Μετανάστης ξανά ο Έλληνας

Κι αν το μέλλον αγγίζει τρυφερά το παρελθόν; «Αγαπημένη μου, είναι στιγμές που το παρελθόν γυρνά σαν φιλμ μέσα τα μάτια μου, ο χρόνος σταματά. Κάθε φόρα που μένω μόνος το μυαλό μου φτιάχνει, στήνει ένα τρελό γαϊτανάκι σκέψεων και σεναρίων……… Μου λείπεις…» Γ.Κ. 1954. Χρόνια τώρα μαζεύω καρτ ποστάλ. Παλιές κάρτες που ξέμειναν έπειτα από μακρινά ταξίδια. Κουράστηκαν από ατέλειωτα χιλιόμετρα διαδρομής και βρήκαν στο μυαλό και στο σπίτι μου μια ουδέτερη ζώνη.