Ο διάσημος πολεμικός ανταποκριτής που σκοτώθηκε στην Οκινάουα

Γράφει ο Δημήτρης Σταυρόπουλος

Έρνεστ Τέιλορ Πάιλ (3 Αυγούστου 1900 – 18 Απριλίου 1945).

Είναι ο πιο διάσημος πολεμικός ανταποκριτής όλων των εποχών!

Άγνωστος ίσως στους νεώτερους, με όπλο του ένα κομμάτι χαρτί και το στυλό του, βρέθηκε σε όλα τα μέτωπα στην πρώτη γραμμή από το  1940 μέχρι το 1945, όταν δεν υπήρχε η τηλεόραση και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, και μετέφερε γλαφυρά σε όλο τον κόσμο, την φρίκη, τις νίκες, τον θάνατο και τις ανθρώπινες ιστορίες του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Του απονεμήθηκε το βραβείο Πουλιτζερ, έδωσε το όνομα του σε πανεπιστημιακές δημοσιογραφικές

Την εποχή του θανάτου του οι στήλες του εμφανίστηκαν σε 400 καθημερινές και 300 εβδομαδιαίες εφημερίδες.

Όταν πέθανε  ο Πρόεδρος Χάρι Τρούμαν είπε για τον Πάιλ:

«Κανένας άνθρωπος σε αυτόν τον πόλεμο δεν έχει πει τόσο καλά την ιστορία του Αμερικανού μαχητή όσο ήθελαν να ειπωθεί οι Αμερικανοί μαχητές.

Του αξίζει η ευγνωμοσύνη όλων των συμπατριωτών του.»

Η πρώην Πρώτη Κυρία Eleanor Roosevelt , η οποία ανέφερε συχνά τις πολεμικές αποστολές του Pyle στη στήλη της εφημερίδας της, ” My Day “, τον αποτίμησε στη στήλη της την επόμενη μέρα του θανάτου του:

«Δεν θα ξεχάσω ποτέ πόσο μου άρεσε που τον γνώρισα εδώ στο White. House πέρυσι», έγραψε, «και πόσο πολύ θαύμαζα αυτόν τον αδύναμο και σεμνό άνθρωπο που μπορούσε να αντέξει τις κακουχίες επειδή αγαπούσε τη δουλειά του και τους άντρες μας».

Σημερινοί πολεμικοί ανταποκριτές, οι βετεράνοι του Β’ Πολέμου και οι ιστορικοί εξακολουθούν να αναγνωρίζουν τις αποστολές του Pyle στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο ως «το πρότυπο το οποίο κάθε άλλος πολεμικός ανταποκριτής πρέπει να προσπαθήσει να μιμηθεί».

Όπως περιέγραψε κάποτε το περιοδικό Life για  τον Pyle και το έργο του:

«Τώρα κατέχει μια θέση στα αμερικανικά δημοσιογραφικά γράμματα που κανένας άλλος ανταποκριτής αυτού του πολέμου δεν κατάφερε.

Συνήθως αποτυγχάνουν»

ΓΙΟΣ ΑΓΡΟΤΗ

Ο Ernest “Ernie” Taylor Pyle γεννήθηκε στις 3 Αυγούστου 1900, στο αγρόκτημα Sam Elder κοντά στη Dana της Ιντιάνα , στην επαρχία Vermillion της Ιντιάνα .

Γονείς του ήταν η Maria (Taylor) και ο William Clyde Pyle.

Την εποχή της γέννησης του Pyle, ο πατέρας του ήταν ενοικιαστής αγρότης στην ιδιοκτησία Elder.

Κανένας από τους γονείς του Pyle δεν παρακολούθησε το σχολείο πέρα ​​από την όγδοη τάξη.

Γράφτηκε στο Πανεπιστήμιο της Ιντιάνα το 1919,  φιλοδοξώντας να γίνει δημοσιογράφος.

Ωστόσο, ο IU δεν πρόσφερε πτυχίο στη δημοσιογραφία εκείνη την εποχή, έτσι ο Pyle ειδικεύτηκε στα οικονομικά και παρακολούθησε όσα περισσότερα μαθήματα δημοσιογραφίας μπορούσε.

Ο Παιλ προσφέρθηκε εθελοντικά να πάει στο Λονδίνο τον Δεκέμβριο του 1940 για να καλύψει τη Μάχη της Βρετανίας. Παρακολούθησε τον γερμανικό βομβαρδισμό της πόλης και ανέφερε για την αυξανόμενη σύγκρουση στην Ευρώπη .

Οι αναμνήσεις του από τις εμπειρίες του από αυτή την περίοδο δημοσιεύτηκαν στο βιβλίο του, Ernie Pyle στην Αγγλία (1941).

Οι στήλες του εν καιρώ πολέμου συνήθως περιέγραφαν τον πόλεμο από την οπτική γωνία του απλού ανθρώπου, καθώς περιστρεφόταν μεταξύ των διαφόρων κλάδων του αμερικανικού στρατού και έγραφε από την πρώτη γραμμή.

Ο Παιλ εντάχθηκε στα αμερικανικά στρατεύματα στη Βόρεια Αφρική και την Ευρώπη (1942-44) και στο Θέατρο Ασίας-Ειρηνικού.

Στις αναφορές του για την εκστρατεία της Βόρειας Αφρικής στα τέλη του 1942 και στις αρχές του 1943, ο Pyle είπε ιστορίες από τις πρώιμες εμπειρίες του κατά τη διάρκεια του πολέμου, οι οποίες έκαναν ενδιαφέρουσα ανάγνωση για τους Αμερικανούς στις Ηνωμένες Πολιτείες.

ΠΑΡΩΝ ΣΤΗΝ ΑΠΟΒΑΣΗ ΣΤΗΝ ΝΟΡΜΑΝΔΙΑ

Ζούσε ανάμεσα στους στρατιώτες των ΗΠΑ και ήταν ελεύθερος να πάρει συνέντευξη από όποιον ήθελε.

Ως μη μάχιμος,  μπορούσε επίσης να φύγει από το μέτωπο όταν ήθελε.

Διέκοψε την αποστολή του τον Σεπτέμβριο του 1943 και τον Σεπτέμβριο του 1944 για να επιστρέψει στο σπίτι για να αναρρώσει από το άγχος της μάχης και να φροντίσει τη γυναίκα του όταν ήταν άρρωστη.

Μετά τις εκστρατείες της Βόρειας Αφρικής και της Ιταλίας , ο Πάιλ έφυγε από την Ιταλία τον Απρίλιο του 1944, μετακομίζοντας στην Αγγλία για να καλύψει τις προετοιμασίες για την απόβαση των Συμμάχων στη Νορμανδία . Ήταν μεταξύ των είκοσι οκτώ πολεμικών ανταποκριτών που επιλέχθηκαν να συνοδεύσουν τα στρατεύματα των ΗΠΑ κατά την αρχική εισβολή τον Ιούνιο του 1944. Αποβιβαστηκε με τα αμερικανικά στρατεύματα στην παραλία της Ομάχα με ένα LST.

Τον Ιούλιο του 1944, ο Pyle παραλίγο να σκοτωθεί στον τυχαίο βομβαρδισμό από τις Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ κατά την έναρξη της Επιχείρησης Cobra κοντά στο Saint-Lô στη Νορμανδία.

​​Ένα μήνα αφότου είδε την απελευθέρωση του Παρισιού τον Αύγουστο του 1944, ο Παιλ ζήτησε δημόσια συγγνώμη από τους αναγνώστες του σε μια στήλη στις 5 Σεπτεμβρίου 1944, δηλώνοντας ότι «το πνεύμα μου είναι ταλαντευόμενο και το μυαλό μου είναι μπερδεμένο» και είπε ότι αν «άκουγε έναν ακόμη πυροβολισμό ή έβλεπε έναν ακόμη νεκρό, θα έχανε το μυαλό μου».

Αργότερα είπε ότι είχε «χάσει τα ίχνη του σημείου του πολέμου» και ότι άλλες δύο εβδομάδες κάλυψης θα τον έβλεπαν στο νοσοκομείο με « πολεμική νεύρωση ».

Ένας εξουθενωμένος Pyle έγραψε ότι ήλπιζε ότι μια ανάπαυση στο σπίτι του στο Νέο Μεξικό θα αποκαταστήσει το σθένος του για να πάει «να κάνει ιππασία γύρω από τον Ειρηνικό».

ΕΙΡΗΝΙΚΟΣ ΟΚΙΝΑΟΥΑ ΘΑΝΑΤΟΣ

Απρόθυμα και κουρασμένος κατευθύνθηκε προς το θέατρο του Ειρηνικού τον Ιανουάριο του 1945 εκεί που έμελε να είναι η η τελευταία του αποστολή.

Ταξίδεψε στο αεροπλανοφόρο «USS  Cabot».

Σε περισσότερες από μία περιπτώσεις, ο Pyle διακρίθηκε ότι είχε προαισθήσεις για τον θάνατο του.

Πριν φτάσει έγραψε γράμματα στη φίλη του Πέιτζ Κάβανο, καθώς και στον θεατρικό συγγραφέα Robert E. Sherwood , προβλέποντας ότι μπορεί να μην επιζήσει από τον πόλεμο.

Στις 17 Απριλίου 1945, ο Pyle βγήκε στη στεριά με το 305ο Σύνταγμα Πεζικού του Στρατού των ΗΠΑ, 77η Μεραρχία Πεζικού , στο Ie Shima (τώρα γνωστό ως Iejima ), ένα μικρό νησί βορειοδυτικά της Οκινάουα που οι συμμαχικές δυνάμεις είχαν καταλάβει, αλλά δεν το είχαν εκκαθαρίσει πλήρως ακόμα.

Την επόμενη μέρα, αφού υποτίθεται ότι εξουδετερώθηκε η τοπική εχθρική αντίσταση, ο Pyle ταξίδευε με τζιπ με τον αντισυνταγματάρχη Joseph B. Coolidge, τον διοικητή του 305ου και τρεις επιπλέον αξιωματικούς προς το νέο διοικητήριο του Coolidge όταν το όχημα δέχθηκε πυρά από ένα ιαπωνικό πολυβόλο.

Οι άνδρες κάλυψαν αμέσως ένα κοντινό χαντάκι.

«Λίγο αργότερα ο Πάιλ και εγώ σηκωθήκαμε για να κοιτάξουμε γύρω μας», ανέφερε ο Κούλιτζ.

«Μια άλλη έκρηξη σημειώθηκε στο δρόμο πάνω από τα κεφάλια μας…

Κοίταξα τον Έρνι και είδα ότι είχε χτυπηθεί». Μια σφαίρα πολυβόλου είχε μπει στον αριστερό κρόταφο του Πάιλ ακριβώς κάτω από το κράνος του, σκοτώνοντάς τον ακαριαία.

Ο Pyle θάφτηκε φορώντας το κράνος του, μεταξύ άλλων απωλειών μάχης στο Ie Shima, μεταξύ ενός στρατιώτη πεζικού και ενός μηχανικού μάχης.

Σε φόρο τιμής στον φίλο τους, οι άνδρες της 77ης Μεραρχίας Πεζικού έστησαν ένα μνημείο που στέκεται ακόμα στον τόπο του θανάτου του.

Η επιγραφή του λέει: «Σε αυτό το σημείο η 77η Μεραρχία Πεζικού έχασε έναν φίλο, τον Έρνι Πάιλ, 18 Απριλίου 1945.»

Απηχώντας το συναίσθημα των ανδρών που υπηρετούσαν στο θέατρο του Ειρηνικού, ο στρατηγός Αϊζενχάουερ είπε:

«Οι GI στην Ευρώπη ––και αυτό σημαίνει ότι όλοι μας–– έχουμε χάσει έναν από τους καλύτερους και πιο κατανοητούς φίλους μας».

Μετά τον πόλεμο, τα λείψανα του Pyle μεταφέρθηκαν σε ένα αμερικανικό στρατιωτικό νεκροταφείο στην Οκινάουα.

Το 1949, τα λείψανά του ήταν μερικά από τα πρώτα που ενταφιάστηκαν στο Εθνικό Μνημείο του Ειρηνικού στη Χονολουλού , στο Οάχου της Χαβάης.

Οι συνάδελφοι δημοσιογράφοι επαίνεσαν τη γραφή του Pyle.

Ο Walter Morrow, συντάκτης του Rocky Mountain News , παραδέχτηκε ότι οι στήλες του  ήταν «το πιο ευρέως διαβασμένο πράγμα στην εφημερίδα».

Κατά τη διάρκεια του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου ο Pyle συνέχισε να γράφει για τις εμπειρίες του από την οπτική γωνία αυτού που ονόμασε «η όψη του σκουληκιού».

Εκτός από τη δημοσίευση των στηλών του σε εφημερίδες στις Ηνωμένες Πολιτείες, η γραφή του Pyle ήταν η μόνη γραφή από πολιτικό ανταποκριτή που δημοσιεύτηκε τακτικά στην εφημερίδα των ενόπλων δυνάμεων των ΗΠΑ, Stars and Stripes .

Πληροφοριες

David Nichols (1986). Ernie’s War: Οι καλύτερες αποστολές του Ernie Pyle για τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Ruth Padget Albright (Άνοιξη 2000). «Ο Έρνι Πάιλ στο Πανεπιστήμιο της Ιντιάνα». Ίχνη της Ιντιάνα και της Μεσοδυτικής Ιστορίας.

Eleanor Roosevelt (2017). «My Day by Eleanor Roosevelt, 19 Απριλίου 1945» . The Eleanor Roosevelt Papers Project.

Public Papers, Harry S. Truman, 1945–1953. Βιβλιοθήκη και Μουσείο Χάρι Σ. Τρούμαν. 18 Απριλίου 1945.

The post Ο διάσημος πολεμικός ανταποκριτής που σκοτώθηκε στην Οκινάουα appeared first on Militaire.gr.