Οι πυρκαγιές σβήνουν τον χειμώνα…

Μαύροι καπνοί σκεπάζουν σχεδόν κάθε γωνιά της χώρας, καθώς τα πύρινα μέτωπα στο τελευταίο 10ήμερο του Αυγούστου μάς υπενθυμίζουν όχι μόνο τις συνέπειες της κλιματικής κρίσης, αλλά και τις χρόνιες παθογένειες στον τομέα της αντιπυρικής προστασίας.

Και δυστυχώς οι συνήθεις δηλώσεις στην αρχή κάθε αντιπυρικής περιόδου περί ετοιμότητας του κρατικού μηχανισμού, λήψης όλων των απαραίτητων μέτρων, έγκαιρων προσλήψεων κ.λπ., μάλλον «ρίχνουν νερό στον μύλο» όσων σπεύδουν να ξεδιπλώσουν τα πλέον ευφάνταστα σενάρια συνωμοσιολογίας ή να δηλητηριάσουν περαιτέρω την καθημερινότητά

***  

Όσο για το τι θα ειπωθεί και θα γραφεί αμέσως μόλις λήξει ο συναγερμός και σβήσουν οι φλόγες, μάλλον δεν θα ξενίσει όσους παρακολουθούν τη σχετική ειδησεογραφία τα τελευταία πολλά χρόνια. Ανούσια αντιμετάθεση ευθυνών, επίκληση ακραίων και πρωτοφανών συνθηκών (ο «στρατηγός άνεμος» είχε ανοίξει τον δρόμο…) και στο τέλος μία από τα ίδια.

***

«Οι φωτιές σβήνουν τον… χειμώνα» μου είπε πρόσφατα ένας ηλικιωμένος συμπολίτης μου, αφήνοντάς με άναυδο με τη συμπυκνωμένη σοφία που έκρυβαν τα λόγια του. Όντως, αν τον χειμώνα είχαμε ανοίξει τις αντιπυρικές ζώνες, είχαμε φροντίσει να κάνουμε τις απαραίτητες προσλήψεις και αγορές ηλεκτρονικού εξοπλισμού ελέγχου και προειδοποίησης, είχαμε πραγματοποιήσει ασκήσεις αντιμετώπισης δασικών πυρκαγιών, με κοινή συμμετοχή πυροσβεστών και εθελοντών, είχαμε επανιδρύσει τη δασοφυλακή με συγκεκριμένα και μετρήσιμα καθήκοντα, είχαμε προετοιμάσει το ανθρώπινο δυναμικό των Ενόπλων Δυνάμεων ώστε το καλοκαίρι να λειτουργήσει ως φύλακας του δάσους και τόσα άλλα, ίσως να είχαμε λιγότερες πυρκαγιές και ακόμη λιγότερες καμένες εκτάσεις.

Με τα «αν», όμως, δεν γράφεται η Ιστορία. Αντιθέτως, η ιστορία επαναλαμβάνεται σε ό,τι αφορά τα μέτρα πρόληψης των πυρκαγιών, των οποίων όλοι αναγνωρίζουν την αδήριτη αναγκαιότητα, πλην όμως όλοι έχουν αποτύχει οικτρά στο να τα σχεδιάσουν και να τα εφαρμόσουν επιτυχώς.

***

Και θα αναρωτηθεί κάποιος: Τα εκατ. ευρώ που θα χρειαστεί να ξοδευτούν σε αποζημιώσεις των πληγέντων (έστω και με πολύχρονες καθυστερήσεις) και τα ακόμη περισσότερα ποσά που θα απαιτηθούν για την αποκατάσταση των κατεστραμμένων περιοχών (όπου είναι εφικτό), δεν θα ήταν ορθολογικότερο να είχαν ήδη επενδυθεί στην πρόληψη; Κι αν όντως δεχθούμε ότι ένα μεγάλο μέρος των πυρκαγιών που ξεσπούν έχουν να κάνουν με την κλιματική κρίση, δεν θα ήταν λογικότερο να επενδύαμε σημαντικά ποσά στο να θωρακίσουμε, όσο το δυνατόν περισσότερο τη χώρα μας, απέναντι στα «ξεσπάσματα» της Φύσης;

***

Είναι πλέον εμφανές ότι «η στραβή στη βάρδια» είναι διακομματική και όσο κι αν κάποιοι θέλουν να της προσδώσουν κομματικό πρόσημο, αυτή επιμένει να εκθέτει ανεπανόρθωτα κρατικές και αυτοδιοικητικές αρχές.

Το χειρότερο, όμως, είναι ότι στερεί -με πλέον ιλιγγιώδεις ρυθμούς- πολύτιμους φυσικούς πόρους από τις επόμενες γενιές. Τα δάκρυα για τις σημερινές απώλειες ανθρώπων και περιουσιών μπορεί να είναι φυσιολογικά, όμως αφορούν ένα μικρό μέρος της τραγωδίας που θα ζήσουν οι επόμενες γενιές…

The post Οι πυρκαγιές σβήνουν τον χειμώνα… appeared first on Ενυπόγραφα.