Plasmata 3 στο Πεδίον του Άρεως: Είδαμε την εντυπωσιακή έκθεση που ολοκληρώνεται στις 15 Ιουνίου

Τα Plasmata της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών επέστρεψαν στο Πεδίο του Άρεως για τρίτη φορά με όρεξη για παιχνίδι και πειραματισμούς. Περιηγηθήκαμε στην έκθεση και σας μεταφέρουμε τα highlights της δικής μας βραδιάς. 

Ο δημόσιος χώρος είναι όντως δημόσιος ή περίπου; Ποιανού είναι τελικά αυτό πάρκο; Και η πόλη; Σε κάθε μας βήμα μέσα στο πάρκο, συναντάμε και από μια δυνατή εικαστική πρόταση που γρήγορα αποκτά διάσταση φιλοσοφική -για τη θέση τη δική μας μέσα στον αστικό ιστό, για τη δική μας φωνή.

Ξεκινάμε ανορθόδοξα με την Αναρχαιολογική Αναπαράσταση του Ανδρέα

Αγγελιδάκη. Ξεκουραζόμαστε δηλαδή πριν καλά καλά ξεκινήσουμε, πάνω στις τεράστιες πουφοκολώνες του, τα σουβενίρ, όπως λέει, ο καλλιτέχνης, του φανταστικού Υπουργείου Παγανισμού.

Αυτό το διαφορετικό μάθημα Ιστορίας είναι καλοδεχούμενο, και από ντόπιους και από τουρίστες, που κυλιούνται από τα πουφ στις πευκοβελόνες και τούμπαλιν.

Ποια αλλόκοτα Plasmata μάς περιμένουν αυτή τη φορά στο Πεδίο του Άρεως

Πιο βαθιά μέσα στους θάμνους, τα δέντρα και τις φυλλωσιές, στρίβοντας λίγο προς τα αριστερά βρίσκουμε τον «Φύλακα του πάρκου». Η 3D animation βιντεοπροβολή των Kalos & Klio γεμίζει χρώμα αυτή τη «γειτονιά» του Πάρκου, ενώ μετρώντας μερικά βήματα πιο πέρα, κάτι λαμπυρίζει. Μα, ναι! Είναι το χρυσό Datsun που δεσπόζει στην ανοιχτωσιά, υπό το άγρυπνο βλέμμα της θεάς Αθηνάς.

Δεν λέμε όχι, ανεβαίνουμε στην καρότσα του και επιδιδόμαστε σε έναν παράδοξο διαλογισμό πάνω στον χρόνο («Meditation on time»), όπως μας προτείνει ο Dionysios, που το εμπνεύστηκε. 

Κρατώντας μερικά φυλλαράκια χρυσού -λάφυρα στο χέρι, περνάμε μια βόλτα από τους πίδακες νερού. Πιτσιρίκια πλατσουρίζουν φωνάζοντας εκστατικά, σαν πλάσματα μιας impromptu περφόρμανς, δικής τους εμπνεύσεως, που έχει πάρει κι ένα κομματάκι από τα έργα που συναντήσαμε ως τώρα.

Λίγο πριν τις 8 το βράδυ, έχουμε πάρει θέση μπροστά σε μία από τις πιο διάσημες σκάλες εντός του μικρόκοσμου των παραστατικών τεχνών. Ο Γιόαν Μπουρζουά θα αρχίσει να αιωρείται πάνω στις λευκές του σκάλες, εκτελώντας για πρώτη φορά στην Ελλάδα μια περφόρμανς ποιητική, σχεδόν εξωπραγματική, εμπνευσμένη από τη μουσική  Glassworks του Philip Glass. 

Για 8 λεπτά, ο Γάλλος χορευτής πέφτει και ξανασηκώνεται, αποτυγχάνει και τα καταφέρνει, με το τραμπολίνο να δίνει την ώθηση στην κίνησή του. Την περφόρμανς μπορείτε να την πετύχετε το Σάββατο και την Κυριακή (στις 19.00, 19.30 και 20.00).

Ο ήλιος δύει και οι προβολές στο υπαίθριο σινεμά με τις λίγες σειρές θέσεων έχουν ξεκινήσει. Αν αγαπάτε τα ντοκιμαντέρ, δύσκολα θα φύγετε από εδώ. Εμείς πετύχαμε το εξαιρετικό «Χτίστες, νοικοκυρές και η οικοδόμηση της σύγχρονης Αθήνας», του Τάσου Λάγγη και του Γιάννη Γαϊτανίδη, που παρουσιάζει το πώς η αντιπαροχή δημιούργησε ουσιαστικά την κυριαρχία της πολυκατοικίας στην πρωτεύουσα. Εδώ, τα δέντρα μάς την κρύβουν, κι ας είναι λίγα, έστω και για λίγο.

Φυσικά δεν θα μπορούσαμε παρά να κλείσουμε τη βραδιά δοκιμάζοντας τις ξεχωριστές έθνικ γεύσεις που έχουν βρει κι αυτές τη θέση τους μέσα στις φυλλωσιές του πάρκου. Δίπλα από την οθόνη του θερινού, στα ξύλινα τραπέζια πικ-νικ, απολαμβάνουμε γεύσεις από την Αιθιοπία, το Μαρόκο, τη Γκάνα μπαίνουν στο πιάτο μας.

Όσα Plasmata δεν προλάβαμε να δούμε, γιατί άλλα μας κράτησαν κοντά τους λίγο παραπάνω, θα τα γνωρίσουμε την δεύτερη φορά. Ή την τρίτη. Γιατί αυτή η βόλτα έχει φτιαχτεί για να επαναλαμβάνεται.

Plasmata 3

Έως τις 15/6, 18.00- 23.00, Πεδίο του Άρεως

Είσοδος ελεύθερη

Διαβάστε περισσότερα στο bovary.gr