Κατάσκοποι γένους θηλυκού-Οι Ελληνίδες που θυσιάστηκαν

Γράφει ο Δημήτρης Σταυρόπουλος

Στον αγώνα για την απελευθέρωση της Ελλάδας, δεν ήταν μόνο οι χιλιάδες των Ελλήνων ανδρών αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης που πολέμησαν τους Γερμανούς κατακτητές στις πόλεις και τα βουνά μέχρι της τελικής νίκης.

Ήταν και οι γενναίες ηρωίδες γυναίκες, που σαν αρχαίες Σπαρτιάτισσες δεν τρόμαξαν στα βασανιστήρια των Es-Es που αψήφησαν τη βαρβαρότητα του αγκυλωτού σταυρού, που πάλεψαν με την πείνα, τη δυστυχία

Κάποιες από αυτές δεν λύγισαν ακόμα και μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα, που στήθηκαν, αψηφώντας το θάνατο και την ωμή βία.

Στο παρόν σημείωμα μνημονεύεται η δράση μερικών από αυτές, χωρίς-σε καμία περίπτωση- να υποβαθμίζεται η να λησμονείται, η προσφορά των υπολοίπων.

ΟΙ ΗΡΩΙΔΕΣ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ

Ελένη Γιαννακέα

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1903.

Από τις πρώτες μέρες της Γερμανικής κατοχής η Ελένη οργανώθηκε στην αντίσταση και για οκτώ μήνες στο σπίτι της εγκαταστάθηκαν ασυρματιστές που με τον ασύρματο τους έδιναν κι έπαιρναν πληροφορίες από τη Μέση Ανατολή.

Η ψυχή της όλης επιχείρησης ήταν η Γιαννακέα.

Μετά από πολύμηνη μετάδοση πληροφοριών σε κατασκοπευτικό δίκτυο της Μέσης Ανατολής οι Γερμανοί εντόπισαν με ραδιογωνιόμετρο το μυστικό πομπό.

Τον ασύρματο τη μέρα εκείνη χειριζόταν ο ασυρματιστής Κωνσταντίνος Ρούσσος.

Οι Γερμανοί πλησίασαν με πολιτικά το σπίτι. Οι κόρες της αντιλήφθηκαν το μπλόκο και ειδοποίησαν τη μητέρα τους.

Ο Ρούσσος κατάστρεψε αμέσως τον ασύρματο και περίμενε τους Γερμανούς με το πιστόλι στο χέρι.

Σκότωσε τους δύο, ο τρίτος τραυματίστηκε μα τραυματισμένος σκότωσε το Ρούσσο.

Η Γιαννακέα με τις δυο κόρες της συνελήφθη και κλείστηκαν για ένα χρόνο στη φυλακή. Στη συνέχεια το Γερμανικό στρατοδικείο την καταδίκασε σε θάνατο και τη μετέφεραν στη Γερμανία για ανακρίσεις.

Εκεί έμεινε μέχρι τον Απρίλη του 1945 που απελευθερώθηκε από την Αμερικανική στρατιά του Αϊζενχάουερ.

Σόνια Στεφανίδου

Μια άλλη ηρωίδα  της Ελληνικής αντίστασης εναντίον των Γερμανών, ήταν η Σόνια Στεφανίδου.

Όταν κηρύχτηκε ο πόλεμος του 1940, η Στεφανίδου εργάστηκε σαν εθελόντρια στην πρώτη γραμμή του μετώπου και αργότερα στα Γιάννενα όπου με κίνδυνο της ζωής της έσωσε πολλούς τραυματίες του πολέμου.

Από τους πρώτους μήνες της κατοχής προσπάθησε να φύγει στη Μέση Ανατολή.

Συνελήφθη όμως με άλλους συντρόφους της από Ιταλούς έξω από την Αθήνα και επροορίζοντο για τις φυλακές «Αβέρωφ». Στο δρόμο όμως τους σταμάτησαν Γερμανική περίπολος κι η Στεφανίδου που μιλούσε Γερμανικά, έπεισε τους Γερμανούς πως άδικα την είχαν συλλάβει.

Οι Γερμανοί πείστηκαν και την ελευθέρωσαν.

Κατάφερε όμως σε λίγο καιρό να φύγει στη Μέση Ανατολή και να γίνει προϊστάμενη σε νοσοκομείο της Παλαιστίνης.

Λίγο αργότερα έφυγε για το Κάιρο όπου και έπεισε τον πρόεδρο της εξόριστης Ελληνικής Κυβέρνησης να καταταγεί στο σώμα των αλεξιπτωτιστών, όπως και έγινε.

Σαν αλεξιπτωτιστής έπεσε στη Φλώρινα όπου μεταμφιέστηκε σε ζητιάνα με έκφραση βλακώδη και κατάφερε να πλησιάσει τους Γερμανούς.

Από εκεί έδωσε ανεκτίμητα στοιχεία στις συμμαχικές δυνάμεις της Μέσης Ανατολής. Συνελήφθη όμως από τους Γερμανούς και υπεβλήθη σε φρικτά βασανιστήρια για να αποκαλύψει τον κώδικα των Βρετανών κομάντος που δρούσαν στην Ελλάδα.

Η ηρωική Στεφανίδου αρνήθηκε και καταδικάστηκε σε θάνατο και η εκτέλεση της θα γινόταν την άλλη μέρα.

Ο Γερμανός όμως φρουρός που όπως τελικά έγινε γνωστό πως ήταν αντιχιτλερικός, την ελευθέρωσε και έφυγε στη Μέση Ανατολή. Εκεί της έγιναν τιμές αποθεωτικές.

Τον Οκτώβριο του 1944 γύρισε στην ελεύθερη πατρίδα όπου τιμήθηκε με πολλά παράσημα για την προσφορά της στο συμμαχικό αγώνα.

Ελένη Γκίκα

Αξιόλογη στον αγώνα αυτό και ειδικότερα στον τομέα της κατασκοπίας, υπήρξε η συμβολή της Ελένης Γκίκα, δικηγόρου από την Αθήνα.

Αυτή όμως η δράση της ήταν αιτία και τα Es-Es τη συνέλαβαν το Νοέμβριο του 1943 και οδηγήθηκε στις φυλακές «Αβέρωφ».

Κρατήθηκε εκεί έξι μήνες και υπέστη φριχτά βασανιστήρια αρνούμενη να αποκαλύψει τους συνεργάτες της.

Καταδικάστηκε σε θάνατο μα δεν εκτελέστηκε και με την αναχώρηση των Γερμανών, ελευθερώθηκε και τιμήθηκε με το μετάλλιο των εξαίρετων πράξεων.

Ελένη Χεκίμογλου

Τραγικό ήταν το τέλος και μιας άλλης Ελληνίδας που κι αυτή αγωνίστηκε ως κατάσκοπος εναντίον των Γερμανών. Πρόκειται για την πανέμορφη Αλίκη Χεκίμογλου που γεννήθηκε στο Παρίσι από πατέρα Έλληνα και μητέρα Γαλλίδα.

Μόλις εκδηλώθηκε η επίθεση της φασιστικής Ιταλίας κατά της χώρας μας, ήρθε στην  Ελλάδα και κατατάχθηκε ως νοσοκόμα, υπηρετώντας σε ορεινό χειρουργείο στα αλβανικά βουνά.

Μόλις έγινε η κατοχή από τους χιτλερικούς, η Αλίκη Χεκίμογγλου εντάχθηκε στην Αντίσταση και στη συνέχεια έγινε πράκτορας του Συμμαχικού Στρατηγείου Μέσης Ανατολής με τον κωδικό αριθμό Ζ-43.

Με την ιδιότητα αυτή, συγκεντρώνει πολύτιμες πληροφορίες για τις κινήσεις των κατακτητών, ενώ κάποια στιγμή κατάφερε να κλέψει το χαρτοφύλακα Γερμανού επιτελικού αξιωματικού που περιείχε ανεκτίμητες πληροφορίες που τις μεταβίβασε στους Άγγλους της Μέσης Ανατολής.

Οι Γερμανοί όμως την υποψιάστηκαν, τη συνέλαβαν και την οδήγησαν στα γραφεία της Γκεστάπο. Εκεί υπέστη φριχτά βασανιστήρια χωρίς να αποκαλύψει τίποτα.

Σε λίγες μέρες τη μετέφεραν σε άλλο κρατητήριο απ’ όπου κατάφερε να δραπετεύσει φτάνοντας σε ένα χωριό κοντά στην Άμφισσα.

Κλείστηκε εκεί σ’ ένα σπίτι με άλλους αντιστασιακούς κι οι Γερμανοί τους εντόπισαν.

Εκεί πολέμησε με τους συντρόφους της μέχρι θανάτου.

Το μικρό σπίτι κάηκε και μαζί με τους συμπολεμιστές της κάηκε και η υπέροχη Ελληνίδα.

ΤΑ ΑΤΡΟΜΗΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ

Η 60χρονη μάνα  Λουκία Τοπάλη και  η  38χρονη  κόρη  της Σοφία  Τοπάλη κρεμασμένες  στο  ίδιο  δέντρο .

Η 40χρονη  Καλλιόπη  Μαράτου – Χρήστου από το  Αργοστόλι δολοφονημένη στο  3ο χιλιόμετρο του  δρόμου από  Θεσσαλονίκη προς  το Κιλκίς .

Η δεκαεξάχρονη  Άννα Θωμάκου – Παυλάκου πυροβολήθηκε απ’ τους  Ναζί και  έπεσε  σε  πηγάδι για  να  σωθεί και  να  εκτελεστεί λίγους μήνες  αργότερα στο  Χαϊδάρι , είναι μερικές από τις γυναίκες που μαρτύρησαν για την Ελλάδα!

Η 31χρονη Αγγελική Ρογκάκου εκτελέστηκε μαζί  με  21  συναγωνιστές της .

Και είναι  μακρύς  ο  κατάλογος των  “ ηρωίδων ‘που  παραμένουν  άγνωστες και  περιμένουν  να  στηθεί το  “ Ηρώο  της Ελληνίδας “ που τους υποσχέθηκε  η Ελληνική  Πολιτεία .

Εκατοντάδες ρίχτηκαν στις  φυλακές , βασανίστηκαν και  υπέφεραν .

Δεκάδες έμειναν ανάπηρες , περισσότερες  μεταφέρθηκαν σε  στρατόπεδα συγκέντρωσης και  χιλιάδες  ήταν εκείνες οι  οποίες  στήριξαν  τις  αντιστασιακές  Οργανώσεις .

Οι  περισσότερες  μετά  τον  πόλεμο επέστρεψαν  στην  καθημερινότητα και τις  οικογένειές  τους χωρίς  να  αναζητήσουν  δάφνες .

Την  τύχη της  Χεμίκογλου ακολούθησε και  η καταγόμενη  απ’ την  Αμαλιάδα Ηλείας και γεννημένη το  1912 ηρωίδα  Ακριβή Νικολετοπούλου .

Εργάστηκε  στην  παρανομία , βοήθησε  στην  έκδοση εφημερίδας , εισήλθε στη  μυστική υπηρεσία  των  Άγγλων και μεθόδευσε την εγκατάσταση  πομπού  στα  Ζαρουχλαίίκα . Όταν  άρχισε να κινεί  υποψίες , ήρθε στην  Αθήνα και  έδρασε  με  το  ψευδώνυμο  Έφη . Συνελήφθη στο  ξενοδοχείο των “ Ξένων “ ( οδός  Αιόλου ), υπέστη  φρικτά  βασανιστήρια , καταδικάστηκε  σε  θάνατο και  εκτελέστηκε στις  8  Σεπτεμβρίου 1944 . Στο  τελευταίο γράμμα προς  τους  γονείς  της έγραφε :

“ Είμαι  ευχαριστημένη γιατί  πεθαίνω  σαν  Ελληνίδα .

Ό  ωραιότερος  και

τιμιότερος  θάνατος “ !

Έναν  όμορφο  θάνατο για  την  πατρίδα  ήθελαν  οι Ελληνίδες , που  περιμένουν να  γραφτεί η  ιστορία τους και  να  ανεγερθεί  το “ ηρώο “ τους .

Αλλά και η  φτωχή  ράφτρα Νίκη  Χωμενίδου στην  Αθήνα  είχε μετατρέψει το  σπίτι  της  στην οδό Ρόδου σε  μόνιμο  καταφύγιο  Βρετανών .

Ανήκε  στη  ομάδα της  Λέλας  Καραγιάννη , έδρασε με  ευφυία και  δυναμισμό και  οι  περιπέτειές  της ξεκίνησαν  από  το  1941 .

Μπαινόβγαινε  στις  φυλακές , αλλά  συνέχισε τη  δράση  της μέχρι  που  στάλθηκε ως  επικίνδυνη στις  Ιταλικές  φύλακές Trani .

Κατόρθωσε  ωστόσο να  επιζήσει και  πολλά χρόνια  αργότερα  να τιμηθεί απ’ τη  Βρετανική  Κυβέρνηση .

Πληροφορίες

antexoume.wordpress.com

Χανιώτικα Νέα

The post Κατάσκοποι γένους θηλυκού-Οι Ελληνίδες που θυσιάστηκαν appeared first on Militaire.gr.