Πόλεμος και Οικονομία

Γράφει ο

Βασίλης Κουμπάκης

Η Ευρώπη βρίσκεται ήδη ένα χρόνο σε πόλεμο που διεξάγεται στο έδαφος της Ουκρανίας με  μετέχοντες στις εχθροπραξίες να είναι φαινομενικά μόνο η Ρωσία με τις αποσχισθείσες δημοκρατίες του Ντονέτσκ και του Λουγάνσκ και η Ουκρανία από την άλλη πλευρά. Μετά από ενός χρόνου καταστροφές, την Τρίτη 6–6–2023 στον πόλεμο προστέθηκε και η καταστροφή του φράγματος Νόβα Κακχόβκα, μία μεγάλη περιβαλλοντική καταστροφή της περιοχής, πλημυρίζοντας χιλιάδες στρέμματα γης, πόλεις και χωριά στις δύο

όχθες του Δνείπερου ποταμού. Η βορειοδυτική όχθη του Δνείπερου σε εκείνη τη περιοχή κατέχεται από τις δυνάμεις της Ουκρανίας και η νοτιοανατολική όχθη από τις δυνάμεις της Ρωσίας. Τώρα οι αντιμαχόμενες πλευρές αλληλοκατηγορούνται για το ποιος προκάλεσε τη καταστροφή του φράγματος με τη γέφυρα της, χωρίς να έχει γίνει γνωστός έως σήμερα ο δράστης.

Για να βγει κάποιο λογικό συμπέρασμα θα επιχειρηθεί να βρεθεί ‘’ποιος ωφελείται’’ από την κατάρρευση του φράγματος και γι’ αυτό στρέφεται η έρευνα στην πλούσια ιστορία της περιοχής να δώσει τις απαντήσεις. Στην περιοχή δεν διεξάγονται για πρώτη φορά πολεμικές επιχειρήσεις, στον Β’ παγκόσμιο πόλεμο σε αυτά τα εδάφη έγιναν μεγάλες μάχες όπως και στον Α’ παγκόσμιο πόλεμο. Ο Β’ παγκόσμιος πόλεμος τελείωσε με φαινομενικό νικητή την Σοβιετική Ένωση επί της Γερμανίας στην οποία τα Σοβιετικά (Ρωσικά) στρατεύματα μπήκαν στο Βερολίνο και επιβάλανε την άνευ όρων παράδοση της στις 9-5-1945. Η ηττημένη τότε Γερμανία σήμερα έχει τον έλεγχο της Ευρωπαϊκής οικονομίας και όχι μόνο, ενώ η νικήτρια Σοβιετική Ένωση διαλύθηκε πριν το τέλος του 20ου αιώνα στα σοβιετικά κρατίδια τα οποία η ίδια είχε δημιουργήσει, όπως είναι και η Ουκρανία.

Το πως γίνεται ο ηττημένος του πολέμου να βγει τελικά κερδισμένος και ο νικητής να διαπιστώνει ότι είναι ο χαμένος της υπόθεσης του Β’ Παγκοσμίου πολέμου είναι θέμα συνδεμένο με το ποιος προκάλεσε την καταστροφή στο φράγμα. Στους πολέμους εκτός τους μαχητές σημαντικός παράγοντας είναι ο οπλισμός τους, κατασκευής εταιριών των εμπόλεμων. Στον Β’ παγκόσμιο πόλεμο τα γερμανικά οπλικά συστήματα δεν αποδείξανε την ανωτερότητά τους, όπως πίστευαν οι Γερμανοί, αλλά το αντίθετο. Τα γερμανικά άρματα μάχης, (Panzer, Tiger κλπ) αποδείξανε ότι δεν μπορούν να λειτουργήσουν στις λάσπες της Ουκρανίας με το μεγάλο βάρος και υψηλή πίεση επί της επιφάνεια γης που πατούν, αντίθετα από τα ελαφρύτερα ρωσικά άρματα κατασκευασμένα για το έδαφος στο οποίο επιχειρούν. Το ίδιο συμβαίνει και σήμερα με τα άρματα Leopard που κολλήσανε πάλι στις λάσπες τις Ουκρανίας αποδεικνύοντας την χαμηλή τεχνολογική στάθμη τους στις απαιτήσεις του πολέμου, διότι όπως φαίνεται οι γερμανοί δεν διδάχτηκαν από τα λάθη τους ή σωστότερα, δεν ήθελαν να διδαχτούν. Το ίδιο διαπιστώνεται και στα όπλα προέλευσης ΗΠΑ, Βρετανία και Γαλλία που αποτυγχάνουν σήμερα στην πολεμική σύγκρουση της Ουκρανίας.

Η διαφορά στον τρόπο σκέψεις των κατασκευαστών (γερμανών, αμερικανών, γάλλων βρετανών και ρώσων) δεν βρίσκεται στην νοημοσύνη τους αλλά στον σκοπό που έχουν οι κατασκευαστές των οπλικών συστημάτων τους. Η Γερμανία ηττήθηκε στρατιωτικά στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο όμως οι επιχειρήσεις της βγήκαν κερδισμένες από αυτόν. Τα χρήματα για τα όπλα που παρήγαγαν αυτές είχαν πληρωθεί από το Γερμανικό κράτος πριν αυτά τα όπλα μπούνε στην μάχη. Στο τέλος του πολέμου δεν επιβλήθηκαν οικονομικές αποζημιώσεις στην ηττημένη Γερμανία, διότι εάν είχαν επιβληθεί πολεμικές αποζημιώσεις θα έπρεπε να πληρώσουν και οι εταιρίες Opel της General Motors Ford, General Electric, Standard Oil, IBM, ΙΤΤ, Bank Chase Manhattan και άλλες αμερικανικών συμφερόντων εταιρίες, δραστηριοποιημένες στην Γερμανία πριν και κατά τον πόλεμο. Η δυτική διεθνής κοινότητα κατέληξε στις 27 Φεβρουαρίου 1953 στην γνωστή συμφωνία του Λονδίνου με την οποία ρυθμίζονταν (χαρίζονταν) τα χρέη της Γερμανίας αναλαμβάνοντας η τελευταία να πληρώσει μόνο το 37,4% των προπολεμικών και πολεμικών χρεών της σε γερμανικά μάρκα. Πολιτική που είναι για την διεύρυνση των εξαγωγών προς τους πιστωτές της μεταξύ των οποίων και η καταστραμμένη από τον πόλεμο Ελλάδα. Τις καταστροφές στην Ελλάδα την περίοδο της κατοχής, όχι μόνο το κατοχικό δάνειο, της πλήρωσε όλες ο έλληνας πολίτης.

Την ίδια εποχή ο νικητής του πολέμου η Σοβιετική Ένωση με τις μεγαλύτερες ανθρώπινες απώλειες περίπου στα 25 εκατομμύρια πολίτες (μαχητές και άμαχοι) και κατεστραμμένες υποδομές από την μανία των υποχωρούντων γερμανικών στρατευμάτων, ανόρθωσε την οικονομία της στις συνθήκες του ψυχρού πολέμου (με στραγγαλισμένες τις δυνατότητες εξαγωγών) που επιβάλλανε οι πρώην σύμμαχοι της στον πόλεμο. Οι εταιρίες της κατασκευής οπλικών συστημάτων, όλες κρατικών συμφερόντων, συμμετείχαν στην ανόρθωση της καταστραμμένης από τον πόλεμο οικονομίας της, όπως όλες οι υπόλοιπες της χώρας τους.        

Ο Πλάτων λέει ότι ‘’Δια την των χρημάτων κτήσιν πάντες οι πόλεμοι γίγνονται ‘’. Ο μεγάλος φιλόσοφος το έχει πει πριν χιλιάδες χρόνια ότι οι πόλεμοι γίνονται για την απόκτηση χρημάτων και όχι για την απόκτηση εδαφών ή υπηκόων, όπως εσφαλμένα πιστεύουν πολύ. Εάν αποκτηθούν τα απαιτούμενα χρήματα (τα κέρδη από τις πολεμικές επιχειρήσεις) τότε δεν πειράζει και να χαθεί στρατιωτικά ο πόλεμος ή ποιο ψυχρά ‘’δεν πειράζει να χαθούν ανθρώπινες ζωές και εδάφη’’.

Εάν ρέουν τα χρήματα στα χρηματοκιβώτια των εταιριών ποιος ο λόγος να σταματήσει ο πόλεμος; Τα όπλα πριν χρησιμοποιηθούν ήδη έχουν ολοκληρώσει την αποστολή τους, που είναι να πουληθούν και να μπουν τα κέρδη στο λογαριασμό τραπέζης της αντίστοιχης εταιρίας. Το ότι σκοτώνονται άνθρωποι, μαχητές και άμαχοι, δεν είναι πρόβλημα για τις  εταιρίες. Οι εταιρίες οπλικών συστημάτων δεν στενοχωριόταν όταν σκοτώνονταν ομοεθνής τους, (παραδείγματα στους πολέμους του Βιετνάμ, Αφγανιστάν κλπ) άρα δεν τους πειράζει που σκοτώνονται Ουκρανοί και Ρώσοι. Εάν τελειώσει γρήγορα ο πόλεμος στην Ουκρανία με νίκη της Ρωσίας (όπως φαίνεται αναπόφευκτο) τότε θα σταματήσουν οι εισροές χρημάτων στις εταιρίες οπλικών συστημάτων τις ΗΠΑ, Βρετανία, Γερμανία, Γαλλία κλπ ενώ ήδη έχει ξεκινήσει το πάρτι τους. Γι΄ αυτό φροντίζουν τη συνέχιση του ή προετοιμάζεται νέα εστία όπως στο Κοσσυφοπέδιο με την Σερβία, που είναι και ευκολότερος αντίπαλος από την Ρωσία.

Η πολεμική ιστορία της περιοχής λέει ότι κατά την οπισθοχώρηση των γερμανικών στρατευμάτων στο τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου από τα εδάφη της Σοβιετικής Ένωσης, στην σημερινή Ουκρανία, ειδικά διαμορφωμένα τρένα καταστρέφανε τις τραβέρσες από τις σιδηροδρομικές γραμμές τους, και όχι μόνο, ώστε να προκληθεί μεγάλη καταστροφή με υψηλό κόστος αποκατάστασης, (στην Ελλάδα πήραν τις ατμομηχανές με τα βαγόνια τους και ανατίναξαν βασικές υποδομές όπως λιμάνια). Έτσι στην μετέπειτα ειρηνική περίοδο ανοικοδόμησης ο κατεστραμμένος παραμένει πίσω στον αγώνα της οικονομικής ανόρθωσης και ευημερίας ακόμα και με υψηλό ρυθμό ανάπτυξης που μπορεί να επιτύχει (όπως η Ελλάδα). Στις πολεμικές επιχειρήσεις της Ουκρανίας οι μεγάλες δολιοφθορές όπως αυτή του φράγματος δεν είναι είδηση πια. Στην αρχή του πολέμου για να μην τεθεί σε λειτουργία ο βόρειος αγωγός φυσικού αερίου και πουλιέται φυσικό αέριο στην Γερμανία αυτός ανατινάχτηκε με συνέπεια να μπορεί πια να πουλιέται το ακριβό αμερικανικό LNG στην Ευρώπη (το γνωρίζουμε όλοι μας από τους υψηλούς λογαριασμούς του φυσικού αερίου).

Μετά την έναρξη των πολεμικών επιχειρήσεων στην Ουκρανία έγιναν και φανερά τα σοβαρά οικονομικά προβλήματα που έχει η μεγαλύτερη οικονομία του πλανήτη, η ΗΠΑ, με χρέως πάνω από 31,4 τρισεκατομμύρια δολάρια στους πιστωτές της. Όριο που είχε θέση η ίδια στο εαυτό της και ξεπεράστηκε τον Ιανουάριο του 2023. Ευτυχώς τέλος Μαϊου, 31-5-2023 βρέθηκε η νομική λύση παράκαμψης του ορίου των 31 τρισεκατομμυρίων, μέχρι το 2025 ώστε να δανείζεται παραπάνω η φαινομενικά μεγαλύτερη οικονομία του πλανήτη. Τα οικονομικά προβλήματα της ΗΠΑ δεν εμφανίστηκαν ξαφνικά, ήταν γνωστά στους κυβερνόντες της μεγάλης αυτής χώρας. Όμως οικονομικές δραστηριότητες με σημαντικά αποτελέσματα (κέρδη) η ΗΠΑ πια δεν διαθέτει, δεν εξάγει πια τίποτα το σημαντικό εκτός από όπλα. Άρα η όποια δυνατότητα ανόρθωσης της οικονομίας της ΗΠΑ και δυνατότητα αποπληρωμής του χρέους της περνά αναγκαστικά από τις βιομηχανίες οπλικών συστημάτων που με τι πολεμικές επιχειρήσεις στην Ουκρανία έπιασαν ξανά δουλειά. Όμοιο είναι το οικονομικό κλίμα στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, της οποίας η βιομηχανία οπλικών συστημάτων εξασφάλισε δέσμευση για πώληση όπλων και πολεμοφοδίων της τάξης των 100 δισεκατομμυρίων Ευρώ (γιατί να πληρώσουν πολεμικές επανορθώσεις στην Ελλάδα αφού μπορεί να τα φάνε μόνοι τα χρήματα;). Εάν λήξουν οι πολεμικές επιχειρήσεις στην Ουκρανία και δεν ανοίξει άλλο θερμό μέτωπο π.χ. Κόσσοβο – Σερβία, Τουρκία – Ελλάδα, κλπ, πού θα βρεθούν χρήματα για αποπληρωμή των χρεών της ΗΠΑ, Βρετανία και Γερμανία;

Σχετικά εύκολα βγαίνει το συμπέρασμα ποιος ωφελείται από την ανατίναξη του φράγματος.

Την ανοικοδόμηση της βορειοδυτικής όχθης του Δνείπερου όπως και όλης της Ουκρανία έχει αναλάβει η αμερικάνικη εταιρία BlackRock (όχι αφιλοκερδώς) σύμφωνα με τη σύμβαση που υπέγραψε ο πρόεδρος της Ουκρανίας Ζελένσκι στις 6-5-2023. Ενώ η ανοικοδόμηση της νοτιοανατολικής όχθης του Δνείπερου όπως και τις καταστροφές στις περιοχές τις αποσχισθείσες δημοκρατίες Ντονέτσκ και Λουγάνσκ θα αναλάβουν οι ίδιες τους μαζί με την Ρωσία. Η υπογραφή του Ζελένσκι μπήκε εύκολα στην άνω συμφωνία, ενώ στο προσύμφωνο για την κατάπαυση του πυρός τον Μάρτιο του 2022 μεταξύ των αντιπροσωπιών της Ουκρανίας και της Ρωσίας η υπογραφή Ζελένσκι δεν μπήκε, παρά την απόσυρση των Ρωσικών δυνάμεων από την περιοχή του Κιέβου, δέσμευση της Ρωσίας από το προσύμφωνο.   

‘’Δια την των χρημάτων κτήσιν πάντες οι πόλεμοι γίγνονται .‘’ Πλάτων.

Κουμπάκης Βασίλης

The post Πόλεμος και Οικονομία appeared first on Militaire.gr.