Φιδονήσι: Η ελληνική του ιστορία…

Γράφει ο Δημήτρης Σταυρόπουλος

Τελικά παντού υπάρχει η Ελλάδα!

Το Φιδονήσι, «νησί των Φιδιών»  είναι ένα μικρό νησί στη Μαύρη θάλασσα σε απόσταση περί τα 35 χλμ. από τις ακτές, στις εκβολές του ποταμού Δούναβη.

 Το νησί ανήκει σήμερα στην Ουκρανία αλλά έχει καταληφθεί από τους Ρώσους μετά από φονική μάχη των εισβολέων με την ολιγάριθμη φρουρά του.

 Ωστόσο τα πράγματα δεν ήταν πάντα έτσι.

Οι ναυτικοί διηγούνται από παλιά ιστορίες με τον Αχιλλέα να εμφανίζετε στα όνειρα αυτών που περνάνε με το καράβι τους, και να  τους προτείνει κατάλληλο σημείο για να αγκυροβολήσουν, ώστε να προσκυνήσουν τον τάφο του.

Ο Ποσειδώνας σύμφωνα με τον μύθο, χάρισε το νησί στον Αχιλλέα σαν τελευταία κατοικία του ήρωα.

Ιστορικά ωστόσο έχει αποδειχθεί, ότι στην αρχαιότητα το νησί ονομάστηκε από τους Έλληνες «Λευκή» είτε λόγο του λευκού μάρμαρου που υπάρχει εκεί, είτε λόγο του χρώματος των φιδιών που ζούσαν εκεί.

 Ο Αρριανός γράφει ότι ονομάστηκε έτσι διότι αυτό ήταν το χρώμα του από μακριά. 

Την εκδοχή περί του χρώματος των φιδιών αναφέρει ο Διονύσιος ο Περιηγητής.

 Ο Στέφανος Βυζάντιος αναφέρει το νησί ως «Νήσο του Αχιλλέα» διότι μετά τον θάνατο του ήρωα στην Τροία μετέφερε εκεί η μητέρα του το λείψανό του ιδρύοντας και ιερό.

 Μαζί μετέφερε και την σορό του Πατρόκλου.

Ιερό του Αχιλλέα υπήρχε εκεί για πολλά χρόνια.

 Ο Ρωμαίος ιστορικός του 3ου αι. μ.Χ. ανέφερε την παρουσία ιερού στο νησί. Προσκυνητές ανέφεραν την φασματική παρουσία των δύο ηρώων στο νησί και άφηναν εκεί τις προσφορές τους.

 Ο Ρωμαίος ιστορικός Πλίνιος ο Πρεσβύτερος έγραψε ότι ο τάφος του ήρωα βρισκόταν στο νησί.

Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία το νησί δημιουργήθηκε για να βοηθήσει τους ναυτικούς ώστε να έχουν ένα αγκυροβόλιο στην δύσκολη Μαύρη θάλασσα. 

Ο εκ των ποιητών του Τρωικού Κύκλου Αρκτίνος ο Μιλήσιος επιβεβαίωνε την πληροφορία ότι στο νησί υπήρχαν οι τάφοι του Αχιλλέα και του Πατρόκλου.

 Φυσικά υπάρχει και μια σειρά ακόμα θρύλων σχετικά με το νησί, τον Αχιλλέα και άλλους ήρωες του Ομηρικού Έπους.

Ο ΤΑΦΟΣ ΤΟΥ ΑΧΙΛΛΕΑ ΚΑΙ Ο ΦΑΡΟΣ

Το 1823 ανακαλύφθηκαν ερείπια αρχαίου ναού – προφανώς αυτού του Αχιλλέα – επί των οποίων όμως οι Ρώσοι κάτοχοι τότε του νησιού, έκτισαν φάρο εξαφανίζοντάς τον. Αναφορές για το νησί υπάρχουν και σε άλλους αρχαίους συγγραφείς, όπως ο γεωγράφος Στράβων, ο Πτολεμαίος και ο Ρωμαίος Οβίδιος. 

Αρκετές αρχαίες επιγραφές βρέθηκαν στο νησί, συμπεριλαμβανομένης επιγραφής του 4ου αιώνα π.Χ., που κάνει λόγο για νίκη εναντίον πειρατών που είχαν καταλάβει το νησί.

 Επίσης στο νησί βρέθηκε ένα θραύσμα το οποίο υπογράφουν ο διάσημος αρχαίος ζωγράφος Επίκτητος και ο αγγειοπλάστης Νικοσθένης.

Το θέμα είναι σε ποιον ανήκει σήμερα…

Το δικαστήριο της Χάγης αναμένετε σύντομα να βγάλει απόφαση για την κυριότητα του νησιού.

Η απόφαση του δικαστηρίου της Χάγης είναι διφορούμενη γιατί άλλη είναι η νομοθεσία για τις βραχονησίδες και άλλη για τα νησιά και δεν ξέρουν σε ποιά κατηγορία να το κατατάξουν.

 Πάντως το ενδιαφέρον των δύο κρατών είναι στραμμένο στα κοιτάσματα φυσικού αερίου που βρίσκεται στην υφαλοκρηπίδα και όχι στο Φιδονήσι και στην αρχαιολογική και ιστορική του αξία.

Για την υφαλοκρηπίδα αποφασίστηκε πως το 80% του φυσικού αερίου και του πετρελαίου που θα εξορυχθεί, ανήκει στη Ρουμανία.

Φαίνεται πως ο Ποσειδώνας φρόντισε ώστε να μην ενοχλήσει κανείς το πνεύμα του Αχιλλέα και η τελευταία κατοικία του να μείνει μυστική κι ασύλητη.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ

Το 1829, μετά το Ρωσοτουρκικό πόλεμο του 1828-1829, το νησί έγινε μέρος της Ρωσικής Αυτοκρατορίας μέχρι το 1856.

 Το 1877, μετά το Ρωσοτουρκικό πόλεμο του 1877-1878 , η Οθωμανική Αυτοκρατορία κατέλαβε το νησί και το έδωσε μαζί με τη Βόρεια Δοβρουτσά στη Ρουμανία, ως αποζημίωση για τη ρωσική προσάρτηση της νότιας Βεσσαραβίας.

Μέχρι το 1948 το φιδονήσι θεωρούνταν μέρος της ρουμανικής παράκτιας πόλης Σουλιμά.

 Το 1948 οι Σοβιετικοί ανάγκασαν την ρουμανική πλευρά (κατεχόμενη από τα σοβιετικά στρατεύματα) να αποδεχθεί τη «μεταφορά» του φιδονησίου στη Σοβιετική Ένωση, καθώς και να δεχθεί να μετακινήσει τα ρουμανικά σύνορα στο Δέλτα του Δούναβη προς τα δυτικά, προς όφελος της ΕΣΣΔ. 

Η Ρουμανία αμφισβήτησε έντονα την εγκυρότητα αυτής της «συνθήκης», δεδομένου ότι δεν επικυρώθηκε ποτέ από καμία από τις δύο χώρες και θεωρεί το φιδονήσι ρουμανικό έδαφος.

Την ίδια χρονιά, το 1948, κατά τη διάρκεια του ψυχρού πολέμου, η Σοβιετική ένωση έχτισε στο νησί ραντάρ.

 Σε συνθήκη μεταξύ Ρουμανίας και ΕΣΣΔ που υπογράφηκε στο Βουκουρέστι στις 27 Φεβρουαρίου 1961 αναγνωρίστηκε η κατοχή του Φιδονησίου από την ΕΣΣΔ.

Μεταξύ 1967 και 1987, η ΕΣΣΔ και η ρουμανική πλευρά ξεκίνησαν διαπραγματεύσεις για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας.

 Η ρουμανική πλευρά αρνήθηκε να δεχθεί την Σοβιετική προσφορά για ορισμό υφαλοκρηπίδας από 4000 έως 6000 τετραγωνικά χιλιόμετρα γύρω από το νησί. Μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991 το φιδονήσι πέρασε στην επικράτεια της Ουκρανίας.

 Η Ρουμανική πλευρά διεκδίκησε εκ νέου το νησί. 

Σύμφωνα με τη ρουμανική πλευρά, στις συνθήκες ειρήνης του 1918 και 1920 (μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο πόλεμο), το νησί θεωρήθηκε μέρος της Ρουμανίας, και δεν αναφέρθηκε στην συνθήκη του 1947 που ανακαθόρισε τα σύνορα μεταξύ της Ρουμανίας και της Σοβιετικής Ένωσης.

Το 1997, η Ρουμανία και η Ουκρανία υπέγραψαν μια συνθήκη με την οποία και τα δύο κράτη επιβεβαιώνουν ότι τα υφιστάμενα μεταξύ τους σύνορα είναι απαραβίαστα και, ως εκ τούτου, θα πρέπει να απέχουν, τώρα και στο μέλλον, από οποιαδήποτε επιθετική ενέργεια κατά των συνόρων, καθώς και από οποιαδήποτε άλλη απαίτηση, ή πράξη, την κατάσχεση και σφετερισμό μέρους ή του συνόλου του εδάφους του συμβαλλόμενου μέρους.

 Ωστόσο, οι δύο πλευρές συμφώνησαν ότι η κάθε πλευρά μπορεί να πάει στο Διεθνές Δικαστήριο για να διεκδικήσει οριστική απόφαση.

Στις 16 Σεπτεμβρίου 2004, η ρουμανική πλευρά έφερε την υπόθεση κατά της Ουκρανίας στο Διεθνές Δικαστήριο Δικαιοσύνης (ICJ), η υπόθεση αφορούσε τα θαλάσσια σύνορα μεταξύ των δύο κρατών στη Μαύρη Θάλασσα.

 Στις 3 Φεβρουαρίου 2009, το Διεθνές Δικαστήριο εξέδωσε την απόφασή του (Θαλάσσια Οριοθέτηση στην περίπτωση της Μαύρης Θάλασσας) και οριοθέτησε οριστικά τα θαλάσσια σύνορα των δύο χωρών.

Στις 24 Φεβρουαρίου 2022, την πρώτη ημέρα της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, δύο ρωσικά πολεμικά πλοία, το Vasily Bykov και το Moskva, βομβάρδισαν το Φιδονήσι. Αργότερα την ίδια μέρα, μετά από δεύτερη επίθεση, στο νησί έγινε εισβολή και κατελήφθη από τις ρωσικές δυνάμεις. Δεκατρείς Ουκρανοί συνοριοφύλακες, που αντιπροσωπεύουν το σύνολο της ουκρανικής στρατιωτικής παρουσίας στο νησί, σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια της μάχης αφού αρνήθηκαν να παραδοθούν.

Πληροφορίες

History point

The post Φιδονήσι: Η ελληνική του ιστορία… appeared first on Militaire.gr.