Αγαπητέ Ερρίκο: Τι κάνεις όταν «σου την πέφτει» ο συνάδελφος;

Ερρίκο μου τι κάνεις; Σου γράφω με αφορμή κάτι που έγινε πριν λίγες μέρες και έχω πραγματικά σοκαριστεί δεν ξέρω πώς να το διαχειριστώ. Πριν από λίγες μέρες έγινα νονά για πρώτη φορά και βάφτισα τον γιο μιας πολύ καλής μου φίλης που ξέρω χρόνια. Τον άντρα της δεν τον ξέρω πολύ καλά γιατί κάθε φορά που βρισκόμαστε ή είναι κουρασμένος ή έχει δουλειά, αλλά δε με ενδιέφερε κιόλας, αφού ήξερα ότι η φίλη μου ήταν καλά και ήρεμη. Που λες έγινε η βάφτιση κι όλα ωραία και όλα καλά, όλοι πολύ χαρούμενοι. Έτσι όπως καθόμασταν με τον κουμπάρο δίπλα δίπλα ξαφνικά νιώθω το πόδι του κολλημένο στο δικό μου και δε δίνω σημασία. Μαζεύομαι αλλά αυτός το ξανακολλάει. Σκέφτηκα ότι οκ πάνω στη συζήτηση δεν το κατάλαβε και προσπαθώ όσο μπορώ να μαζευτώ. Ήταν η πρώτη φορά που περνούσαμε τόσο χρόνο στην ίδια παρέα. Που και που γυρνούσε και μου χαμογελούσε και γενικά έπιανα ένα vibe που με έκανε να αισθανθώ πολύ αμήχανα. Ρε συ τα πιάνεις αυτά, δεν ξέρω πώς να στο εξηγήσω. Μου το είπε και η μάνα μου μετά που συνήθως είναι στον κόσμο της με κάτι τέτοια. Η φίλη μου βέβαια πέρα βρέχει, που να το φανταστεί.Την επόμενη μέρα μου πιάνει κουβέντα στο messenger και εκεί με έλουσε κρύος ιδρώτας, δεν ήξερα τι να κάνω. Μου είπε γεια, του είπα γεια, λέει τι κάνεις, του λέω καλά. Και κάποια στιγμή μου λέει «πότε θα αλείψεις και εμένα με λάδι, εκτός και αν προτιμάς να σε αλείψω εγώ». Εκεί καράφλιασα. Τον έκανα μπλοκ, ντελίτ κι ό,τι άλλο περνά από το μυαλό σου. Αλλά αυτό που έκανα και τώρα μετανιώνω πικρά γιατί δεν έχω αποδείξεις είναι ότι έσβησα και τις συνομιλίες μας. Τι να κάνω; Φοβάμαι ότι αν το πω στη φίλη μου θα γυρίσει μπούμερανγκ.