υποστήριξη του υπουργείου Εξωτερικών.

Πιο ευέλικτη ανταπόκριση

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι πόλεις και οι τοπικές κυβερνήσεις, εξαιτίας των δικτύων τους και της δύναμής τους στην υλοποίηση, έχουν αποδειχθεί πιο ευέλικτες από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση στην ανταπόκρισή τους σε ορισμένες παγκόσμιες προκλήσεις όπως η κλιματική αλλαγή ή οι πανδημίες. Αυτό θα μπορούσε να δώσει στις τοπικές κυβερνήσεις αυξημένη αξιοπιστία. Επιπλέον, παρόλο που οι μη κρατικοί φορείς όπως οι εταιρείες-κολοσσοί της τεχνολογίας έχουν όλο και μεγαλύτερη επιρροή σε παγκόσμιο επίπεδο, εξακολουθούν να στερούνται της εξουσίας και τη νομιμοποίησης που έχουν οι κυβερνήσεις.

Ο Peter Van Ham, στο βιβλίο του «Κοινωνική Εξουσία στη Διεθνή Πολιτική», αποκαλεί τις τοπικές κυβερνήσεις ως την «ενδιάμεση δύναμη», διότι αφενός είναι βαθιά συνδεδεμένες με το κοινό και τις τοπικές κοινότητες, γεγονός που τους δίνει αξιοπιστία, και αφετέρου ανήκουν σε ένα μεγαλύτερο κυβερνητικό σύστημα, το οποίο τους δίνει νομιμότητα. Αυτές οι ενδιάμεσες εξουσίες, όπως είπε, θα μπορούσαν να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στην κρατική διακυβέρνηση και τη διπλωματία στον 21ο αιώνα.

Εν τέλει, σε όρους «μαλακής» ισχύος μιας χώρας και παγκόσμιας επιρροής, οι πόλεις διαδραματίζουν έναν στρατηγικό ρόλο ο οποίος έχει και ιστορικό προηγούμενο. Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, τα brands των πόλεων χρησιμοποιήθηκαν για να ενισχύσουν την εικόνα των ΗΠΑ στο εξωτερικό και να επεκτείνουν τη μαλακή δύναμή τους. Το πρόγραμμα Sister Cities αποτελεί παραδοσιακό παράδειγμα αναγνώρισης του ρόλου των πόλεων στις παγκόσμιες υποθέσεις. Σήμερα, το πρόγραμμα Sister Cities δεν αποτελεί παρά μια μικρή συνιστώσα του τι κάνουν οι πόλεις για να διεκδικήσουν τον παγκόσμιο ρόλο τους.

Οι πόλεις συνεργάζονται με παγκόσμιους και τοπικούς παράγοντες και τους εμπλέκουν σε ένα ευρύ φάσμα πολιτικών, διευκολύνοντας το διάλογο, τη δημόσια διπλωματία, τη λήψη και διάδοση ενημερωτικών πληροφοριών, τη διαπραγμάτευση συμφωνιών, την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του περιβάλλοντος, τη διευθέτηση συγκρούσεων, τη διατήρηση της ειρήνης και τον καθορισμό της ατζέντας. Οι πόλεις μπορεί να το κάνουν εδώ και χρόνια, αλλά η ταχύτητα και η φύση των πολιτικών αναγκών θα απαιτούσε από τα έθνη-κράτη να ενεργήσουν πιο στρατηγικά για να παραμείνουν επίκαιρα και επιδραστικά σε μια παγκοσμιοποιημένη κοινωνία μέσω των πόλεων τους. Η ύπαρξη ενός ισχυρού κυβερνητικού συστήματος αφιερωμένου σε τέτοιου είδους καθήκοντα μπορεί να είναι ζωτικής σημασίας.

Το κείμενο δημοσιεύθηκε στο world economic forum.org, σε συνεργασία με τη RAND Corporation

The post Ο ενισχυμένος ρόλος των πόλεων στη διεθνή διπλωματία appeared first on mononews.