Το Συνταξιοδοτικό δύσκολο, το Εργασιακό αχρείαστο, αλλά όχι και εκλογές…

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι αλλαγές που προωθούνται στο Ασφαλιστικό και στο Εργασιακό, αλλάζουν και την μορφή την ελληνική κοινωνίας. Όταν τα σχετικά νομοσχέδια (ή το σχετικό νομοσχέδιο) ψηφιστούν. τίποτα δεν θα είναι όπως χθες και σήμερα. Αλλά αν στο θέμα του Ασφαλιστικού υπάρχει αρκετός κόσμος που αντιλαμβάνεται ότι το υφιστάμενο καθεστώς είναι από πολλές πλευρές υπερβολικό και χρειαζόταν κάποια εκλογίκευση, αφού μάλιστα δεν υπάρχουν τα χρήματα, ο ίδιος αυτός κόσμος δυσκολεύεται σε μεγάλο βαθμό να αντιληφθεί γιατί έπρεπε σώνει και καλά να μπει χέρι και μάλιστα άγριο, στον χρόνο προειδοποίησης

των απολύσεων και στο ύψος των αποζημιώσεων στον ιδιωτικό τομέα.  Ή ακόμη και στο ύψος των κατώτατων μισθών.

Το βέβαιο είναι ότι επικοινωνιακά η κυβέρνηση δεν χειρίστηκε το Ασφαλιστικό  και το Εργασιακό με τη σοβαρότητα που τους έπρεπε. Πρόκειται για δύο βαθύτατες τομές που απαιτούσαν και απαιτούν ανάλογους επικοινωνιακούς χειρισμούς, ειδικά όταν συμπίπτουν χρονικά και το βάρος και η