Ο Μακρόν προσπαθεί να «αναβαθμίσει» το ρόλο της Γαλλίας με όχημα την Ουκρανική κρίση

Πριν από λίγους μήνες οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες ενημέρωσαν τους συμμάχους του NATO ότι 175.000 Ρώσοι στρατιώτες είχαν συγκεντρωθεί στα σύνορα με την Ουκρανία, σε μια θέση που θα μπορούσε στα τέλη Ιανουαρίου να σημάνει την εισβολή στη χώρα. Τα τύμπανα του πολέμου ηχούν έντονα έκτοτε, ο πόλεμος δηλώσεων κορυφώνεται με την ΕΕ να είναι διστακτική και φοβική να αναλάβει διπλωματική δράση για να αποσοβήσει εμπόλεμη σύρραξη στην ήπειρό της. 

Του Γιώργου Μπαλάφα*

Η αποχώρηση της Άνγκελα Μέρκελ,

η αλλαγή στρατηγικής της νέας κυβέρνησης στο Βερολίνο αλλά και η γνωστή δυστοκία των Βρυξελλών να σχεδιάσουν μια μίνιμουμ στρατηγική στην εξωτερική πολιτική και ειδικότερα απέναντι στην ρωσική πολιτική στην Ουκρανία, αφήνουν ένα κενό ισχύος το οποίο σπεύδει να καλύψει ο Γάλλος πρόεδρος Μακρόν. Εμφορούμενος και από τις εσωτερικές ανακατατάξεις στη γαλλική πολιτική σκηνή ενόψει των προεδρικών εκλογών και των πιέσεων που δέχεται ο ίδιος από τους αντιπάλους του, ο Μακρόν αποφάσισε να κινητοποιηθεί στην υπόθεση της ουκρανικής κρίσης. 

Η έβδομη συνάντηση που είχε ο Γάλλος πρόεδρος στο Κρεμλίνο με τον Ρώσο ομόλογό του, ίσως ήταν η πιο σημαντική. Στο επίκεντρό της (όπως κι εκείνης που ακολούθησε με τον ουκρανό Πρόεδρο) ήταν το μέλλον της Ουκρανίας, της σχέσης της ΕΕ με τη Ρωσία, το ειδικό βάρος του Παρισιού στην ευρωπαϊκή σκακιέρα αλλά και ο προεκλογικός ορίζοντας του ίδιου του Μακρόν, ενόψει των προεδρικών εκλογών σε δύο μήνες – τον Απρίλιο. Πολυσήμαντη συνάντηση, τα αποτελέσματα της οποίας σε κάθε πτυχή γίνονται ήδη ορατά. Για παράδειγμα, στο εσωτερικό μέτωπο, η Δεξιά έσπευσε να προσάψει στον Μακρόν μια “καθυστερημένη” και “αναποτελεσματική” επίσκεψη. “Ορισμένες ιδέες του προέδρου Μακρόν μπορούν να βοηθήσουν να προχωρήσουμε”: τα λόγια αυτά του Προέδρου Πούτιν ήταν τα μόνα που απέσπασε ο Μακρόν από την πολύωρη συνάντησή τους.

Ο ίδιος μιλώντας σε Γάλλους δημοσιογράφους μετά και από τον συνάντηση του με τον Β. Ζελένσκι στο Κίεβο, εξήγησε ότι δεν έτρεφε ψευδαισθήσεις για τις παραχωρήσεις που θα μπορούσε να κάνει κατά τη συνάντησή τους ο Βλ. Πούτιν. Ωστόσο εξέφρασε την ικανοποίησή του για όσα, κατά τη γνώμη του, διατυπώθηκαν στην κοινή συνέντευξη Τύπου των δύο ανδρών. Όπως για παράδειγμα η δέσμευση για μη ανάληψη νέων στρατιωτικών πρωτοβουλιών, δηλαδή για το πάγωμα της στρατιωτικής παρουσίας στα σύνορα με την Ουκρανία. Μένει να αποδειχθεί…

Όπως και να έχει, η επίσκεψη Μακρόν σε Μόσχα, σε Κίεβο και στη συνέχεια στο Βερολίνο προκειμένου να λειτουργήσει «πυροσβεστικά», αναλαμβάνοντας ρόλο μεσολαβητή, είναι μια ενέργεια που μπορεί να έχει θετικά αποτελέσματα για την ΕΕ συνολικά. Θέτοντας το Παρίσι σε ρόλο δίκαιου διαπραγματευτή, ο Μακρόν εκμεταλλεύεται τη διστακτικότητα της γερμανικής κυβέρνησης να πάρει σαφή θέση στο ζήτημα. Ο Γάλλος πρόεδρος επεμβαίνει για να αποφευχθεί ο πόλεμος, να αποκομίσει  εκλογικά οφέλη, αναβαθμίζοντας το διεθνές του προφίλ και δείχνοντας πως η Γαλλία μπορεί να αναλάβει κυρίαρχο ρόλο στην Ευρώπη. 

Το ερώτημα ωστόσο παραμένει εάν θα τα καταφέρει, με ποια ανταλλάγματα θα προκύψει μια αλλαγή στάσης της ρωσικής ηγεσίας, ποια θα είναι η θέση των ΗΠΑ και συνολικά πως ένα νέο status quo θα συμβάλλει στη διασφάλιση της σταθερότητας στην περιοχή σε βάθος χρόνου. 

Είναι γεγονός ότι η ΕΕ συνολικά δεν επιθυμεί ρήξη με τη Μόσχα, κάτι που έχει εκφραστεί και δημόσια αλλά και σε διμερές επίπεδο από τα κράτη-μέλη κι αυτό καθώς υπάρχουν στενές σχέσεις πολλών κρατών με τη Ρωσία, σε πολλά επίπεδα. Εκείνο, ωστόσο, στο οποίο δεν μπορούν να δώσουν απάντηση οι ευρωπαϊκές ηγεσίες είναι στο ζήτημα του ΝΑΤΟ και της παρουσίας του σε ευρωπαϊκά κράτη που συνορεύουν με τη Ρωσία, κυρίως στις Βαλτικές χώρες. Το Κρεμλίνο εδώ και πολλά χρόνια θεωρεί την νατοϊκή παρουσία ως πράξη επιθετική από πλευράς των ΗΠΑ και ΕΕ, ζήτημα για το οποίο θα πρέπει κάποια στιγμή η ΕΕ να διαμορφώσει σαφή στάση. Την ίδια στιγμή η Γαλλίδα Υπουργός Άμυνας μιλώντας στη συνεδρίαση της επιτροπής Ασφάλειας και Άμυνας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου δήλωνε πως η φωνή της Ευρώπης πρέπει να ακουστεί και πως δεν μπορούμε σήμερα να συζητάμε για 2η Γιάλτα.

Οι τελευταίες κινήσεις από την Ουάσιγκτον δείχνουν ότι η διοίκηση Μπάιντεν είναι απρόθυμη να εμπλακεί στρατιωτικά στην Ουκρανία σε περίπτωση ρωσικής εισβολής. Αυτό δημιουργεί χώρο για την ΕΕ και τον Μακρόν στην προκειμένη περίπτωση να εμβαθύνει στα θετικά της διατήρησης των σημερινών ισορροπιών έναντι της στρατιωτικής εμπλοκής που θα κοστίσει ανθρώπινες ζωές. 

Σε κάθε περίπτωση, αυτό που πρέπει να γίνει σαφές είναι ότι εν έτει 2022 η αναζωπύρωση ψυχροπολεμικών καταστάσεων  δεν είναι μόνο αντιπαραγωγική αλλά και άκρως επικίνδυνη σε μια περίοδο μάλιστα μεγάλης υγειονομικής πίεσης. Η ΕΕ έχει ακόμη δρόμο για να διαμορφώσει μια ενιαία «γραμμή» σε θέματα εξωτερικής πολιτικής και να ωριμάσει σε αυτό το ζήτημα και πρωτοβουλίες όπως του Μακρόν, όσο κι εάν εξυπηρετούν κι άλλες καταστάσεις στα εσωτερικά της Γαλλίας, μπορούν αυτή τη στιγμή να έχουν συνολικά θετικό αποτύπωμα για την ΕΕ. 

*Ο Γιώργος Μπαλάφας είναι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και περιφερειακός σύμβουλος Βόρειου Τομέα Αττικής

The post Ο Μακρόν προσπαθεί να «αναβαθμίσει» το ρόλο της Γαλλίας με όχημα την Ουκρανική κρίση appeared first on Militaire.gr.