Με αφορμή τα τρία χρόνια πολέμου στην Ουκρανία- Δημ. Πατέλης

Του Δημητρίου Πατέλη

Εκδοχή του στην αγγλική δημοσιεύθηκε ως: Marking Three Years of War in Ukraine Dimitrios Patelis | Revolutionary Unification (Greece), στο Platform № 22, March 2025, p. 21-27.

Συμπληρώθηκαν ήδη 3 χρόνια από την έναρξη της «Ειδικής Στρατιωτικής Επιχείρησης» (ΕΣΕ) της Ρωσίας στην Ουκρανία.

   Είχε προηγηθεί η αποστολή και δημοσιοποίηση από ρωσικής πλευράς 2 προσχεδίων συμφωνιών: μιας διμερούς με τις ΗΠΑ και μιας συλλογικής με το ΝΑΤΟ

(από 17.12.2021). Με αυτά τα τελεσίγραφα η ρωσική ηγεσία επεδίωκε κατηγορηματικά την σύναψη συμφωνιών περί αμοιβαίων εγγυήσεων ασφάλειας στην Ευρώπη σε μορφή νομικά δεσμευτικού κειμένου. Αναβάθμιζε ποιοτικά την αντιπαράθεση, θέτοντας μια επιπλέον «κόκκινη γραμμή», πέραν της οποίας δήλωνε ότι δεν υπήρχε η παραμικρή πρόθεση υπαναχώρησης.

   Τα τελεσίγραφα αφορούσαν τη μη περαιτέρω επέκταση προς ανατολάς, τη μη ένταξη χωρών του μετασοβιετικού χώρου στο ΝΑΤΟ και τη μη σύναψη συμφωνιών στρατιωτικής συνεργασίας με αυτές, την κατάπαυση διεξαγωγής κοντά στη ρωσική μεθόριο ασκήσεων με σενάρια πυρηνικού πλήγματος και με εμπλοκή δυνάμεων μεγέθους άνω της ταξιαρχίας, την μη περαιτέρω ανάπτυξη και την απόσυρση πυραύλων και εκτοξευτών μέσου ή ανώτερου βεληνεκούς από εγγύς της Ρωσίας χώρες, καθώς και την απόσυρση στην επικράτεια των ΗΠΑ πυρηνικών όπλων που έχουν τοποθετηθεί σε τρίτες χώρες του ΝΑΤΟ (π.χ. σε Τουρκία και Γερμανία).

   Το γεγονός της δημοσιοποίησης αυτών των τελεσιγράφων, ήταν δηλωτικό της όξυνσης που είχε επέλθει, του κλίματος έκδηλης πλέον απουσίας εμπιστοσύνης εκ μέρους της ρωσικής πλευράς προς τον Ευρωατλαντικό άξονα με επικεφαλής τις ΗΠΑ.

   Ήταν μια κίνηση που αποσκοπούσε σε εξαναγκασμό της «συλλογικής Δύσης» για συμμετοχή σε διεθνή δημόσιο διάλογο επί των κομβικών ζητημάτων της παγκόσμιας συλλογικής ασφάλειας, πέρα από την εδώ και τρείς δεκαετίες πεπατημένη οδό της αλαζονικής μονομερούς λήψης αποφάσεων της πλανηταρχεύουσας υπερδύναμης (με πειθήνιους εκτελεστές τους συμμάχους-υποτακτικούς όπως οι κυβερνήσεις της Ελλάδας) και της δημιουργίας τετελεσμένων εις βάρος της Ρωσίας και άλλων χωρών.

Ενισχύστε το militaire.gr ,δείτε γιατί ΕΔΩ

   Μετά την αντεπανάσταση, τη διάλυση της ΕΣΣΔ και των ευρωπαϊκών χωρών του πρώιμου σοσιαλισμού, ΗΠΑ, ΝΑΤΟ & ΕΕ ακολούθησαν απροκάλυπτα επιθετική πολιτική κατακερματισμού, διάλυσης, υποταγής και ολοσχερούς ελέγχου όλων αυτών των χωρών. Μια πολιτική εχθρικής περικύκλωσης του πιο μεγάλου και πλούσιου εναπομείναντος κρατικού μορφώματος του μετασοβιετικού χώρου, με δεδηλωμένη την πρόθεση πλήρους καθυπόταξης και κατακερματισμού και της ίδιας της Ρωσίας. [Βλ. Τι σημαίνει πρακτικά η «αποϊμπεριαλιστικοποίηση» της Ρωσίας; Του Δ. Πατέλη 21.7.2022. Και:

DECOLONIZATION OF RUSSIA TO BE DISCUSSED AT UPCOMING HELSINKI COMMISSION BRIEFING “Supporters of radical transformation of Russia” will gather in Prague FREE NATIONS OF RUSSIA FORUM “Форум свободных народов”].

   Οι επηρμένοι και μεθυσμένοι από την αμαχητί νίκη τους στον Ψυχρό Πόλεμο Δυτικοί ηγέτες, αντιμετώπιζαν -και εν πολλοίς αντιμετωπίζουν- συνολικά την πάλαι ποτέ επικράτεια της ΕΣΣΔ και των άλλων ευρωπαϊκών χωρών του πρώιμου σοσιαλισμού ως διαθέσιμο χώρο και πληθυσμό, ως λεία προς σκύλευση. Για αυτό και θεωρούν «κανονικότητα» την εξαπάτηση της ΕΣΣΔ επί Γκορμπατσόφ και την αθέτηση της δέσμευσής τους για μη επέκταση του ΝΑΤΟ, την συστηματική ταπείνωση λαών (και ιδιαίτερα του ρωσικού επί προεδρίας του άθλιου μέθυσου/γελωτοποιού Γιέλτσιν), αλλεπάλληλα πραξικοπήματα αλλαγής καθεστώτων, καταλήστευση εθνικού πλούτου κ.λπ.

   Έκτοτε έχουν επέλθει τεκτονικές αλλαγές στο διεθνή συσχετισμό δυνάμεων, με την κεφαλαιοκρατική Δύση σε διαδικασία μάλλον μη αναστρέψιμης παρακμής, σήψης και υποχώρησης. Η άτακτη ντροπιαστική φυγή των ΗΠΑ και των συμμάχων τους απ’ το Αφγανιστάν (30.8.2021), η αποτυχία αλλαγής καθεστώτος στη Λευκορωσία (10.8.2020, βλ. 2 χρόνια απ’ την απόπειρα πραξικοπήματος ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ στη Λευκορωσία. Του Δ. Πατέλη) όπως και στο Καζακστάν, στο φόντο της σταθερής μετατροπής της Λ. Δ. της Κίνας σε πλανητικής εμβέλειας υπερδύναμη, η ραγδαία πρόοδος της Λ.Δ. Κορέας και στην αμυντική τεχνολογία, ήταν πλέον δηλωτικά στοιχεία αυτών των αλλαγών.

   Η εκ των πραγμάτων συμμαχία Λ.Δ. Κίνας-Ρωσίας, με την τελευταία να έχει επιτύχει -βάσει του κληροδοτημένου από την ΕΣΣΔ στρατιωτικού-βιομηχανικού κεκτημένου- νέας τεχνολογίας οπλικά συστήματα «ασύμμετρης» υπεροχής, ώθησαν τότε την ρωσική ηγεσία στη διατύπωση του «ως εδώ και μη παρέκει». Μετά το λόγο θα έχουν τα όπλα.

   Αυτά ήταν τελεσίγραφα που εκ των πραγμάτων η Ρωσική ηγεσία έθετε και στον εαυτό της: τυχόν υπαναχώρησή της απ’ την «κόκκινη γραμμή» θα σήμαινε άλλον ένα καταστροφικό αυτοεξευτελισμό με διεθνή αντίκτυπο. Η ηγεσία της Ρωσίας έδειχνε ότι 32 χρόνια μετά την αντεπανάσταση/κεφαλαιοκρατική παλινόρθωση στην ΕΣΣΔ, για πρώτη φορά έθετε δημόσια και επιτακτικά όρους εγγυήσεων και συλλογικής ασφάλειας, οι οποίοι δεν αφορούσαν μόνο την ίδια ως κυρίαρχη κρατική οντότητα. Αφορούσαν την Ευρώπη και τον πλανήτη, την ίδια τη διατήρηση της ζωής στη Γη.

Οι ΗΠΑ, τέλη Ιανουαρίου του 2022, έστειλαν απάντηση στα τελεσίγραφα, την οποία ζήτησαν από Ρώσους να μη δημοσιοποιήσουν. Από αμερικανικές «διαρροές» πληροφοριών, φάνηκε ότι απέρριψαν τις ρωσικές αξιώσεις για μη περαιτέρω επέκταση του ΝΑΤΟ προς ανατολάς και εγγυήσεις ασφαλείας, ενώ έθεσαν προς συζήτηση κάποια αφηρημένα «μέτρα αμοιβαίας επιτήρησης οπλικών συστημάτων και συνεννόησης». Διακήρυξαν εκ νέου την εμμονή τους στην «πολιτική ανοικτών θυρών» για περαιτέρω επέκταση του ΝΑΤΟ, θεωρώντας «κυριαρχικό δικαίωμα της Ουκρανίας και κάθε χώρας την ένταξή της στο ΝΑΤΟ»…

   Οι ΗΠΑ διέθεταν πάνω από 800 στρατιωτικές βάσεις σε πάνω από 80 χώρες (περί τις 600 γύρω από Λ.Δ.Κίνας, Ρωσία, Ιράν) και πάνω από 175.000 στρατιωτικούς (πάνω από 60.000 στην Ευρώπη). Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο πραγματοποίησαν πάνω από 84 πολέμους και στρατιωτικές επεμβάσεις, εκατοντάδες πραξικοπήματα και επιχειρήσεις «αλλαγής καθεστώτος». Ωστόσο, μεθόδευσαν μια προπαγανδιστική υστερία περί «επιθετικότητας της απολυταρχικής Ρωσίας» η οποία θα επιτεθεί στη δύσμοιρη «δημοκρατική Ουκρανία» της φασιστικής χούντας του Κιέβου και αλλού…

Από 1.3.2018 ο Πούτιν είχε εξαγγείλει την παραγωγή υπερόπλων βάσει νέων τεχνολογιών, όπως: ο πυρηνοκίνητος πύραυλος Burevestnik, ο υπέρ-υπερηχητικός ευέλικτος κατευθυνόμενος πύραυλος Avangard, ο διηπειρωτικός βαλλιστικός πύραυλος Sarmat, ο υπέρ-υπερηχητικός πύραυλος Kinzhal, το όπλο λέιζερ Peresvet και το νέο μη επανδρωμένο υποβρύχιο-φορέας πυρηνικών κεφαλών Poseidon. Από τα τέλη του 2021 πραγματοποιήθηκαν επιτυχείς δοκιμαστικές εκτοξεύσεις υπέρ-υπερηχητικών πυραύλων κρουζ Zircon (ταχύτητα υπερδεκαπλάσια του ήχου) από σκάφη επιφανείας και υποβρύχια. Οι πύραυλοι αυτοί δεν επιτυγχάνουν τέτοιες υπερηχητικές ταχύτητες όπως οι πύραυλοι βαλλιστικής τροχιάς κατά την πτώση τους απ’ την στρατόσφαιρα, αλλά κινούμενοι σε μεταβλητή πορεία σε χαμηλά ύψη, γεγονός που τους καθιστά μη ανιχνεύσιμους με ραδιοεντοπισμό.

Ενισχύστε το militaire.gr ,δείτε γιατί ΕΔΩ

   Τα εν λόγω οπλικά συστήματα, που προέκυψαν βασικά ως συνέχεια σχεδίων, υποδομών, κεκτημένων και προγραμμάτων της Σοβιετικής Ένωσης, μπορούν να πλήξουν σχεδόν οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη παρακάμπτοντας την αντιπυραυλική ασπίδα ΗΠΑ-ΝΑΤΟ.

Το πυκνότατο δίκτυο στρατιωτικών βάσεων και εγκαταστάσεων ανά τον κόσμο και οι πλωτές πλατφόρμες προβολής ισχύος με βάση τα αεροπλανοφόρα, αίφνης μετατρέπονται σε εύκολους στόχους τεχνολογικά υπέρτερων και μη ανασχέσιμων υπερόπλων! Το ίδιο ισχύει και για τα επιτελεία τους, τα κέντρα λήψης αποφάσεων και συντονισμού ακόμα και στο ίδιο το έδαφός τους! Όλα αυτά, υπό τον όρο ότι δεν θα ενεργοποιηθούν εκατέρωθεν τα αυτοματοποιημένα συστήματα μαζικού απαντητικού πυρηνικού πλήγματος.    

   Αντίστοιχα προγράμματα, ορισμένα απ’ τα οποία σε συνεργασία με την Ρωσία, αναπτύσσει και η Λ.Δ. Κίνας, το Πολεμικό Ναυτικό της οποίας είναι πλέον σαφώς υπέρτερο ποσοτικά και ποιοτικά αυτού των ΗΠΑ. Πυραυλικά υπέρ-υπερηχητικά συστήματα κ.λπ. αναπτύσσουν επίσης η Λ.Δ. Κορέας, Ιράν και η Ινδία.   

   Διαμορφώνεται σταθερά ένας εναλλακτικός του ευρωατλαντικού άξονα πόλος, με άγοντα ρόλο σε αυτόν των δύο μεγάλων χωρών, η σημερινή μορφή των οποίων έχει σημαδευτεί από τις δύο μεγαλύτερες πρώιμες σοσιαλιστικές επαναστάσεις του 20ου αι.: Ρωσία και Κίνα. Η πρώτη, κεφαλαιοκρατική πλέον, λόγω κληροδοτημάτων της ΕΣΣΔ και κεκτημένης ταχύτητας, διαθέτει στρατιωτική ισχύ υπερδύναμης, ικανή να αφανίσει τον πλανήτη. Η δεύτερη, υπάγοντας στην κεντρική επιστημονική σχεδιοποίηση του ιδιότυπου πρώιμου σοσιαλισμού της ένα περίπλοκο και εξωστρεφές μικτό οικονομικό σύστημα, μετατρέπει σταθερά πλέον την οικονομικοπολιτική υπεροχή της και σε στρατιωτική. Η υπεροχή αυτή είναι εξασφαλισμένη (ποσοτικά και ποιοτικά) τουλάχιστον στο πολεμικό ναυτικό της Κίνας.

    Η κοινή διακήρυξη Σι και Πούτιν (κείμενο μακροχρόνιας επεξεργασίας που δημοσιοποιείται στις αρχές του 2022) επιχειρεί να ορίσει τις αρχές ενός μετα-ευρωατλαντικού, εναλλακτικού πόλου με παγκόσμιες αξιώσεις.

22.2.2022 ο Β. Πούτιν προέβη στην αναγνώριση της ανεξαρτησίας των Λαϊκών Δημοκρατιών του Ντονιέτσκ και του Λουγκάνσκ (περιοχή Ντονμπάς), απότοκων της ένοπλης λαϊκής εξέγερσης κατά της χούντας του Κιέβου, που επεβλήθη 22.2.2014, με δυνάμεις κρούσης φασίστες, ναζί εθνικιστές, με την πλήρη στήριξη και καθοδήγηση από ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ (Πατέλη Δ. Η αντιφασιστική εξέγερση στην Ουκρανία ως επεισόδιο του Γ’ Παγκοσμίου Ιμπεριαλιστικού Πολέμου. ΟΥΤΟΠΙΑ, τ. 111, Μάρτιος-Απρίλιος 2015, σ. 89-104.).

   Η χούντα του Κιέβου ανακήρυξε «εθνικούς ήρωες-απελευθερωτές» τους συνεργάτες των ναζί, την σοβιετική περίοδο «ρωσική κατοχή» και προέβη σε βίαιο «εξουκρανισμό» του πολυεθνικού πληθυσμού της χώρας, σε «αποκομμουνιστικοποίηση & αποσοβιετοποίηση» της κοινωνίας, με συστημικό αντιρωσισμό, απαγόρευση κάθε άλλης γλώσσας (ρωσικής, ουγγρικής, ελληνικής κ.λπ. με το 65% του πληθυσμού της χώρας να είναι ρωσόφωνο) και ιδεολογίας.

   Η εξέγερση ήταν μονόδρομος για όποιον δεν ήθελε να ασπαστεί τον φασισμό, να απαρνηθεί την γλώσσα, τον πολιτισμό και την ιστορία του, χάριν της φασιστικής κοπής βίαιης επιβολής του τόσο εξευτελιστικά και τραγικά γνωστού και στην πατρίδα μας «ανήκομεν εις την Δύσιν».

   Οι εξεγερμένοι της περιοχής του Ντονμπάς συγκρότησαν ένοπλες πολιτοφυλακές ανταρτών, ενώ προέβαλαν συνθήματα και διεκδικήσεις αντιφασιστικού έως και σοσιαλιστικού περιεχομένου, κατά της ωμής ξένης ιμπεριαλιστικής επέμβασης ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ και της ληστρικής ολιγαρχίας του κεφαλαίου που εδραίωσε την παρασιτική της δράση μετά την διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης.

   Αυτός ο λαϊκός στρατός, έγραψε λαμπρές σελίδες ηρωισμού, κατέκτησε την πρωτοβουλία των κινήσεων στα πεδία των μαχών και προήλαυνε νικηφόρα προς τον στρατηγικής σημασίας λιμένα της Μαριούπολης και προς άλλες κατευθύνσεις (10 χρόνια από την ηρωική εξέγερση του Ντονμπάς. Του Δ. Πατέλη. Platform № 13, June 2024, pp. 3-10). Η προέλαση ανεκόπη από την ρωσική ηγεσία, την οποία ανησυχούσε σφόδρα μια ένοπλη εργατική εξέγερση ομογενών σοσιαλιστικού προσανατολισμού, τους έσυρε στην διαβόητη συμφωνία του Μινσκ-2.

Ενισχύστε το militaire.gr ,δείτε γιατί ΕΔΩ

   Η ηγεσία του Κρεμλίνου, φοβούμενη μια ένοπλη εξέγερση ομογενών σοβιετικής αναφοράς στην πόρτα της, έσπευσε να εγκλωβίσει τις Λ.Δ. στις άθλιες «Συμφωνίες του Μινσκ», καταδικάζοντάς τες σε 8-ετή αργό θάνατο και εθνοκάθαρση από τους ναζί και τον αναδιοργανωμένο από ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ στρατό της Ουκρανίας.

Οι «Συμφωνίες του Μινσκ», καθ’ ομολογία της Α. Μέρκελ και άλλων ηγετών της ΕΕ, έγιναν για να δοθεί περιθώριο στον άξονα ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ να εξοπλίσει και να προετοιμάσει το ναζιστικό καθεστώς του Κιέβου για ολική εξόντωση του λαού του Ντονμπάς και πλήγμα κατά της Ρωσίας. Επί 8 χρόνια αυτές οι Λ.Δ. με περίπου 4.000.000 κατοίκους (800.000 Ρώσους πολίτες), αν και είχαν αποφασίσει σε δημοψήφισμα με συντριπτική πλειοψηφία να ενταχθούν στη Ρωσική Ομοσπονδία -όπως και η Κριμαία- αφέθηκαν σε απομόνωση, φρουρώντας περίπου 1/3 της έκτασης των επαρχιών τους, εκτεθειμένες στα αιματηρά πλήγματα των φασιστικών ταγμάτων θανάτου, μισθοφόρων και Ουκρανικού στρατού, ενώ εξοντώνονταν μυστηριωδώς οι πιο ριζοσπαστικοί ηγέτες και οπλαρχηγοί τους. Επί 8 χρόνια, ενώ ο λαός του Ντονμπάς ήταν εκτεθειμένος σε γενοκτονία, οι αρχές της Ρωσίας αποκαλούσαν τους εξεγερμένους «αυτοαναγγελθείσες» δημοκρατίες …

   Η αναγνώρισή τους ήλθε αργά και έγινε με εργαλειακό τρόπο, σε μια στιγμή κλιμάκωσης του αναβρασμού από τα ρωσικά τελεσίγραφα (περί αρχιτεκτονικής ασφαλείας), ως πρώτο έμπρακτο, πολιτικό και στρατιωτικό βήμα αποφασιστικής επιβολής τους.

   Είχε προηγηθεί η αναγνώριση των τ. αυτόνομων Σοβιετικών Δημοκρατιών Οσετίας και Αμπχαζίας, μετά τον πόλεμο με την αμερικανοκίνητη κυβέρνηση της Γεωργίας (8.8.2008).

   Ωστόσο, στο σχετικό διάγγελμα, ο Πούτιν, σε ένα κρεσέντο ακραίου αντισοβιετισμού/αντικομμουνισμού, υποσχόταν μεταξύ άλλων «να δείξει στην Ουκρανία τι σημαίνει πραγματική αποκομμουνιστικοποίηση», γεγονός που υποδήλωνε σαφή πρόθεση ακύρωσης, καταστολής και εξάλειψης κάθε ίχνους επαναστατικού περιεχομένου στις δημοκρατίες αυτές, αλλά και στη Ρωσία.

24.2.2022 ξεκινά με εντολή του προέδρου Πούτιν η ΕΣΕ στην Ουκρανία.

Η Δύση, στην προσπάθειά της να αντιπαρέλθει το μείζον ζήτημα της παγκόσμιας αρχιτεκτονικής ασφαλείας που έθεσε η Ρωσία με τα από 15.12.21 τελεσίγραφα, με μια πρωτοφανούς κλίμακας και έντασης προπαγανδιστική εκστρατεία συνοδευόμενη από προβοκάτσια (βομβαρδισμοί των δύο Λ.Δ. απ' τον ουκρανικό στρατό) έσυρε την Ρωσία -ως προστάτιδα των εκεί ομογενών της- σε πολεμική επιχείρηση στο έλασσον: στην Ουκρανία, βέβαιη ότι η Ρωσία θα ηττηθεί, ή τουλάχιστον θα καταβληθεί σε βαθμό που θα προκαλέσει εσωτερική αναταραχή και αλλαγή καθεστώτος.

Η ρωσική ηγεσία αναγκάστηκε να προβεί σε αυτή την κλιμάκωση διαπιστώνοντας ότι:

1. συνεχίζοντας τον ενδοτισμό, σύντομα θα είχε την τύχη των Σαντάμ και Καντάφι.

2. η υποχώρηση του Ευρωατλαντικού άξονα υπό τις ΗΠΑ στον παγκόσμιο συσχετισμό ισχύος είναι σαφής, όπως και

3. η άρδην αναβάθμιση ενός νέου πόλου με επικεφαλής την Λ.Δ. Κίνας, η οικονομική ισχύς της οποίας δεν έχει ακόμα αντίστοιχα πολιτικά-στρατιωτικά κεκτημένα (εκτός της σαφούς υπεροχής της στο πολεμικό ναυτικό κ.λπ).

5. η νυν Ρωσία, αξιοποιώντας το κεκτημένο από την ΕΣΣΔ πολεμικό οπλοστάσιο, πέτυχε προς το παρόν σαφή ασύμμετρη υπεροχή σε ορισμένα υπερόπλα, ενώ

6. η άξεστη πολιτική ΗΠΑ-Ευρωατλαντισμού την έσπρωξε στις αγκάλες της Λ.Δ. Κίνας, δίνοντας ώθηση στην σύμπηξη ενός εκ των πραγμάτων αντιιμπεριαλιστικού πόλου.

Η ρωσική ηγεσία προχώρησε στην ΕΣΕ, με γρήγορες αρχικά και τολμηρές επιχειρήσεις σε βάθος: στο βόρειο στο βόρειο μέτωπο προς το Κίεβο, στο βορειοανατολικό στο Τσερνίγκοφ, στο νοτιοανατολικό στις περιοχές του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ και στο νότιο, από την Κριμαία.

Στις 25 Φεβρουαρίου ρωσικές στρατιωτικές μονάδες έφτασαν στην ευρύτερη περιοχή του Κιέβου, κατέλαβαν το στρατηγικής σημασίας αεροδρόμιο Χοστόμελ (ή Αντόνοφ), λίγο έξω από το Κίεβο.

Ενισχύστε το militaire.gr ,δείτε γιατί ΕΔΩ

Ωστόσο, σε μικρό διάστημα, η ρωσική ηγεσία κατέστησε σαφές ότι δεν διεξήγαγε επιχειρήσεις με σαφές στρατηγικό σχέδιο, με αντικειμενικούς στρατιωτικούς, τεχνικούς και επιχειρησιακούς όρους επίτευξης διακηρυγμένων αντικειμενικών σκοπών. Τουναντίον, μπήκε στην αντιπαράθεση αντιμετωπίζοντας την ΕΣΕ εργαλειακά: ως μέσο για την απόκτηση διαπραγματευτικών χαρτιών, για να προχωρήσει σε παζάρια, δηλώνοντας ευθέως και εξ υπαρχής την προθυμία της για επαφές, διαπραγματεύσεις και αναζήτηση συμβιβασμών με την Δύση! Όντως, επίσημες διαπραγματεύσεις ξεκίνησαν αμέσως, μόλις 4 ημέρες μετά την έναρξη της ΕΣΕ στη Λευκορωσία (28.2.2022)! Κλιμακώθηκαν στην Κωνσταντινούπολη 29.3.2022, με επικεφαλής της Ρωσικής αντιπροσωπίας τον πρώην υπουργό πολιτισμού Βλαντίμιρ Μεντίνσκι και με την προκλητική παρουσία - εμπλοκή του γνωστού μεγιστάνα του κεφαλαίου Ρόμαν Αμπράμοβιτς!

Παρά την επίτευξη ενός πλαισίου συμβιβασμού («Βασικές διατάξεις της Συνθήκης για τις Εγγυήσεις Ασφαλείας της Ουκρανίας») το οποίο μονογραφήθηκε από τις 2 αντιπροσωπίες, με ωμή παρέμβαση-εντολή του τότε πρωθυπουργού του Ηνωμένου Βασιλείου Μπορίς Τζόνσον, η ουκρανική πλευρά απέρριψε κάθε διαπραγμάτευση και κλήθηκε να δεσμευτεί για πόλεμο μέχρις εσχάτων!

Ο πόλεμος συνεχίζεται με αμείωτη ένταση και εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς. Η εξέταση των λεπτομερειών των πολεμικών επιχειρήσεων απαιτεί ειδική μελέτη.

Ο πόλεμος αυτός διαφέρει ριζικά από τον Α’ΠΠ και από τον Β’ΠΠ. Έχουμε αναφερθεί ενδελεχώς ως Παγκόσμια Αντιιμπεριαλιστική Πλατφόρμα (ΠΑΠ) στο κοινωνικοοικονομικό και ιδεολογικοπολιτικό περιεχόμενο και τα διακυβεύματά του.

Ιδιαίτερη έρευνα απαιτεί και το καθαρά επιχειρησιακό, τεχνολογικό και οργανωτικό επίπεδο του πολέμου. Είναι ο πλέον δικτυοκεντρικός πόλεμος της ιστορίας με ευρεία χρήση τεχνητής νοημοσύνης, εφαρμογών τηλεματικής, δορυφορικής στήριξης, στοιχείων ηλεκτρονικού πολέμου, ραδιοεντοπισμού και τηλεκατευθυνόμενων ή αυτόνομων ρομποτικών εφαρμογών (ιπτάμενων, σμήνους, χερσαίων, θαλασσίων και υποθαλασσίων), οπτικής ίνας κ.λπ., σε βαθμό που αλλάζει ριζικά τόσο η διεξαγωγή του συμβατικού πολέμου, όσο και οι βαθμοί και τα επίπεδα διεθνούς συνεργασίας των αντιμαχομένων.

Από ιμπεριαλιστικής πλευράς, οι ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις έχουν μετατραπεί στην πλέον ισχυρή, εξοπλισμένη και αξιόμαχη ευρωατλαντική πολεμική μηχανή, η οποία τυπικά βρίσκεται εκτός ΝΑΤΟ. Στο άλλο στρατόπεδο, είναι πρωτοφανής η άμεση ή έμμεση διεθνής συνεργασία (με Λ.Δ. Κορέας, Ιράν, Λ.Δ. Κίνας κ.λπ.).

Είναι γεγονός ότι από την αρχή της ΕΣΕ έχουν επέλθει πολλές αλλαγές στον παγκόσμιο συσχετισμό δυνάμεων, όχι μόνο στο ουκρανικό θέατρο των επιχειρήσεων. Σημειώθηκε σειρά επιθέσεων, αντεπιθέσεων και υπαναχωρήσεων.

Αυτά όλα, δεν ήταν παίγνια επί χάρτου. Κόστισαν εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπινες ζωές. Μετά από κάθε υποχώρηση των ρωσικών δυνάμεων, οι φασιστικές δυνάμεις ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ της Ουκρανίας, ασκούσαν μαζικές δολοφονίες κατά του ντόπιου πληθυσμού, κατηγορώντας τον για «συνεργασία με τον κατακτητή-εισβολέα», οργάνωναν προβοκατόρικες εκστρατείες με έκθεση μεταφερόμενων πτωμάτων (όπως στην Μπούτσα) κ.λπ.

6 Αυγούστου του 2024, οι ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις εισέβαλαν στην περιφέρεια Κουρσκ της Ρωσίας, μέρος της οποίας εξακολουθούν να κατέχουν διαπράττοντας θηριωδίες κατά του αμάχου πληθυσμού.

Ενισχύστε το militaire.gr ,δείτε γιατί ΕΔΩ

Σε πρόσφατη συνέντευξή του ο Πούτιν δήλωσε ότι τον Μάρτιο του 2022 ο ίδιος απέσυρε τις Ένοπλες Δυνάμεις της Ρ.Ο. που βρίσκονταν έξω από το Κίεβο, στο Χάρκοβο κ.λπ. επειδή οι δυτικοί εταίροι του είπαν «δεν μπορεί να υπογράψει συμφωνία ειρήνης η Ουκρανία με το πιστόλι στον κρόταφο»! Κύκλοι της πολιτικής ηγεσίας της νεοπαγούς αστικής τάξης της Ρωσίας δείχνουν να ετοιμάζονται διακαώς για νέα μυστικά παζάρια με τον Τραμπ, ο οποίος -κατά δήλωση του Πούτιν στην ίδια συνέντευξη- «θα βάλει τα πράγματα σε τάξη»! («Москва.Кремль.Путин». Полный выпуск 02.02.2025). Ο νοών νοείτω και ουαί τω ανοήτω …

Όπως δείξαμε και παραπάνω, επιβεβαιώνεται αυτό που έχουν επισημάνει και πολλοί στρατιωτικοί αναλυτές: η πολιτική ηγεσία της αστικής τάξης της ΡΟ σέρνεται και σέρνει σε ένα μακροχρόνιο πόλεμο φθοράς/γενοκτονίας, κάθε άλλο παρά για επιχειρησιακούς λόγους. Εκείνο που δείχνει να προτάσσει είναι η επίτευξη όρων για κάποιο νέο «διαπραγματευτικό χαρτί»…

Είναι σαφές ότι κύκλοι της ηγεσίας της άρχουσας τάξης της ΡΟ έχουν πάντα κατά νου την τάχιστη αποκατάσταση εκείνης της «τάξης πραγμάτων» που είναι χαραγμένη στο DNA της: του κομπραδόρου μεσάζοντα που ξεπουλά ό,τι κατέκτησε με ιδρώτα και αίμα ο σοβιετικός λαός! Άλλωστε, στην ίδια συνέντευξη ο Πούτιν δήλωσε «εμείς δεν είμαστε κατά της χρήσης του δολαρίου στις συναλλαγές μας»!

Εν τω μεταξύ οι προπαγανδιστικοί μηχανισμοί στη Μόσχα ψάλλουν νέους διθυράμβους στον Τραμπ, στον Όρμπαν, στην AfD, και σ' όλη την ακροδεξιά διεθνή, διαδίδοντας αυταπάτες περί του ότι αυτός ο ακροδεξιός εσμός «θα τα βρει με την Ρωσία και θα βάλει τάξη»...

Η αλλαγή ηγεσίας στις ΗΠΑ, σηματοδοτεί μετατόπιση στις προτεραιότητες της αμερικανικής χρηματιστικής ολιγαρχίας για την περαιτέρω κλιμάκωση του Γ’ ΠΠ. Το βασικό σύνθημα της «νέας» ηγεσίας «Να κάνουμε την Αμερική μεγάλη εκ νέου!» δεν μοιάζει τυχαία στο χιτλερικό «Η Γερμανία υπεράνω όλων!».

Ο Γ’ΠΠ δεν ξεκίνησε χθες, ούτε και θα τελειώσει αύριο. Όπως έχουμε αποδείξει με τις επεξεργασίες μας στην ΠΑΠ, οι ανειρήνευτες αντιφάσεις που οδήγησαν στην κλιμάκωσή του δεν έχουν λυθεί, ενώ νέες βαθύτερες έρχονται στην επιφάνεια.

Οι φορείς του επιτιθέμενου άξονα, βάσει των συμφερόντων τους και των προπαγανδιστικών τους σκοπιμοτήτων θέλουν να επιβάλλουν την άποψη ότι δήθεν ο μεγάλος πόλεμος ξεκίνησε 24.2.2022 «λόγω της ρωσικής επιθετικότητας και εισβολής στην Ουκρανία». Άλλοι πάλι λένε ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία ξεκίνησε με τα γεγονότα του ένοπλου ιμπεριαλιστικού πραξικοπήματος στο Κίεβο το 2014.

Φρονώ ότι μια πιο ενδελεχής και σφαιρική προσέγγιση καθιστά σαφές ότι:

ο Γ’ θερμός Παγκόσμιος Πόλεμος ξεκινά με το τέλος του «Ψυχρού Πολέμου», από την κλιμάκωση της αστικής αντεπανάστασης και της κεφαλαιοκρατικής παλινόρθωσης στην ΕΣΣΔ και στις χώρες του πρώιμου σοσιαλισμού της Ευρώπης, από τον διαβόητο «1ο Πόλεμο του Κόλπου», την ιμπεριαλιστική ένοπλη εκστρατεία 1990–1991 που διεξήχθη από έναν στρατιωτικό συνασπισμό 39 χωρών ως απάντηση στην ιρακινή εισβολή στο Κουβέιτ. Κλιμακώθηκε με τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους για τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, με τον «Πόλεμο κατά της τρομοκρατίας» & τον «2ο Πόλεμο του Κόλπου», με την εισβολή ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ στο Αφγανιστάν, με τις «Αραβικές ανοίξεις» κ.λπ. Η ρωσική ΕΣΕ, η γενοκτονία στην Παλαιστίνη, η κατάληψη της Συρίας «δι’ αντιπροσώπων» από όργανα ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ, Τουρκίας και Ισραήλ, η επίθεση κατά της Χεζμπολάχ, του Λιβάνου και της Υεμένης, η ενίσχυση των θέσεων του ιμπεριαλιστικού άξονα (μέσω Τουρκίας και Ισραήλ) στην Υπερκαυκασία (Αζερμπαϊτζάν, Αρμενία), οι προετοιμασίες για επίθεση και αλλαγή καθεστώτος στο Ιράν, η κλιμάκωση της έντασης στην Κορεατική χερσόνησο και στην Ταϊβάν, η εκδίωξη της ιμπεριαλιστικής στρατιωτικής παρουσίας από τη «ζώνη του Σαχέλ» στην Αφρική κ.λπ. είναι στοιχεία ακριβώς της κλιμάκωσης και όχι της αποκλιμάκωσης του πολέμου.

Ενισχύστε το militaire.gr ,δείτε γιατί ΕΔΩ

Οι «πρωτοβουλίες Τραμπ» και η συνακόλουθη ενίσχυση της «ακροδεξιάς διεθνούς», παρά τις αυταπάτες, δεν αποσκοπούν στην ειρήνη, αλλά στην κλιμάκωση του πολέμου για την ανάκτηση και επιβολή της κυριαρχίας του ιμπεριαλιστικού άξονα με επικεφαλής τις ΗΠΑ.

Η επάνοδος του Τραμπ, δεν σηματοδοτεί «αντισυστημική επανάσταση κατά του βαθέως κράτους» αλλά άρδην αυταρχική ανασυγκρότηση-επανίδρυση όλων των κρατικών, διακρατικών και παρακρατικών θεσμών, οι οποίοι έχουν αποβεί εξαιρετικά διεφθαρμένοι και αναποτελεσματικοί για αυτό που είναι σήμερα επιτακτικά αναγκαίο για την ολιγαρχία, για την περαιτέρω κλιμάκωση και αναβάθμιση του Γ’ΠΠ. Όταν π.χ. λοιδορείται και εκτίθεται της οργάνωσης U.S. Agency for International Development (USAID), αυτό δεν γίνεται δήθεν για να τιμωρηθεί η συμβολή της σε πραξικοπήματα, αλλαγές καθεστώτων, εξαγορές κομμάτων, πολιτικών, ΜΜΕ κ.λπ., αλλά, τουναντίον, διότι είναι αναποτελεσματική σε αυτή τη θέση και αυτό το ρόλο στη νέα φάση του Γ’ΠΠ.

Ο πραγματικός λόγος αυτής της εκκαθάρισης και ανασυγκρότησης αφορά την βίαιη επίτευξη μιας αποτελεσματικής για τους σκοπούς της ολιγαρχίας κρατικής, παρακρατικής και διακρατικής μηχανής του άξονα με επικεφαλής τις ΗΠΑ στον Γ’ ΠΠ! Η γραφειοκρατικοποιημένη μηχανή αυτού του συστήματος έχει χαρακτηριστικά βαρίδια, κληροδοτήματα ρουτίνας από την εποχή του «ψυχρού πολέμου», γεγονός που το καθιστά άκρως αναντίστοιχο& αναποτελεσματικό στο νέο επίπεδο κλιμάκωσης της επιθετικότητας του άξονα.

Μ’ άλλα λόγια, εκείνο που χρειάζονται οι πιο επιθετικοί κύκλοι της χρηματιστικής ολιγαρχίας ΗΠΑ-άξονα, είναι ένας πραγματικά φονικά αποτελεσματικός, αδίστακτος μηχανισμός διακρατικομονοπωλιακής επιβολής, επιχειρησιακά ικανός για ακαριαίες πρωτοβουλίες και ασύμμετρα, απρόβλεπτα πλήγματα!

Γενικά, φαίνεται ότι εξαντλούνται οι δυνατότητες της φάσης διεξαγωγής του πολέμου κατά κύριο λόγο «δι’ αντιπροσώπων». Επίσης, έχει καταστεί σαφές στην ηγεσία Τραμπ, ότι οι αρχικές φιλοδοξίες για ταχεία εξασθένιση, φθορά, ήττα και διάλυση της Ρωσίας απέβησαν άκαρπες. Έτσι, επανέρχεται στο προσκήνιο η τακτική του δελεασμού, της εξαγοράς και γενικότερα του προσεταιρισμού της ρωσικής ηγεσίας, με απώτερο σκοπό την υπονόμευση και διάλυση του πόλου των δυνάμεων του σοσιαλισμού και του αντιιμπεριαλισμού, με κύριο στόχο την επικέντρωση της επίθεσης στο εξής σε Λ.Δ. Κίνας, Λ.Δ. Κορέας και Ιράν.

Υπέρ αυτής της επιλογής συνηγορεί και η κλιμάκωση του οικονομικού πολέμου, η εξασθένιση του δολαρίου ως διεθνούς αποθεματικού νομίσματος, η επιδίωξη επανεκβιομηχάνισης των ΗΠΑ με κανιβαλική αποβιομηχάνιση της ΕΕ, η συρρίκνωση των δυνατοτήτων παρασιτισμού, χειραγώγησης και υπερεκμετάλλευσης μέσω της κυριαρχίας του εικονικού κεφαλαίου.

Η κατάσταση εκτάκτου ανάγκης για τον άξονα με επικεφαλής τις ΗΠΑ επιτείνεται και λόγω της έκδηλης πλέον τάσης υπεροχής της Λ.Δ. Κίνας σε πρωτοπόρους τομείς της επιστημονικής έρευνας και της τεχνολογίας: τεχνητή νοημοσύνη, μικροηλεκτρονική, αεροδιαστημική, ρομποτική, πυρηνική ενέργεια, πυρηνική σύντηξη, αρχιτεκτονική υπολογιστών, νανοτεχνολογία κ.λπ. Οι τάσεις αυτές, που προκύπτουν ως αποτέλεσμα των πλεονεκτημάτων της σοσιαλιστικής επιστημονικής σχεδιοποίησης στους στρατηγικής σημασίας τομείς της οικονομίας και της κοινωνίας, υπονομεύουν τον στρατηγικό σχεδιασμό βάσει του οποίου δομήθηκε και λειτουργεί μέχρι σήμερα ο ιμπεριαλισμός: άντληση υπεραξίας μέσω νεοαποικιοκρατικών μορφών υπερκερδών, στη βάση του συνδυασμού κυριαρχίας της χρηματιστικής ολιγαρχίας στο εικονικό κεφάλαιο με τα αποκλειστικά δικαιώματα σε στρατηγικής σημασίας τεχνολογία/τεχνογνωσία («τεχνολογική πρόσοδος»), προβολή και επιβολή πολιτικής και πολεμικής ισχύος κ.λπ.

Αυτή η πρόοδος του πρώιμου σοσιαλισμού, μαζί με αποτελέσματα της κλιμάκωσης του Γ’ΠΠ, δημιουργεί προϋποθέσεις για επιτάχυνση της ανάπτυξης της ανθρωπότητας στην κατεύθυνση του αντιιμπεριαλισμού και της σοσιαλιστικής επανάστασης, φέρνει πιο κοντά την δυνατότητα και αναγκαιότητα ολοκλήρωσης του κύκλου των πρώιμων και μετάβασης στις ύστερες σοσιαλιστικές επαναστάσεις, στο βαθμό που ο ιμπεριαλισμός θα εξασθενεί και θα ηττάται.

Εξ ου και η οπισθοδρομική τάση για προσαρτήσεις (Καναδά, Γροιλανδίας, Μεξικό, Παναμά κ.λπ.) και έλεγχο στρατηγικής σημασίας φυσικών πόρων και αρτηριών.

Ο Γ’ΠΠ καθιστά όλο και πιο σαφές ότι -εντός του ιμπεριαλιστικού άξονα με επικεφαλής τις ΗΠΑ- η ΕΕ, ως «οικονομικό & πολιτικό σκέλος του ΝΑΤΟ Ευρώπης» πνέει τα λοίσθια. Ο εκφασισμός και η πλήρης αστυνομοκρατία - στρατοκρατία, γίνεται μονόδρομος για την χρηματιστική ολιγαρχία της, πάντα στη θέση ενός ουραγού και υποτακτικού των ΗΠΑ στο εξής. Οι φιλοδοξίες για αυτοτελή στρατοκρατία της ΕΕ είναι μάλλον ανέφικτες στο εγγύς μέλλον. Πολλοί υποτακτικοί του άξονα θα προβάλλουν αυτόν τον εκφασισμό ως «υπαρξιακή επιτακτική αναγκαιότητα μετατροπής της ΕΕ σε ΗΝΩΜΕΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ της ΕΕ»! Πρόκειται για μια άκρως αντιδραστική ουτοπία, όπως είχε δείξει και ο Λένιν (Λένιν Β. Ι. Το Σύνθημα Για Τις Ενωμένες Πολιτείες Της Ευρώπης. Γράφτηκε 23 Αυγούστου 1915. Sotsial-Demokrat αριθ. 44, 23 Αυγούστου 1915 Αγγλική μετάφραση).

Ενισχύστε το militaire.gr ,δείτε γιατί ΕΔΩ

Είναι φανερό ότι επίκειται κλιμάκωση και ποιοτική αναβάθμιση του Γ’ΠΠ σε εύρος, σε βάθος και σε ένταση. Ο πόλεμος θα είναι μακροχρόνιος και πολύ σκληρός.

Τα καθήκοντα των προοδευτικών δυνάμεων με πρωτοπόρους τους (πραγματικούς και όχι κατ’ όνομα) Κομμουνιστές είναι ζωτικής σημασίας για την ανθρωπότητα.

Είναι αναντικατάστατη η θέση και ο ρόλος της Παγκόσμιας Αντιιμπεριαλιστικής Πλατφόρμας στον αγώνα για:

τον συντονισμό και την ανάπτυξη του μετωπικού αντιιμπεριαλιστικού κινήματος, την ανασκευή των παρελκυστικών και αποπροσανατολιστικών ιδεολογιών και πρακτικών και την ανασυγκρότηση και ανάπτυξη των κομμουνιστικών δυνάμεων.

The post Με αφορμή τα τρία χρόνια πολέμου στην Ουκρανία- Δημ. Πατέλης appeared first on Militaire.gr.