Ο τετραπλός κατάσκοπος, μια μυστηριώδης φιγούρα της κατοχής

Γράφει ο Δημήτρης Σταυρόπουλος

Ο Joseph Joanovici (επίσης Ioinovici ή Joinovici , 1905 – 1965), είναι μια άγνωστη και αμφιλεγόμενη προσωπικότητα της κατοχής και σίγουρα, μια μοναδική περίπτωση στον αθέατο, μυστικό και δαιδαλώδη κόσμο της παγκόσμιας κατασκοπείας!

Κανείς δεν ξέρει μέχρι σήμερα, για ποιον «δούλευε», ποια συμφέροντα εξυπηρετούσε, από ποιους έπαιρνε εντολές, ποιους κατέδιδε, ποια ήταν η ιδεολογία του, ακόμα και η πατρίδα του…

Ήταν κυριολεκτικά «φάντασμα»!

Έχει αποδειχθεί ότι ήταν… τετραπλός κατάσκοπος, αλλά «έπαιξε» και με το Ισραήλ, αλλά και με την

Η ιστορία του στα μαύρα χρόνια της Κατοχής, συναρπαστική άλλα εντελώς άγνωστη…

Ας την πάρουμε από την αρχή.

Έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον!

ΠΡΑΚΤΟΡΑΣ ΣΕ ΤΕΣΣΕΡΑ ΤΑΜΠΛΩ!

Ήταν Γάλλος έμπορος παλιοσίδερων που προμήθευε τη Ναζιστική Γερμανία και χρηματοδότησε τη Γαλλική Αντίσταση με τα έσοδα κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής της Γαλλίας στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο .

Έκανε μια περιουσία στα τέσσερα χρόνια της κατοχής, και την ξόδεψε διασκεδάζοντας υψηλόβαθμους αξιωματούχους.

Πούλησε στους Γερμανούς μέταλλο, δωροδόκησε ναζιστές αξιωματικούς, χρηματοδότησε την Αντίσταση και μπορεί επίσης να έδωσε πληροφορίες στη σοβιετική υπηρεσία πληροφοριών.

Ο Joseph Joanovici γεννήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 1905 στο Κισινάου , τότε μέρος της Ρωσικής Αυτοκρατορίας , τώρα πρωτεύουσα της Μολδαβίας.

Αν και ήταν αναλφάβητος, και θα παρέμενε έτσι μέχρι το τέλος της ζωής του, ο Joanovici ήταν ικανός να διευθύνει μια επιχείρηση με επιτυχία.

Άρχισε να προμηθεύει το ναζιστικό καθεστώς με μέταλλο, που τον έκανε εκατομμυριούχο.

Σύμφωνα με διάφορες πηγές, ανέπτυξε επίσης στενούς δεσμούς με τη γαλλική μαφία .

Παρά τον αναλφαβητισμό του, μέσω της σκληρής δουλειάς και της ευγένειας, έγινε Monsieur Joseph , γνωστός έμπορος παλιοσίδερων στο προάστιο Clichy του Παρισιού.

Όταν ξέσπασε ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος , ο Joanovici κατάλαβε ότι ως Εβραίος θα χρειαζόταν προστασία και ότι οι Γερμανοί θα χρειάζονταν πηγές για μέταλλο. Άρχισε να το παραδίδει στο πρακτορείο αγορών της Abwehr στο ξενοδοχείο Lutetia .

Ο Joanovici συνεργάστηκε με τη ναζιστική Γερμανία, ενώ υποστήριξε και την Αντίσταση.

Το 1941 συνελήφθη από τις γερμανικές αρχές για πώληση ελαττωματικών υλικών στη ναζιστική εταιρεία WIFO .

Στη μεταπολεμική δίκη του, χαρακτήρισε αυτή και άλλες συναλλαγές ως πράξεις δολιοφθοράς εν καιρώ πολέμου κατά των Γερμανών.

Πέρασε αρκετούς μήνες σε αιχμαλωσία πριν καταφέρει να δωροδοκήσει την απελευθέρωσή του.

Ο Joanovici χρησιμοποίησε την περιουσία του και τα προνόμια που απολάμβανε ως συνεργάτης της Γκεστάπο για να υποστηρίξει την Αντίσταση με διάφορους τρόπους, δωροδοκώντας Γερμανούς αξιωματούχους για την απελευθέρωση ορισμένων πιθανών θυμάτων απέλασης και χρησιμοποιώντας τα χαρτιά του για ασφαλή διέλευση για να μεταφέρει όπλα σε μέλη της Αντίστασης στο Παρίσι. . Επιπλέον, έχουν διατυπωθεί αξιόπιστοι ισχυρισμοί ότι ήταν ο κύριος χρηματοδότης της εξέγερσης που οδήγησε στην Απελευθέρωση του Παρισιού.

τον Φεβρουάριο του 1942, αποκαλύφθηκε ότι ο Joanovici χρηματοδοτούσε μια γραμμή διαφυγής του δικτύου τους που είχε λιποτάκτες και δραπέτευσαν κρατούμενους. στην Αγγλία μέσω του ανιψιού του Ivrail (ή Avraili), ο οποίος διοικούσε τη θυγατρική La Rochelle της επιχείρησής του.

Χρηματοδότησε άλλα δίκτυα της Αντίστασης όπως το «Honneur de la Police»,  καθώς και ορισμένες κομμουνιστικές ομάδες.

Ο Joanovici απέφυγε τη σύλληψη μετά τον πόλεμο και κατέθεσε εναντίον άλλων συνεργατών , με πιο αξιόλογους τον Pierre Bonny και τον Henri Lafont , ηγέτες του Carlingue.

Για χρόνια, χρηματοδοτούσε ένα δίκτυο Αντίστασης εντός της Αστυνομικής Νομαρχίας του Παρισιού , με το όνομα Honneur de la Police, και όταν τελείωσε ο πόλεμος, είχε τόσο στενές σχέσεις με την αστυνομία που είχε το δικό του γραφείο στη Νομαρχία και τιμήθηκε με το Μετάλλιο της Αντίστασης.

Εν καιρώ πολέμου, ο Roger Wybot, επικεφαλής της γαλλικής αντικατασκοπείας,  αρχισε να ζητά τη σύλληψή του.

Με τη βοήθεια υπαλλήλων της Νομαρχίας κατάφερε να αποφύγει τη σύλληψη καταφεύγοντας στην κατεχόμενη από τους Αμερικανούς ζώνη της Γερμανίας.

ΡΟΥΜΑΝΟΣ, ΣΟΒΙΕΤΙΚΟΣ Η ΕΒΡΑΙΟΣ;

Ο Joseph Joanovici επέστρεψε στη Γαλλία για να παραδοθεί στην αστυνομία.

Εστησε ένα ψεύτικο ραντεβού στο Phalsbourg στις 26 Νοεμβρίου 1947, αλλά αντ' αυτού πήγε απευθείας στην αστυνομία για να αποφύγει τη σύλληψη από το DST.

Φυλακίστηκε στις 28 Νοεμβρίου στη φυλακή La Santé και κατηγορήθηκε για οικονομική συνεργασία τον Ιούλιο του 1949, δικάστηκε και με αντιφατικά ευρήματα.

Ενώ συνεργαζόταν, όπλισε επίσης την Αντίσταση με τα έσοδα.

«Δεν ξεπούλησα στους Γερμανούς, αφού εγώ τους πλήρωνα! είπε, και επίσης «Τι υποτίθεται ότι πρέπει να κάνει κανείς ενάντια στους Γερμανούς;

Αυτό που έκανα ήταν να κάνω μια περιουσία.»

Ο Joanovici καταδικάστηκε σε πέντε χρόνια φυλάκιση, αλλά αφέθηκε ελεύθερος το 1952.

Η Γαλλία προσπάθησε να τον εκδιώξει, καθώς είχε παρουσιαστεί διαφορετικά ως Σοβιετικός ή Ρουμάνος, αλλά καμία χώρα δεν τον δεχόταν!

Λόγω του παρελθόντος του ως συνεργάτης των Ναζί, εκδιώχθηκε από το Ισραήλ, και έγινε, μαζί με τους Robert Soblen και Meyer Lansky , ένας από τους τρεις μόνο Εβραίους στους οποίους το Ισραήλ, αρνήθηκε να εφαρμόσει το Νόμο της επιστροφής , δίνοντας ισραηλινή υπηκοότητα σε όλους τους Εβραίους εντός των συνόρων του.

Ωστόσο, κρίθηκε ένοχος για οικονομική συνεργασία, για την οποία καταδικάστηκε σε πενταετή φυλάκιση, καθώς και σε δήμευση της περιουσίας του.

Τον Ιανουάριο του 1957, έφυγε από τη Γαλλία και αναζήτησε καταφύγιο στο Ισραήλ χρησιμοποιώντας ένα πλαστό διαβατήριο.

Αφού οι ισραηλινές αρχές αντιλήφθηκαν τα πλαστά του έγγραφα και τα ψευδή προσχήματα με τα οποία εισήλθε στη χώρα, η άδεια παραμονής του δεν ανανεώθηκε και αναγκάστηκε να επιστρέψει στη Γαλλία στα τέλη του 1958. Εκεί συνελήφθη για άλλη μια φορά και υποβλήθηκε σε μια δίκη, που είχε ως αποτέλεσμα να αθωωθεί από τις περισσότερες κατηγορίες και τελικά να καταδικαστεί σε φυλάκιση ενός έτους.

Φυλακίστηκε το 1958 στη φυλακή Baumettes .

Αποδυναμωμένος από μια μακρά απεργία πείνας και πάσχοντας από αρτηριοσκλήρωση, αφέθηκε ελεύθερος τον Μάιο του 1962 για ανθρωπιστικούς λόγους λόγω της υγείας του και έζησε ήσυχα στη συνέχεια στο λιτό διαμέρισμά του με δύο δωμάτια στη λεωφόρο Anatole-France στο Clichy, το οποίο φρόντιζε η πρώην του  γραμματέας και ερωμένη Lucie Schmidt.

Ζωντανό ερείπιο, πέθανε εξαθλιωμένος στις 7 Φεβρουαρίου 1965.

ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΤΙΦΑΣΕΙΣ

Οι συναλλαγές του Joanovici τόσο με τις κατοχικές γερμανικές δυνάμεις όσο και με τη γαλλική αντίσταση κατά τη διάρκεια του πολέμου οδήγησαν σε μια μικτή κληρονομιά τόσο κατά τη διάρκεια της ζωής του όσο και μετά το θάνατό του.

Τόσο οι ιστορικές όσο και οι φανταστικές απεικονίσεις του Joanovici ποικίλλουν πάρα πολύ, δημιουργώντας μια περίπλοκη μοντέρνα εικόνα την οποία ο φιλόσοφος Jeffrey Mehlman περιέγραψε ως «μια σχεδόν ανεξιχνίαστη δέσμη αντιφάσεων».

Ενώ μερικές φορές περιγράφεται ως ένας σκιερός, διεφθαρμένος και αδίστακτος επιχειρηματίας που δεν απέφυγε να συνεργαστεί με τους Ναζί, οι σχολιαστές έχουν επίσης σημειώσει τις προσπάθειές του ως μέσο επιβίωσης κάτω από το αντισημιτικό καθεστώς.

Σύμφωνα με τους Times of Israel ,

«Η πιο εκπληκτική πτυχή της ιστορίας του Joainovici είναι ότι κατάφερε να επιβιώσει από τον πόλεμο όταν πολλοί άλλοι Γάλλοι Εβραίοι κερδοσκόποι, όπως ο διαβόητος Michel (Mandel) Szkolnikoff , γνώρισαν βίαιο τέλος.

Ο Joanovici αναδύθηκε από τον πόλεμο ως ήρωας για κάποιους και προδότης των άλλων — αλλά από κάθε άποψη, πολύ ζωντανός»

Πληροφορίες

Henry Sergg (2003). Joinovici: l'empire souterrain du chiffonnier milliardaire.

«Monsieur Joseph» . Le Monde.

L'Étrange Monsieur Joseph , τηλεοπτική ταινία.

«The Joinovici Affair: The Stavisky of the Fourth Republic»

The post Ο τετραπλός κατάσκοπος, μια μυστηριώδης φιγούρα της κατοχής appeared first on Militaire.gr.