«Μοίρα STRIKE,οι Έλληνες πιλότοι και τα πυρηνικά στον Άραξο»

Γράφει ο Δημήτρης Σταυρόπουλος

Την εποχή του Ψυχρού Πολέμου, υπήρχε στην Πολεμική Αεροπορία μια διαβαθμισμένη μοίρα, που είχε μια άκρως απόρρητη αποστολή.

Οι χειριστές της βρίσκονταν σε 24ωρη επιφυλακή περιμένοντας την εντολή!

Ένα κωδικοποιημένο σήμα απογείωσης.

Ευτυχώς για την ανθρωπότητα, αυτό το σήμα δεν έφτασε ποτέ στην έδρα της μοίρας στο πολεμικό αεροδρόμιο του Άραξου…

ΤΟ ΠΥΡΗΝΙΚΟ ΚΤΥΠΗΜΑ

Από την δεκαετία του 1950, καθώς κλιμακωνόταν ο Ψυχρός Πόλεμος και η SAC (Strategic Air Command) έθετε σε κίνηση

την μοναδική στην Ιστορία της Αεροπορίας επιχείρηση Chrome Dome, κατά την οποία έπρεπε να βρίσκονται στο αέρα όλο το 24ωρο, όλο το χρόνο, βομβαρδιστικά B-52 οπλισμένα με πυρηνικές βόμβες περιπολώντας ολόκληρη την υφήλιο.

 Στην Ευρώπη το ΝΑΤΟ είχε υποχρέωση να παραχωρεί αεροσκάφη των κρατών-μελών φορτωμένα με πυρηνικά κι έτοιμα για απογείωση καθημερινά.

Έτσι αγοράστηκαν και από την Ελλάδα αεροσκάφη F-104G Starfigher, τα οποία είχαν τις ανάλογες καλωδιώσεις για την μεταφορά και την πυροδότηση πυρηνικής βόμβας. 

Το σχέδιο περιλάμβανε την εκπαίδευση  πιλότων στην ρίψη ατομική βόμβας και την αποθήκευση των όπλων, τα οποία ήταν υπό τον πλήρη έλεγχο, φύλαξη και την προστασία των ΗΠΑ

Η Ελλάδα, στο πλαίσιο του συμμαχικού σχεδιασμού πυρηνικής αποτροπής, είχε την υποχρέωση να διατηρεί τις αποθήκες αυτές στην Άραξο με δυνατότητες φιλοξενίας όπλων σε περίπτωση κρίσης και μέχρι το 2001 βρίσκονταν 11 βόμβες Β 61 που απομακρύνθηκαν με μυστική επιχείρηση των ΗΠΑ προς την Ιταλία και εν συνεχεία προς άγνωστη κατεύθυνση, αν κι Ελλάδα μετά την απόσυρση του F-104G το 1992 δεν είχε πλέον δυνατότητες μεταφοράς.

Η Ελλάδα ουσιαστικά συμμετείχε λοιπόν στην πυρηνική αεροπορική δύναμη με την γνωστή μοίρα «Στράικ».

Η διαδικασία ήταν η εξής:

Κάθε μέρα ένα αεροσκάφος επιφυλακής, με φορτωμένη βόμβα ήταν μέσα σε σχεδιασμένο κύκλο στο οποίο απαγορευόταν να πλησιάσει οποιοσδήποτε και φυλάσσονταν μόνο από Αμερικανούς.

Τον κύκλο μπορούσε να περάσει ένας κάθε φορά, να κάνει την εργασία που έπρεπε, να βγει  από τον κύκλο και να μπει ο επόμενος.

Οι Αμερικάνοι είχαν του κωδικούς και μέχρι και την στιγμή της ρίψης, ώστε ακόμη κι ο πιλότος να μην μπορεί να την ενεργοποιήσει.

Στόχος φυσικά ήταν κάποια γειτονική χώρα του συμφώνου της Βαρσοβίας, κυρίως η Γιουγκοσλαβία  και η Βουλγαρία.

F-84F. ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΟΠΛΟ

Το F-84F Thunderstreak ήταν το πολυπληθέστερο μαχητικό της εποχής στις χώρες του ΝΑΤΟ, όπως είναι σήμερα το F-16 και στην Ελλάδα από τις Μοίρες τον F-84F, οι δύο ήταν χαρακτηρισμένες με τον κωδικό Strike.

Για να πάρουν τον κωδικό Strike οι Μοίρες έπρεπε να περάσουν την ειδική εκπαίδευση άφεσης το όπλου με τον ελιγμό LABS (Low Altitude Bombing System) ή HABS (High Altitude Bombing System).

H «evaluation» ήταν συνεχής και οι πιλότοι έπρεπε να πετυχαίνουν τους χρόνους και τις διαδικασίες αλλιώς οι αμερικάνοι απέσυραν αμέσως τον χαρακτηρισμό Strike, πράγμα που ήταν θέμα γοήτρου για τους πιλότους και τις Μοίρες ανάμεσα στο ΝΑΤΟ.

Το πυρηνικό F-84F είχε ειδικές καλωδιώσεις και ειδικό υπολογιστή, που είχε τοποθετηθεί στο χώρο ενός από τα πυροβόλα που αφαίρεσαν για αυτό το σκοπό.

 Οι Έλληνες μάλιστα τεχνικοί είχαν κάνει πατέντα με την οποία σε περίπτωση ανάγκης πχ συμβατικό πόλεμο με την Τουρκία, άλλαζαν τις καλωδιώσεις με αυτές των απλών όπλων και τούμπαλιν.

Σε περίπτωση πολέμου υπήρχαν διαδικασίες ώστε μόνο οι Αμερικάνοι να μπορούν να ενεργοποιήσουν τα όπλα. 

Αν τελικά απογειωνόταν το αεροπλάνο θα πετούσε με τρεις δεξαμενές καυσίμων και μια βόμβα προς κάποια από τις χώρες των Βαλκανίων με κομμουνιστικό καθεστώς, πέταγε χαμηλά μέχρι τον στόχο, με τον ειδικό ελιγμό θα έκανε την άφεση και μετά θα απομακρυνόταν όσο πιο γρήγορα μπορούσε, ίσως αν κατάφερνε να κρυφτεί πίσω από κάποιο ορεινό όγκο ωστε να γλιτώσει το ωστικό κύμα της έκρηξης.

ΤΟ ΑΠΟΡΡΗΤΟ ΣΧΕΔΙΟ

Στις αρχές της δεκαετίας του ’60 οι Αμερικανοί ήθελαν μια σχετικά ελαφριά βόμβα η οποία θα είχε την δυνατότητα να μπορεί να χρησιμοποιηθεί τόσο από την αεροπορία όσο και από το ναυτικό, αλλά και από δυνάμεις εδάφους, χωρίς να χάσει ιδιαίτερα σε ισχύ. Μετά από πολλή δουλειά, κατέληξε στον σχεδιασμό της Β61, μιας βόμβας βαρύτητας που συγκέντρωνε όλα τα παραπάνω χαρακτηριστικά, άντεχε σε υπερηχητικές ταχύτητες και είχε βασικό βάρος μόλις 320 κιλών. 

Αυτό το «μοντέλο», το οποίο στο μεταξύ έχει υποστεί ορισμένες τροποποιήσεις στο πέρασμα του χρόνου, παραμένει ενεργό και το σημερινό κόστος κατασκευής ανά μονάδα υπολογίζεται στα 28 εκατομμύρια δολάρια.

Τότε οι Αμερικανοί χρησιμοποίησαν συνολικά 7 χώρες του ΝΑΤΟ προκειμένου να εγκαταστήσουν πυρηνικά ώστε να δημιουργήσουν ένα «τόξο» απέναντι στους Σοβιετικούς και τους δικούς τους συμμάχους στο Σύμφωνο της Βαρσοβίας, το πάλαι ποτέ «αντίπαλο δέος» του Βορειοατλαντικού Συμφώνου.

 Η Ελλάδα φαίνεται ότι επιλέχθηκε ως η μοναδική χώρα στα Βαλκάνια με δυτικό προσανατολισμό, σε μια γειτονιά που σχεδόν ολοκληρωτικά ανήκε στο Ανατολικό μπλοκ. Έτσι 20 βόμβες αυτού του τύπου βρέθηκαν στον τόπο μας και εγκαταστάθηκαν στην αεροπορική βάση του Άραξου.

Η περίφημη μοίρα «Στράικ»  αποτελειτο εξ ολοκλήρου από μαχητικά αεροσκάφη F-104G Starfighter, τα οποία τότε ήταν τα μοναδικά που διέθεταν τις απαιτούμενες προδιαγραφές για να φέρουν τέτοια όπλα. 

Ξεκινώντας από ειδικές καλωδιώσεις και καταλήγοντας ακόμη και σε… κουρτινάκια που θα προστάτευαν τους πιλότους από την λάμψη μιας πυρηνικής έκρηξης!

Εκτός από τα συγκεκριμένα αεροσκάφη, ανάλογη επιχειρησιακή ετοιμότητα φόρτωσης τέτοιων βλημάτων είχε και το αντιαεροπορικό σύστημα μακρού πλήγματος «Νίκη-Ηρακλής». Βάσει πρωτοκόλλου, σε 24ωρη βάση υπήρχε μάλιστα ένα αεροπλάνο που βρισκόταν οπλισμένο σε κατάσταση μόνιμης επιφυλακής ώστε να είναι έτοιμο να απογειωθεί και να πλήξει στόχους ανά πάσα στιγμή.

Φυσικά το σύστημα είχε σχεδιαστεί με αμέτρητες δικλείδες ασφαλείας εξαιτίας της φονικής δύναμης πυρός μιας πυρηνικής βόμβας.

 Ακόμη και ο ίδιος ο πιλότος δεν θα μπορούσε ποτέ να αυτενεργήσει αφού για να ρίξει την Β61 δεν αρκούσε απλά το πάτημα ενός κουμπιού, αλλά συγκεκριμένοι κωδικοί οι οποίοι θα του δίνονταν μόνο την τελευταία στιγμή.

Μετά το 1992 όταν και αποσύρθηκαν τα F-104G Starfighter από την Πολεμική Αεροπορία, στην Ελλάδα δεν υπήρχαν άλλα αεροσκάφη με αντίστοιχα χαρακτηριστικά και δυνατότητες, με αποτέλεσμα οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής να αποφασίσουν να τα απομακρύνουν από την χώρα.

 Σύμφωνα με τις πληροφορίες που είδαν το φως της δημοσιότητας, οι βόμβες Β61 μεταφέρθηκαν αρχικά στην Ιταλία και στη συνέχεια σε άλλο σημείο το οποίο δεν έγινε γνωστό. 

Αυτές οι 20 πυρηνικές βόμβες εικάζεται ότι μπορεί να παραμένουν μέχρι σήμερα (αν) ενεργές και αποτελούν κομμάτι του σεναρίου-εφιάλτη, για τον πιο σίγουρο τρόπο να καταστραφεί ο πλανήτης.

Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΜΟΙΡΑ

Η μοίρα «strike» είχε την δική της παλιά και ένδοξη ιστορία.

Ήταν η συνέχεια η το παρακλάδι της 335 Μοίρα “Τίγρης” που θεωρείται η παλαιότερη Μοίρα της ΠΑ, αφού συγκροτήθηκε όταν η Ελλάδα ήταν υπό κατοχή από τους Γερμανούς τον Οκτώβριο του 1941 στο αεροδρόμιο Ακίρ της Παλαιστίνης, δηλαδή λίγους μήνες μετά την ολοκληρωτική κατάληψη της Ελλάδας από τους Γερμανούς.

Οι πρώτοι πιλότοι της Μοίρας ήταν στελέχη της Ελληνικής Βασιλικής Αεροπορίας που είχαν σταλεί στο Ιράκ από το 1940 για να εκπαιδευτούν από τους Βρετανούς, καθώς και αρκετοί πιλότοι που κατέφυγαν στην περιοχή μετά την κατάληψη της Ελλάδας, για να συνεχίσουν τον αγώνα ως την απελευθέρωση της χώρας.

Για την αποστολή της στον Ψυχρό Πόλεμο, το επίσημο site της Πολεμικής Αεροπορίας αναφέρει επί λέξει τα εξής.

«Η δεκαετία από το 1953 έως το 1965 αποτελεί σημαντικό σταθμό της ιστορίας της 335Μ διότι είναι η εποχή που η Μοίρα ,μέσω των καινούργιων Α/Φ, καθώς και με τη βοήθεια σημαντικών και ικανότατων αεροπόρων της εποχής οι οποίοι εκπαιδεύτηκαν από Αμερικανούς συναδέλφους τους, ωθεί την Πολεμική Αεροπορία σε μία νέα εποχή βάζοντας τις πρώτες βάσεις για μία καινούρια επιχειρησιακή σχεδίαση των ικανοτήτων της καθώς και για τον επαναπροσδιορισμό των στόχων της.

Τον Απρίλιο του 1963 η Μοίρα αξιολογείται από το ΝΑΤΟ με μεγάλη επιτυχία και πλέον χαρακτηρίζεται ως Combat Ready σε όλες τις αποστολές Strike της Συμμαχίας.

 Οι χειριστές της όλη αυτή την περίοδο αφήνουν ένα σημαντικό έργο στις επόμενες γενιές αφού αξιοποίησαν με μεγάλη επιτυχία ένα Α/Φ κρούσης σε μία πολύ δύσκολη περίοδο για την περιοχή της ανατολικής Μεσογείου. 

Αξιοποιούν στο έπακρο ένα Α/Φ που για περισσότερο από 25 χρόνια αποτέλεσε ένα Α/Φ ορόσημο τόσο για την Ελληνική Πολεμική Αεροπορία όσο και γενικότερα για το ΝΑΤΟ, ενώ παράλληλα σε συνεργασία με άλλες μοίρες της Συμμαχίας καθιερώνουν σύγχρονες τακτικές αποστολών κρούσης.»

Πληροφορίες

menshouse.gr

netakias.com

 

 

 

 

The post «Μοίρα STRIKE,οι Έλληνες πιλότοι και τα πυρηνικά στον Άραξο» appeared first on Militaire.gr.