«Αδίστακτη και ξετσίπωτη κυβέρνηση»

«Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ θα καταγραφεί ως η κυβέρνηση η οποία ξεπέρασε κάθε ρεκόρ πολιτικής ξετσιπωσιάς και αθλιότητας. Η κατάθεση στη Βουλή της τροπολογίας για να ξεκινήσει το ξήλωμα της μεγαλύτερης κατάκτησης της εργατικής τάξης, που είναι το δικαίωμα στην απεργία, είναι η πιο τρανταχτή απόδειξη» τόνισε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ,

Είπε ότι δεν συνιστά κανένα λόγο εφησυχασμού η απόσυρση και η επαναφορά της εν λόγω τροπολογίας, υπογραμμίζοντας ότι όποιος τολμήσει να αγγίξει το αδιαπραγμάτευτο και κατακτημένο με αίμα και θυσίες δικαίωμα στην απεργία θα βρει απέναντι του τους εργαζόμενους και το ταξικό κίνημά τους.

Απευθυνόμενος σε όσα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ «αναμασούν την καραμέλα του Μαξίμου, ότι δεν αποτελεί πρόβλημα το 50 συν 1 για την απαρτία, ότι ενισχύει τη δημοκρατία» έθεσε το ρητορικό ερώτημα αν κυβερνούν με το 50 συν 1 του ελληνικού λαού και αν οι κυβερνήσεις στην Ελλάδα εκλέγονται με το 50 συν 1 του συνόλου, αναφέροντας, στη συνέχεια, ότι «με το σαθρό 22% που εκπροσωπούν και το οποίο είναι το πραγματικό τους ποσοστό -που σήμερα έχει γίνει πολύ μικρότερο- απαιτούν από τους εργάτες μέσα στα γκέτο που δουλεύουν και κάτω από τον εκβιασμό και τις απειλές της εργοδοσίας «να έχουν το 50 συν 1 του συνόλου των μελών τους σε παρουσία στη συνέλευση και στην κάλπη, για να αποφασίσουν μια απεργία, για να διεκδικήσουν το δίκιο τους».

Χαρακτήρισε την κυβέρνηση αδίστακτη προκειμένου να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα του κεφαλαίου και η οποία, πέραν όλων των άλλων, αντεργατικών αντιλαϊκών αξιολογήσεων που κλείνει γρήγορα, συμφώνησε άρον-άρον με το κουαρτέτο την επέκταση των πλειστηριασμών μαζί μάλιστα με την ποινικοποίηση της δράσης ενάντια τους, τις νέες ιδιωτικοποιήσεις, το τσεκούρι στα κοινωνικά επιδόματα.

Είπε ότι πέραν της απάντησης που πήρε χθες η κυβέρνηση από το ταξικό κίνημα, «απάντηση θα δίνεται κάθε μέρα στους δρόμους, στους τόπους δουλειάς, στις γειτονιές, στις απεργιακές συγκεντρώσεις, στις κινητοποιήσεις των επόμενων ημερών, με αποκορύφωμα την πανελλαδική – πανεργατική απεργία στις του 14 Δεκέμβρη».

Επικαλούμενος την τραγωδία που έπληξε την Δ. Αττική και άλλες περιοχές της χώρας, μια επιπλέον απόδειξη της αναρχίας της καπιταλιστικής ανάπτυξης που έχει κριτήριο μόνο το κέρδος και δεν λογαριάζει την ανθρώπινη ζωή», είπε ότι «το ΚΚΕ μπαίνει μπροστά και ανοίγουμε μέτωπο πιο αποφασιστικά και καλούμε τους εργαζόμενους, μαζί να οργανώσουμε την αντεπίθεση για όλα τα ζωτικά αιτήματα του εργαζόμενου λαού».

Η ειδική έκθεση

Ανέφερε ότι στην «ειδική έκθεση» του ΣΕΒ για «το μέλλον της εργασίας» αποτυπώνεται ανάγλυφα η στρατηγική του κεφαλαίου, ενόψει της φάσης της καπιταλιστικής ανάπτυξης που έχει ως περιεχόμενο την μονιμοποίηση όλων των αντεργατικών ανατροπών και έχοντας στο κέντρο του «ευέλικτου εργασιακού περιβάλλοντος» το ζήτημα των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας με:

· Παγίωση της ουσιαστικής κατάργησης των κλαδικών Συμβάσεων,

· Μονιμοποίηση του ορισμού του κατώτατου μισθού απευθείας από το αστικό κράτος και σε επίπεδα που θα οδηγούν σε συμπίεση όλων των μισθών,

· Συνολική επίθεση σε όλα τα ζητήματα που αφορούν στις εργασιακές σχέσεις: ωράρια, ζητήματα υγιεινής και ασφάλειας κ.ο.κ» .

Πρόσθεσε ότι η μεγαλοεργοδοσία απαιτεί να αναγνωριστεί αυτή η εργασιακή ζούγκλα ως «μια νέα κομβική συνιστώσα των αγορών εργασίας», επεκτείνοντας ταυτόχρονα τις αντεργατικές της απαιτήσεις στον τρόπο λειτουργίας των σωματείων, επιδιώκοντας και απολύσεις συνδικαλιστών που δεν συμμορφώνονται με τις υποδείξεις της, ενώ καθόλου τυχαία η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ «παράλληλα με τα παραμύθια περί «δίκαιης ανάπτυξης», προωθεί τις νέες αντεργατικές αλλαγές στον συνδικαλιστικό νόμο».

Υπενθύμισε ότι η Ν.Δ. «διά του αρμόδιου τομεάρχη, Γ. Βρούτση, έχει ήδη δεσμευτεί από το βήμα της Βουλής ότι θα υπερψηφίσει το νομοσχέδιο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ για το χτύπημα του δικαιώματος στην απεργία».

Δεν παρέλειψε να αναφέρει ότι ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ. ψήφισαν μαζί στην Βουλή την 60ωρη εργάσιμη βδομάδα για τους γιατρούς, τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας και την κατάργηση του σταθερού ημερήσιου χρόνου εργασίας με τη διάκριση σε ενεργό και ανενεργό, «μια στρατηγική ανατροπή στις εργασιακές σχέσεις που επιδιώκει το κεφάλαιο από το 2003 και θα την φέρουν και σε άλλους κλάδους».