Τρία χρόνια απαξίωσης της Αμυντικής Βιομηχανίας- Γιώργος Μπαλάφας

Του Γιώργου Μπαλάφα*

Η κυβέρνηση της ΝΔ έχει προχωρήσει σε ένα εξοπλιστικό πρόγραμμα για τις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις πάνω από 14 δισ. Ευρώ χωρίς να υπολογίζουμε την αγορά F-35. Πόσα από αυτά τα χρήματα επενδύθηκαν στην εγχώρια αμυντική βιομηχανία; Πόσα από αυτά τα χρήματα επέστρεψαν στην χώρα μας μέσω έργων, μεταφοράς τεχνογνωσίας, επενδύσεων, στήριξης της δημόσιας αλλά και ιδιωτικής αμυντικής βιομηχανίας; Όταν αγοράζεις αμυντικές προμήθειες και μάλιστα σε τέτοια οικονομικά μεγέθη απαιτείς βιομηχανικές επιστροφές στη χώρα. 

Αυτό μπορεί να πραγματοποιηθεί με διάφορους τρόπους.

Οι ελληνικές εταιρείες αμυντικού υλικού έχουν την τεχνογνωσία αλλά και την δυνατότητα είτε να αναλάβουν υποκατασκευαστικό έργο στα προγράμματα που τρέχουν είτε να συμμετέχουν ακόμα και ως συμπαραγωγοί. Είναι αδιανόητο να μην συμμετέχουν στα προγράμματα follow on support, την εν συνεχεία υποστήριξη δηλαδή, των συστημάτων που αγοράζουμε για τον στρατό, το ναυτικό και την αεροπορία.                  

Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία είναι ένα σημείο καμπής στην Ευρωπαϊκή ιστορία. Μετά την 24η Φεβρουαρίου 2022 τίποτα δεν είναι ίδιο. Ο Όλαφ Σόλτς μιλώντας στην γερμανική βουλή ανακοίνωσε εξοπλιστικό πρόγραμμα ύψους 100 δισ. ευρώ για τις ένοπλες δυνάμεις της Γερμανίας που για πρώτη φορά θα ξεπεράσουν το 2% του ΑΕΠ. O Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν εγκαινιάζοντας τη διεθνή έκθεση για την άμυνα και την ασφάλεια Eurosatory στο Παρίσι πριν λίγες ημέρες, ζήτησε να ενισχυθεί η ευρωπαϊκή αμυντική βιομηχανία. Στην ομιλία του μάλιστα τόνισε πως «Δεν θα προχωρήσουμε μπροστά επαναλαμβάνοντας τα λάθη του παρελθόντος, το να δαπανάμε μεγάλα ποσά για να αγοράζουμε από αλλού δεν είναι καλή ιδέα». 

Στην Ευρώπη λοιπόν έχει ανοίξει η κουβέντα για ευρωπαϊκά αμυντικά προγράμματα. Δεν μπορούν οι ελληνικές εταιρείες να μην συμμετέχουν. Αν και τα ευρωπαϊκά προγράμματα αρχικά αφορούν έρευνα και ανάπτυξη προγραμμάτων και συστημάτων είναι σημαντικό να είμαστε συμμέτοχοι και στην ανάπτυξη αλλά κυρίως και στην μετέπειτα κατασκευή. Αυτό βέβαια χρειάζεται έναν στρατηγικό σχεδιασμό, χρόνο αλλά και επενδύσεις. 

Αντί για όλα τα παραπάνω τι βλέπουμε από την κυβέρνηση της ΝΔ; Καμία συμμετοχή στα Rafale, στις φρεγάτες, στο κέντρο εκπαίδευσης στην Καλαμάτα ακόμα και προγράμματα που ήδη έτρεχαν από την ΕΑΒ καταλήγουν σε ξένες εταιρείες. Ασφαλώς δε θα υπάρχει καμία σύνδεση με την ελληνική αμυντική βιομηχανία και στην αγορά των F-35. Απαξίωση των κρατικών αμυντικών βιομηχανιών, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την «μετεγκατάσταση», ουσιαστικά κλείσιμο των εργοστασίων των ΕΑΣ στον Υμηττό, και απώλεια παραγωγής πυρομαχικών και πυραυλικών συστημάτων από τη χώρα μας, όταν μάλιστα η γειτονική μας χώρα, μας απειλεί ευθέως με πόλεμο. 

Είναι χαρακτηριστικό πως στην έκθεση Eurosatory που πραγματοποιήθηκε στο Παρίσι η χώρα μας είχε 11 συμμετοχές, χωρίς μάλιστα να είναι μεταξύ αυτών τα ΕΑΣ και η ΕΑΒ ενώ η Τουρκία συμμετείχε με 38 εταιρείες. Δεν μπορούμε να είμαστε μόνο πελάτες των μεγάλων αμυντικών βιομηχανιών, δεν μπορούμε να στηρίζουμε τις θέσεις εργασίας στην Γαλλία, όπως είπε η Γαλλίδα Υπουργός Άμυνας, όταν εδώ κλείνουμε τα ναυπηγεία και τα εργοστάσια, δεν μπορούμε να μένουμε πίσω στις τεχνολογικές εξελίξεις και να δημιουργούμε τις αυριανές μας εξαρτήσεις. 

Η Ελλάδα οφείλει να διαμορφώσει το δικό της εθνικό σχέδιο που δεν είναι άλλο από την κάλυψη των εξοπλιστικών της αναγκών σε τέτοιο ποσοστό από την εγχώρια αμυντική βιομηχανία που να μην δημιουργεί εξαρτήσεις από ξένες εταιρείες, ένα σχέδιο που θα αντιστρέψει το brain drain και θα δημιουργήσει θέσεις εργασίας στη χώρα, θα επενδύσει στις νέες τεχνολογίες όπως την τεχνητή νοημοσύνη. Πρέπει όμως να είναι καθαρό. Δεν επενδύουμε στην εγχώρια αμυντική βιομηχανία μόνο για τους παραπάνω λόγους αλλά κυρίως γιατί η ελληνική δημόσια και ιδιωτική αμυντική βιομηχανία είναι στρατηγικοί εταίροι για την άμυνα και ασφάλεια της χώρας.

The post Τρία χρόνια απαξίωσης της Αμυντικής Βιομηχανίας- Γιώργος Μπαλάφας appeared first on Militaire.gr.